ارتباط ولي خدا با امام (ره)

داستان کوتاه
امام (ره) فرمود: در روز 22 بهمن مردم به خيابان‌ها بريزند، چون ما مملكت نظامي نداريم.
وقتي اين خبر به آقاي طالقاني رسيد، ايشان تلفني با امام كه در مدرسه علوي بود صحبت كرد. برادران از بيرون اتاق مي‌شنيدند كه آقاي طالقاني مرتب به امام عرض مي‌كرد:
«آقا شما ايران نبوديد، اين نظام پليد است، به صغير و كبير ما رحم نمي‌كند، شما حكمتان را پس بگيريد»
و همين‌طور مرتب با امام صحبت مي‌كرد تا شايد نظر امام تغيير كند. ناگهان برادران متوجه شدند كه آقاي طالقاني گوشي را زمين گذاشت و با حالتي دگرگون و متفكر در گوشه اتاق نشست.
پرسيدند كه جريان چيست؟ آيا امام مثلاً پرخاش كرد يا گفت، دخالت نكنيد؟ ايشان گفت:
هرچه با امام صحبت كردم، حرف مرا رد كرد و وقتي ديد من قانع نمي‌شوم، فرمود: «آقاي طالقاني، شايد اين حكم از طرف امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) باشد.»
اين را كه شنيدم، دستم لرزيد و با امام خداحافظي كردم، چون ديگر قادر نبودم كه حتي پاسخ امام را بدهم.
آقاي طالقاني با گريه مي‌گفت: يا ما هيچ نمي‌فهميم يا اين سيد با جاهاي ديگر ارتباط معنوي و روحاني دارد.

پيام‌ها:

1. امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) به رهروان راه حق توجه دارد و در شرايط سخت آنها را ياري مي‌كند.
2. امام (ره) در طول انقلاب و پس از آن، با امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) ارتباط داشت و از ايشان خط مي‌گرفت.
منبع مقاله :
برداشت‌هايي از سيره امام خميني، نويسنده غلام‌علي رجايي، ناشر نشر عروج، محل چاپ تهران، سال چاپ 1385، نوبت چاپ چهارم، جلد 3، صفحه 156.
www.irc.ir