برگزيده بيانات عاشورايي رهبر معظم انقلاب
گذر زمان، حوادث را لحظه به لحظه از انسان دورتر مي کند. بعضي از حوادث فراموش مي شوند، مثل يک موج ضعيفي که از انداختن يک سنگي در يک استخر آبي به وجود مي آيد - موجي هست، اما هرچه مي گذرد، لحظه به لحظه ضعيف تر مي شود و دقيقه اي نمي گذرد که ديگر خبري از آن موج نيست - لکن بعضي از حوادث نقطه ي عکسند و گذر زمان آنها را ضعيف و کمرنگ نمي کند، بلکه برجسته تر مي کند. يک نمونه ي آن، حادثه ي عاشوراست.در روز عاشورا کسي نفهميد چه اتفاق افتاد. عظمت آن حادثه، عظمت جهاد جگرگوشه ي پيغمبر و ياران و نزديکانش و همچنين عظمت فاجعه ي کشته شدن فرزندان و نور ديدگان پيغمبر بر کسي روشن نبود. اکثر کساني که آن جا بودند هم نفهميدند. آنهايي که در جبهه ي دشمن بودند، آن قدر مست و آن قدر غافل و آن قدر از خود بيگانه بودند که نفهميدند چه اتفاقي افتاد! مستان عالَم، مستان غرور و شهوت و غضب و مستان حيوانيت، نمي فهمند در عالم انسانيت چه دارد اتفاق مي افتد؛ بله، زينب (سلام الله عليها) خوب فهميد، سکينه خوب فهميد، آن زنها و دخترهاي مظلوم خوب فهميدند چه اتفاقي افتاد؛ اين مال روز عاشوراست. اما هر روزي که از روز عاشورا جلوتر رفتيم - روز دوازدهم در کوفه، چند هفته بعد در شام، چند هفته بعد در مدينه و اندکي بعد در همه ي دنياي اسلام - اين حادثه به سرعت برق، عظمت و اهميت خودش را نشان داد. هنوز دو سال از اين حادثه نگذشته بود که آن طغيانگر فرعوني که عامل اين حادثه بود، از روي زمين برافتاد و نابود شد و چند سالي بيش نگذشته بود که آن خانواده نابود شدند. خانواده ي ديگري از بني اميه سر کار آمدند؛ چند ده سالي نگذشت که آن خانواده هم مضمحل و نابود شدند. دنياي اسلام روز به روز به مکتب اهل بيت نزديکتر، دل بسته تر و مشتاقتر شد و اين حادثه توانست پايه هاي عقيده ي اسلامي و مکتب اسلام را در طول تاريخ استوار کند. اگر حادثه ي کربلا نبود، ما امروز از مباني و اصول اسلام هم چندان خبري نمي داشتيم و شايد فقط نامي از اسلام به گوش ما مي خورد. اين خون مقدس و اين حادثه ي بزرگ، نه فقط کوچک نشد، کمرنگ نشد، ضعيف نشد، بلکه روز به روز قويتر و برجسته تر و اثرگذارتر شد؛ اين يک نمونه ي برجسته است.
بيانات در ديدار جانبازان، ايثارگران و خانواده هاي شهداي استان فارس - 1387/2/13
منبع مقاله :
مختارپور قهرودي، عليرضا؛ 72 سخن عاشورايي (از بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامي)، تهران: انتشارات انقلاب اسلامي، چاپ دوم (1390)
