وظایف سیاستمداران در سال همدلی و هم‌زبانی دولت و ملت

شعار همدلی و همزبانی ملت و دولت، آرزوی خوب و قابل دسترسی است که ملت و دولت توأمان می‌توانند به دنبال محقق کردن آن باشند، زیرا در سال جدید حوادث و اتفاقاتی که سرنوشت دولت و ملت ایران را تحت تأثیر خود قرار خواهد داد، خیلی زود آغاز خواهد شد.

در نخستین روزهای بهار، تا حد زیادی تکلیف پرونده هسته‌ای کشورمان مشخص خواهد شد؛ دیپلمات‌های کشورمان از چند روز گذشته در حال مذاکرات سخت و فشرده با همتایان خود از آمریکا و سایر کشورهای دخیل در مذاکرات هستند و احتمالا در روزهای اول نوروز نیز این مذاکرات ادامه خواهد یافت.

نتیجه این مذاکرات هر چه باشد، رفتار با آن، اجماعی ملی می‌طلبد که جز در سایه همدلی و همزبانی دولت و مردم به دست نخواهد آمد. اگر توافق هسته‌ای حاصل شود و ملت ایران به پایمردی‌های زحمت کشان صنعت هسته‌ای و دیپلمات‌های انقلابی خود، به آنچه مطلوب دولت و ملت است دست یابند، لزوما باید به همدلی و همزبانی بیشتر ملت و دولت منجر و از آن بهره‌ای ملی و نه جناحی و سیاسی برداشت شود؛ که در این سال‌ها همه ملت و حاکمیت غیر مستقیم و مستقیم، ذهنی و عینی، خود را درگیر تحولات این پرونده مهم در عرصه سیاست خارجی کشور دانسته‌اند. اگر رسیدن به توافق مطلوب هسته‌ای حاصل شود، باید مبنایی برای همدلی و همزبانی ملت و دولت جهت پیشرفت و گذر از مراحل کنونی به مراحلی بالا‌تر و عزتمندانه برای این مردم و این خاک شود.

اگر هم توافق مطلوب هسته‌ای برای ایران به دست نیامد، باز این ملت و دولت هستند که باید همدل و همزبان در کنار هم ایستاده و همچون گذشته سنگ بنای پیشرفت کشور را در عین تخاصم و عداوت مخالفان این ملک و دین، بر زمین نهند. همان گونه که در صورت توافق استفاده سیاسی و جناحی، زمینه همدلی و همزبانی ملی را از بین می‌برد، در صورت عدم توافق هسته‌ای نیز، تخریب و نق زدن‌های سیاسی و جناحی، خلاف همدلی و همزبانی است. همه باید بدانیم که چه با توافق هسته‌ای و چه بدون توافق هسته‌ای، این کشور و ملت بزرگ همچنان خواهند بود و قطار پیشرفت این کشور در حال حرکت خواهد بود تا پیچ‌های تاریخی و تاریخ ساز را پشت سر بگذارد.

در میانه‌های سالی که پیش روست، عمر دولت دکتر حسن روحانی، از میانه هم عبور خواهد کرد و به تدریج لازم است دولت پیش از دیگران، به خود ارزیابی مشغول شود. پس از گذشت دو سال از دولت، دولتیان دیگر باید انتقاد‌ها از دولت سابق را در برنامه‌های خود کم رنگ‌تر از گذشته نمایند و بگویند خود برای این مردم چه کرده‌اند. به تدریج باید ثمره زحمات دولتیان، نه در آمار و اطلاعات که در زندگی عملی مردم هم خود را نشان دهد.

نکته این است که اگر خود ارزیابی‌های دولتیان منصفانه و جوانمردانه باشد، مردم همدل و همزبان در کنار دولت خواهند ایستاد؛ حتی اگر دولتیان در خود ارزیابی شان کمتر از آنچه خواسته‌اند و یا توانسته‌اند در زندگی مردم تحول ایجاد کرده باشند؛ اعتراف به کم کاری‌ها و موانع احتمالی در کنار تلاش برای جبران، مردم را همدل و همزبان در کنار آنان نگاه خواهد داشت.

در اواخر سالی هم که در پیش روست، انتخابات مجلس شورای اسلامی برگزار خواهد شد؛ انتخاباتی که هرچند برای بازیگران سیاسی اهمیت فراوانی از منظر پیروزی و شکست دارد، برای مردم اهمیت آن در تشکیل مجلسی است که در فرایند انتخابات آن، از آغاز تا پایان و تشکیل مجلس، اخلاق مدارانه و منصفانه طی شود و در ‌‌نهایت مجلسی تشکیل شود که فارغ از غلبه هر یک از جناح‌های سیاسی در آن، مجلسی کارآمد و مقتدر باشد و بتواند دو وظیفه اصلی خود یعنی قانونگذاری و نظارت را به بهترین وجهی انجام دهد. کسانی که از همین ابتدای سال خود را مهیای شرکت در چنین رخداد سیاسی بزرگی در کشور می‌کنند، بدانند که بی‌اخلاقی‌های مرسوم در ادوار مختلف، فضای تخریب و تهمت زدن، بی‌توجهی به منافع ملی و مردم، تلاش برای حذف رقیب به هر قیمت و... فضای همدلی و همزبانی را از بین می‌برد.

در سالی که پیش روست چه در اوایل آن ـ که مسأله هسته‌ای مطرح است ـ و چه در اواسط آن ـ که مسأله بررسی و ارزیابی دولت در میان است ـ و چه در اواخر آن ـ که انتخابات مجلس انجام خواهد پذیرفت ـ همه فعالان سیاسی متوجه این نکته باشند که همدلی و همزبانی مردم را دچار خدشه نکنند. در شرایط امروز بین المللی و منطقه‌ای، تقویت اجماع ملی در داخل برای تحصیل منافع مردم، بیش از هر موفقیت سیاسی و جناحی اهمیت دارد.

فعالان سیاسی در سالی که پیش روی داریم، می‌توانند مشق از خود گذشتگی و ایثار برای رسیدن به خیر جمعی داشته باشند، می‌توانند تمرین اخلاق مداری برای بهبود و زیبا‌تر شدن حال و هوای سیاست داشته باشند. سال ۱۳۹۴ سال مهمی برای کشور و همچنین سال مهم‌تری برای سیاستمداران و فعالان سیاسی است که ثابت کنند می‌توانند برای تقویت همدلی و همزبانی ملی، گاهی از منافعشان بگذرند. نشان دهند گاهی می‌توانند از واکنش‌های آنی حذر کنند، به خاطر منافع مردم و کشور. می‌توانند از موفقیت‌های رقیبی که در مجلس است یا در دولت، خوشحال شوند و به آن افتخار کنند. آنان هستند که باید ثابت کنند، می‌خواهند در این کشور همدلی و همزبانی تقویت شود یا نه موفقیت سیاسی و جناحی خود را مثل ادوار سابق بر منافع ملت ترجیح می‌دهند.

سال ۱۳۹۴، می‌تواند سال خوبی برای ملت ایران باشد، اگر سیاستمداران متوجه مسئولیت‌های خود باشند.

منبع : تابناک