<span dir="RTL">از قیل و قال بستند، گوش و زبان ما را</span><br /> <span dir="RTL">فارغ از این و آنیم ما را تو می‌شناسی</span><br /> <span dir="RTL">از ظن خویش هرکس، از ما فسانه‌ها گفت</span><br /> <span...

چشمه دیدار تو سراب ندارد<br /> ساحت دل، بی‌تو آفتاب ندارد<br /> آن‌که پناهش دهی چه بیمش از اغیار؟<br /> وآن‌که شفیعش تویی حساب ندارد

گر ما مقصریم، تو بسیار رحمتی<br /> عذری که می‌رود به امید وفای توست<br /> شاید که در حساب نیاید گناه ما<br /> آن‌جا که فضل و رحمت بی‌منتهای توست

تنها نه من به قید تو درمانده‌ام اسیر<br /> کز هر طرف شکسته‌دلی مبتلای توست...<br /> قوتِ روان شیفتگان، التفات تو<br /> آرام جان زنده‌دلان، مرحبای توست

گر تاج می‌دهی، غرض ما قبول تو<br /> ور تیغ می‌زنی طلب ما رضای توست...<br /> هرجا که روی زنده‌دلی، بر زمین تو<br /> هرجا که دست غم‌زده‌ای، بر دعای توست

آنی مرا رها کنی از دست رفته‌ام<br /> محبوب من! به دست چه کس می‌سپاری‌ام؟<br /> با آن‌که در گناه و بدی غوطه‌ور شدم<br /> من حاضرم قسم بخورم دوست داری‌ام

کابوس نیست اینکه من از خود فراری‌ام<br /> عینِ خودِ عذاب شده بی‌قراری‌ام<br /> لب‌تشنه‌تر ز بوتۀ خشکیده در کویر<br /> چشم انتظار بارش ابر بهاری‌ام

اولین منزل برای توبه حزن قلبی است<br /> بنده باشد از گناه خود پشیمان بهتر است<br /> هیئتی بودن فقط با گریه بر ارباب نیست<br /> سینه زن وقتی که باشد اهل عرفان بهتر است

با درد بی دوایی من آمدم گدایی<br /> ما تشنه و تو دریا پاک از گناهمان کن<br /> ای صاحب سخاوت مولای با کرامت<br /> دریاب بی نوا را پاک از گناهمان کن

دوباره آمده ام، گرچه دیر برگشتم<br /> ولی شبیه گدا سر به زیر برگشتم<br /> به صد امید به سوی تو روی آوردم<br /> به سوی خانه ی نعم الامیر برگشتم