برگزيده بيانات عاشورايي رهبر معظم انقلاب
اربعين در حادثه ي کربلا يک شروع بود؛ يک آغاز بود. بعد از آنکه قضيه ي کربلا انجام گرفت - آن فاجعه ي بزرگ اتفاق افتاد - و فداکاري بي نظير اباعبدالله (عليه السلام) و اصحاب و ياران و خانواده اش در آن محيط محدود واقع شد، حادثه ي اسارتها پيام را بايد منتشر مي کرد و خطبه ها و افشاگري ها و حقيقت گوئي هاي حضرت زينب (سلام الله عليها) و امام سجاد (عليه الصلاة والسّلام) مثل يک رسانه ي پر قدرت بايد فکر و حادثه و هدف و جهتگيري را در محدوده ي وسيعي منتشر مي کرد؛ و کرد. خاصيت محيط اختناق اين است که مردم فرصت و جرئت اين را پيدا نمي کنند که حقايقي را که فهميده اند، در عملِ خودشان نشان بدهند؛ چون اولاً دستگاه ظالم و مستبد نمي گذارد مردم بفهمند و اگر فهم مردم از دست او خارج شد و فهميدند، نمي گذارد به آنچه فهميده اند، عمل کنند. در کوفه، در شام، در بين راه، خيلي ها از زبان زينب کبري (سلام الله عليها) يا امام سجاد (عليه الصلاه والسلام) يا از ديدن وضع اسرا، خيلي چيزها را فهميدند، ولي کي جرئت مي کرد، کي توانائي اين را داشت که در مقابل آن دستگاه ظلم و استکبار و استبداد و اختناق، آنچه را که فهميده است، بروز دهد؟ مثل يک عقده اي در گلوي مؤمنين باقي بود. اين عقده روز اربعين اولين نِشتر را خورد؛ اولين جوشش در روز اربعين در کربلا اتفاق افتاد.تأثير شگرف کاروان اسرا در حفظ و گسترش پيام عاشورا
مرحوم سيد بن طاووس - و بزرگان - نوشته اند که وقتي کاروان اسرا، يعني جناب زينب (سلام الله عليها) و بقيه در اربعين وارد کربلا شدند، در آنجا فقط جابر بن عبدالله انصاري و عطيه ي عوفي نبودند، «رجال من بني هاشم»؛ عده اي از بني هاشم، عده اي از ياران برگرد تربت سيدالشهداء جمع شده بودند و به استقبال زينب کبري آمدند. شايد اين سياستِ ولائي هم که زينب کبري اصرار کرد که برويم به کربلا - در مراجعت از شام - به خاطر همين بود که اين اجتماع کوچک اما پرمعنا، در آنجا حاصل شود. حالا بعضي استبعاد کردند که چطور ممکن است تا اربعين به کربلا رسيده باشند. مرحوم شهيد آية الله قاضي يک نوشته ي مفصلي دارد، اثبات مي کنند که نه، ممکن است که اين اتفاق افتاده باشد. به هر حال آنچه در کلمات بزرگان و قدماء هست، اين است که وقتي زينب کبري و مجموعه ي اهل بيت وارد کربلا شدند، عطيه ي عوفي و جناب جابر بن عبدالله و رجالي از بني هاشم در آنجا حضور داشتند. اين نشانه و نمونه اي از تحقق آن هدفي است که با شهادتها بايد تحقق پيدا مي کرد؛ يعني گسترش اين فکر و جرئت دادن به مردم. از همين جا بود که ماجراي توابين به وجود آمد؛ اگر چه ماجراي توابين سرکوب شد؛ اما بعد با فاصله ي کوتاهي ماجراي قيام مختار و بقيه ي آن دلاوران کوفه اتفاق افتاد و نتيجه ي درهم پيچيده شدن دودمان بني اميه ي ظالم و خبيث بر اثر همين شد. البته بعد از او سلسله ي مرواني ها آمدند؛ اما مبارزه ادامه پيدا کرد؛ راه باز شد. اين خصوصيت اربعين است. يعني در اربعين افشاگري هم هست، عمل هم هست، تحقق هدفهاي آن افشاگري هم در اربعين وجود دارد.بيانات در ديدار جمعي از مردم آذربايجان شرقي - 1387/11/28
منبع مقاله :
مختارپور قهرودي، عليرضا؛ 72 سخن عاشورايي (از بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامي)، تهران: انتشارات انقلاب اسلامي، چاپ دوم (1390)
