غفلت از درمان بیش فعالی و پشيماني
نويسنده: دکتر ميترا حکيم شوشتري/ روانپزشک کودک و نوجوان
امروزه شما گاهي با افرادي برخورد ميکنيد که بدون هيچ محرکي از کوره درميروند، به يکديگر پرخاش ميکنند، کارهايشان را نيمهکاره رها کرده و از اين شاخه به شاخه ديگر ميپرند، تحمل حرف کسي را ندارند و اکثرا بيقرارند. ميدانيد اين بزرگسالان چه مشکلي دارند؟ اين گروه ، بيش فعالاند و چون در کودکي مشکل شان را تشخيص ندادهاند و يا درمان نکردهاند، حالا با اين مشکل و دردسر مواجه هستند. اين گروه نه خودشان از زندگي لذت ميبرند و نه خانواده شان. جالب اينکه مردم فکر ميکنند اين حالتهاي آنها جزو خصوصيات رفتاري شان است و با خود ميگويند اخلاق فلاني اين طور است! آنها نميدانند که اين رفتارهاي خاص ناشي از بيماري بيش فعالي درمان نشده شان است.
در قديم چون شرايط زندگي و سيستم خانوادهها متفاوت بوده، اين بچهها همينطور بزرگ ميشدند و در کنار بچههاي همسن و سال خانه اين عدم مهارتها و علايم بيماري گم و ناشناخته ميمانده است. اگر هم مشکل تشخيص داده ميشد، والدين حاضر به درمان و ارجاع بچهها به روانپزشک نميشدند و از انگ بيمار رواني خواندن فرزندشان ميترسيدند. اما امروز که تا حدي اين مساله انگزدايي شده است باز هم مشکل ديگري با اين خانوادهها داريم و آنها باز هم به اين دليل حاضر به پذيرش درمان نيستند. به محض اينکه به آنها در خصوص اهميت درمان دارويي توضيح ميدهيم گارد ميگيرند و ميگويند «بچهام به دارو معتاد ميشود و تا آخر عمر بايد دارو بخورد. ما بيخيال درمان ميشويم و حاضريم، همه رفتارهاي غيرمعمول و حتي آزاردهنده فرزندمان را تحمل کنيم!» گاهي نيز از سايتهاي غيرمعتبر اينترنت و افراد ناآگاه اطلاعاتي ميگيرند و بيجهت از درمان دارويي مضطرب و وحشتزده ميشوند.
از والدين ميخواهم به هزينهاي که اين عدم درمان براي خود آنها، بچههايشان و حتي جامعه دارد فکر کنند. خود شما دايم در تنش با بچهاي هستيد که مايه خجالتتان در جمع ميشود، درس نميخواند و هزار مشکل ديگر. در مورد خود بچه به دليل اينکه رفتارهايش هميشه او را مورد تنبيه و نکوهش قرار داده کاهش اعتماد به نفس تنها يکي از هزينههاي عدم درمان است. براي جامعه نيز وجود آدمهايي که مهارتهاي زندگي را ندارند و بار اقتصادي (بيماران روانپزشکي به دليل راندمان پايين کار و غيبتهاي مکرر سر بار جامعهاند) که بر جامعه دارند، بسيار هزينهبر است.
يادتان باشد ما در مطب به جز بيماريهاي عفوني يا مشکلاتي که با جراحي کاملا قابل رفع هستند، هيچ بيماري را نداريم که مفهوم بهبود برايش صدق کند. تمام بيماريها فقط تحت کنترل قرار ميگيرند تا علايم آن رفع شوند. براي بسياري از بيماريهاي جسمي نيز تا مدتها دارو درماني ميشويد و از رفع علايمتان لذت هم ميبريد، پس چرا در خصوص اين بيماري رفتارتان فرق ميکند؟ کمي در مورد واقعيتهايي که برايتان گفتيم بينديشيد و به موقع از هزينههاي جبرانناپذير پيشگيري کنيد.
منبع:www.salamat.com
/ن
در قديم چون شرايط زندگي و سيستم خانوادهها متفاوت بوده، اين بچهها همينطور بزرگ ميشدند و در کنار بچههاي همسن و سال خانه اين عدم مهارتها و علايم بيماري گم و ناشناخته ميمانده است. اگر هم مشکل تشخيص داده ميشد، والدين حاضر به درمان و ارجاع بچهها به روانپزشک نميشدند و از انگ بيمار رواني خواندن فرزندشان ميترسيدند. اما امروز که تا حدي اين مساله انگزدايي شده است باز هم مشکل ديگري با اين خانوادهها داريم و آنها باز هم به اين دليل حاضر به پذيرش درمان نيستند. به محض اينکه به آنها در خصوص اهميت درمان دارويي توضيح ميدهيم گارد ميگيرند و ميگويند «بچهام به دارو معتاد ميشود و تا آخر عمر بايد دارو بخورد. ما بيخيال درمان ميشويم و حاضريم، همه رفتارهاي غيرمعمول و حتي آزاردهنده فرزندمان را تحمل کنيم!» گاهي نيز از سايتهاي غيرمعتبر اينترنت و افراد ناآگاه اطلاعاتي ميگيرند و بيجهت از درمان دارويي مضطرب و وحشتزده ميشوند.
از والدين ميخواهم به هزينهاي که اين عدم درمان براي خود آنها، بچههايشان و حتي جامعه دارد فکر کنند. خود شما دايم در تنش با بچهاي هستيد که مايه خجالتتان در جمع ميشود، درس نميخواند و هزار مشکل ديگر. در مورد خود بچه به دليل اينکه رفتارهايش هميشه او را مورد تنبيه و نکوهش قرار داده کاهش اعتماد به نفس تنها يکي از هزينههاي عدم درمان است. براي جامعه نيز وجود آدمهايي که مهارتهاي زندگي را ندارند و بار اقتصادي (بيماران روانپزشکي به دليل راندمان پايين کار و غيبتهاي مکرر سر بار جامعهاند) که بر جامعه دارند، بسيار هزينهبر است.
يادتان باشد ما در مطب به جز بيماريهاي عفوني يا مشکلاتي که با جراحي کاملا قابل رفع هستند، هيچ بيماري را نداريم که مفهوم بهبود برايش صدق کند. تمام بيماريها فقط تحت کنترل قرار ميگيرند تا علايم آن رفع شوند. براي بسياري از بيماريهاي جسمي نيز تا مدتها دارو درماني ميشويد و از رفع علايمتان لذت هم ميبريد، پس چرا در خصوص اين بيماري رفتارتان فرق ميکند؟ کمي در مورد واقعيتهايي که برايتان گفتيم بينديشيد و به موقع از هزينههاي جبرانناپذير پيشگيري کنيد.
منبع:www.salamat.com
/ن