« منكرين هولوكاست » چه می گویند؟
" جان تيفاني " (John Tiffany)، عضو هيأت تحريريه نشريه " بارنزريويو " (Barnes Review) در مقاله‌اي به بررسي آراء و نظرات محققيني پرداخته كه معروف به " منكرين هولوكاست " شده‌اند.
جان تيفاني در آغاز مقاله‌اش چنين مي‌نويسد:
تيفاني در ادامه مي‌نويسد:
در مورد تاريخ هولوكاست برخي تجديدنظرها و اصلاحات انجام گرفته و پذيرفته شده‌اند. داستان‌هايي چون صابون كردن باقيمانده اجساد يهودي‌ها نادرست بوده و رد شده‌اند. امروزه بيشتر تاريخ‌نگاران توافق دارند كه در اردوگاه داچائو هيچ اتاق گازي وجود نداشته است. تعداد كشته‌هاي آشويتس كه زماني بر اساس شهادت فرماندهان آلماني 3.3 ميليون نفر قلمداد مي‌شد هم‌اكنون به رقم 1.1 ميليون نفر كاهش يافته. در سال‌هاي اخير برخي از محققين برجسته هولوكاست رقم شش ميليون كشته يهودي در سراسر اروپا، كه در ميان عموم از پذيرش زيادي برخوردار است، را به چالش كشيده‌اند.
• وجود شبكه‌اي وسيع از اردوگاه‌ها و يا زندان‌ها در آلمان و مناطق تحت اشغال آلمان در اروپا؛
• وجود برنامه كار اجباري براي ساكنين اين زندان‌ها؛
• اين حقيقت كه رژيم نازي كاملا ضد يهودي بوده و قصد داشت يهوديان را ابتدا از آلمان و سپس از تمامي اروپاي تحت كنترل آلمان بيرون براند؛
• اين حقيقت كه براي عملي كردن اين تفكيك نژادي، يك برنامه گسترده به نام "راه‌حل نهايي " تدوين و اجرا شد. طي اين برنامه تعداد زيادي از يهودي‌ها به اردوگاه‌هاي جمع‌آوري و ديگر مراكز كار اجباري در مناطق شرقي منتقل شدند. • اين حقيقت كه پارتيزان‌هاي يهودي و ديگر افرادي كه جنگ‌هاي پارتيزاني غير قانوني در پشت خطوط انجام مي‌دادند توسط نيروهاي ويژه آلماني اعدام مي‌شدند تا از بروز جنگ‌هاي چريكي پيشگيري شود. اين حقيقت كه در برخي از اين عمليات‌هاي پيشگيرانه گاهي افراد بيگناه نيز كشته مي‌شدند. (در اين جنگ شديد و تلخ جدا ساختن افراد بيگناه از گناه‌كار بسيار سخت بود، بالاخص اينكه پارتيزان‌ها در وراي لباس‌هاي غيرنظامي پنهان مي‌شدند. اين امر در تضاد با موافقتنامه‌هاي بين‌المللي بود كه آلمان عضو آنها بود اما شوروي از پيوستن به آنها اجتناب كرده بود.)؛
• اين حقيقت كه در ميان 40 ميليون اروپايي كه در جنگ جهاني دوم نابود شدند يهوديان زيادي وجود داشتند و اينكه تلفات آنها بر اثر عوامل گوناگون – عوامل طبيعي، بيماري‌ها، سوءتغذيه، بمباران، عمليات‌هاي نظامي، برنامه‌هاي انجام گرفته توسط مردم بومي اروپاي شرقي، عمليات‌هاي نيروي ويژه، كشتارهاي گاه و بيگاه، و ويراني‌هاي عمومي زمان جنگ – بدون شك بالغ بر صدها هزار نفر مي‌شد.
• اين حقيقت كه بسياري از يهودي‌ها جدا شده و ارتباطشان را با اقوام يا دوستان‌شان از دست دادند و اينكه بسياري از اين افراد در اين بازه زماني ناپديد شدند (يا توسط آلمان و شوروي به نقاط دوردست‌تر اروپاي شرقي فرستاده شدند)؛
• وجود كوره‌هاي سوزاندن جسد در اردوگاه‌هاي بزرگتر براي نابودي اجساد كساني كه بر اثر بيماري مسري تيفوس درگذشته بودند؛
• وجود "اتاق‌هاي گاز " در اردوگاه‌ها به منظور ضدعفوني كردن لباس‌ها، رخت‌خواب‌ها و ... با استفاده از گاز زيكلون-بي (Zyklon-B)؛
• اين حقيقت كه سربازان انگليسي و آمريكايي پس از آزادسازي اردوگاه‌ها در آلمان (داچائو، برگن-بلست (Bergen-Belsen)، بوچنوالد (Buchenwald) و غيره) با صحنه‌هاي وحشتناكي از اجساد انباشته شده، و هم‌چنين ساكنين بسياري مواجه شدند كه در شرايط وخيم جسماني به سر مي‌بردند و به علت كمبود غذا و گسترش تيفوس به سختي زنده مانده بودند.
• اين حقيقت كه برخي قتل‌ها بدون وجود دلايل نظامي قانوني و يا قضايي انجام گرفتند. اين مسائل به صورت گاه و بيگاه رخ داده و توسط افرادي انجام گرفتند كه در هر جنگي و در همه طرف‌ها يافت مي‌شوند.
جان تيفاني در انتهاي مقاله‌اش، و پس از پذيرش تمام موارد فوق تنها يك مورد را به عنوان مسأله انكار شده برمي‌شمارد: آنچه انكار مي‌شود وجود يك سياست رسمي در آلمان نازي براي نابودي نظام‌مند يهودي‌هاست، سياستي كه توسط كشتارهاي دسته‌جمعي در اتاق‌هاي گاز اردوگاه‌هاي مرگ رخ داده و تلفات آن بالغ بر 6 ميليون و يا حتي بيشتر اعلام شده است.
منبع:خبرگزاری فارس
/ن
