احمد نظام کرمانی

(وف 1246/ 1242/ 1240 ق)، عارف و شاعر. ملقب به نظام علیشاه. اهل كرمان بود. پس از تحصیل علوم ظاهر، قدم به جاده‏ى سلوك و عرفان گذاشت و به رونق علیشاه دست ارادت داد و مرید وى شد. بعد از فوت استاد، مرید مجذوب علیشاه (م 1239 ق) گردید و از او اجازه ارشاد یافت. زمانى كه معصوم علیشاه، مؤلف «طرائق‏الحقائق»، در شیراز به سر مى‏برد، نظام علیشاه براى دیدن او به شیراز رفت و چند بار نیز با یكدیگر به خدمت مجذوب علیشاه رسیدند. وى با مؤلف «ریاض‏العارفین» نیز معاصر و معاشر بود. نظام علیشاه در كرمان مورد آزار و اذیت ابراهیم خان قاجار ظهیرالدوله، حاكم آن شهر، قرار داشت تا حدى كه مجبور به ترك كرمان شد، ولى بعدها، پس از درگذشت ابراهیم خان، به شهر خود بازگشت. نظام در سرودن شعر طبعى موزون داشت و بیشتر به سرودن مثنوى راغب بود. وى در كرمان درگذشت و در جوار مشتاق علیشاه به خاك سپرده شد. در تاریخ فوت وى اختلاف است. مؤلف «طرائق‏الحقائق» از قول صاحب «بستان السیاحه» مى‏گوید كه بر لوح مزارش 1246 ق نوشته شده است. از آثار وى: «مصباح‏الشریعه»؛ «دیوان» شعر. در «لغت‏نامه» آمده كه به مثنوى «جنات الوصال» كه به ترتیب نور علیشاه و رونق علیشاه سروده‏اند، دو مجلد سروده و اضافه كرده است.