در میان مصحفش نام مرا هم او نوشت<br /> روزی ام شد نوکری آستان فاطمه<br /> با همه روی سیاهم آبرویم را نبرد<br /> شد نصیبم موج عفو بی کران فاطمه<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

نفرین به آن مسمار و هرکس که لگد زد<br /> بنگر چگونه مادر ما بی قرار است<br /> سادات خون گریند تا روز قیامت<br /> زین گفته ام سری نهفته آشکار است<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

خاک دو عالم بر سر اهل مدینه<br /> زهرا به امداد علی مرکب سوار است<br /> هر کس که می خواهد بداند فاطمه کیست<br /> خون در و دیوار نقش اقتدار است<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

هرا که رفت از خانه اِبْکِ لِلیَتامَی<br /> با اشک دانه دانه اِبْکِ لِلیَتامَی<br /> تابوت من را نیمه‌ی شب مخفیانه<br /> بردی به روی شانه اِبْکِ لِلیَتامَی<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

ای آسمان عاطفه؛ پرواز بی کران<br /> بعد از تو ناتوان شده بال کبوتران <br /> خیر النسایی و به خودت می شناسمت<br /> دنیا نداشت غیر خودت از تو بهتران<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

حالا نفس نفس زدنت کُند تر شده<br /> دارد شکستگی تو درد سر این چنین<br /> چندین شب است دست تو بالا نیامده<br /> شانه نخورده است موی دختر این چنین<br /> معلوم می شود تو مداوا نمی شوی<br /> زانو بغل...

مُزد رسالتِ پدرت دست کوچه بود<br /> اجرت کسی نداد به پیغمبر این چنین<br /> از جای جای پیرهنت تکه ای کم است<br /> شاید گرفته است به میخ در این چنین<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

هرگز ندیده است کسی مادر این چنین<br /> یک بستری چنین و شکسته پر این چنین <br /> شهر مدینه هیچ کسی را چنین نزد<br /> جز تو نداشت شاخه ی نیلوفر این چنین <br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

چشم من از ازل شده وقف گریستن<br /> بر غصه های مادر قامت خمیده ام<br /> اینکه غلام و سائل این خانه ام هنوز<br /> یعنی که دور غیر تو را خط کشیده ام<br /> کی می شود مرا ببری تا حریم خود<br /> من صحن...

اینجا مدینه است که جز مردم اش کسی<br /> آتش به آشیان پرستو نمی کند<br /> وقتی که بیت وحی پر از شعله می شود<br /> دیگر لگد که رحم به پهلو نمی کند<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد