والدين هوشيارى باشيد-بخش دوم
نويسنده:دكتر لورنس استينبرگ
منبع:sharghnewspaper.ir
منبع:sharghnewspaper.ir
ممكن است بخواهيد از بين چندين مهدكودك يكى را براى فرزند چهارساله تان انتخاب كنيد و ندانيد كدام بهتر است يا بخواهيد تصميم بگيريد نوجوان دبيرستانى خود را تحت فشار بگذاريد، تا به رغم اينكه گفته نمى خواهد كلاس پيانوى خود را ادامه بدهد ممكن است به فكر فرو برويد كه آيا كودك شما آن قدر بزرگ شده است كه به تنهايى و بدون پرستار در خانه بماند، يا نوجوان تان آن قدر مسئوليت پذير هست كه بتواند در طول سال تحصيلى شغلى پاره وقت داشته باشد. شايد بخواهيد تصميم بگيريد چه جوابى به درخواست پول توجيبى هفتگى فرزندتان يا تقاضاى سوراخ كردن گوشش يا خريد چيزى گران قيمت و خاص و البته غيرضرورى با پس اندازش بدهيد.
در تمام اين شرايط بايد از فرصت خوب فكر كردن پيش از عمل استفاده كنيد. هميشه از خود بپرسيد تصميم من چه تاثيرى بر فرزندم خواهد داشت؟ اگر هوشيارانه عمل كنيد - اگر واقعاً پيش از عمل كردن به نتيجه اى كه مى خواهيد فكر كنيد - قادر خواهيد بود موضوع هاى مهم را دسته بندى كنيد و بهتر مى توانيد تصميم گيرى كنيد كه در درازمدت چه چيزى به نفع فرزندتان است. شايد اگر خوب فكر كنيد متوجه شويد تصميم گيرى واقعاً خيلى راحت تر از آن بود كه فكر مى كرديد - يا شايد هم متوجه شويد كه خيلى پيچيده است و به تعمق و دقت بيشترى نياز دارد.
شايد فكر كنيد بايد در آن مورد با همسر يا فرد باتجربه ديگرى مشورت كنيد. هر كارى كه بكنيد، در چنين شرايطى تصميمى آگاهانه گرفته ايد نه آنى و نسنجيده.وضعيت دومى كه پدر و مادرها معمولاً در آن قرار مى گيرند هنگامى است كه بايد بى درنگ عكس العمل نشان بدهند اما از طرفى زمان كافى در اختيار ندارند كه فكر كنند. كودك دو ساله شما غذايى را كه براى شامش آماده كرده ايد نمى خورد، فرزند شش ساله شما براى سومين بار پياپى در نخستين مسابقه ورزشى كوچكش خطا كرده است، دختر ۹ساله شما به محل كارتان تلفن مى زند و مى پرسد آيا مى تواند بعد از مدرسه با دوستش و با اتوبوس به مركز خريد بروند، در چنين لحظاتى نمى توانيد به فرزندتان بگوييد: «مى توانيم فردا راجع به اين موضوع صحبت كنيم؟» اما مى توانيد مكثى كنيد و پيش از پاسخ دادن فكر كنيد.
در چنين وضعيت هايى پدر و مادران هوشيار مى توانند در مقابل انجام واكنش آنى مقاومت كنند. «هر چه توى بشقابت هست بخور وگرنه از دسر خبرى نيست.» «ناراحت نباش، عزيزم، اين فقط يه بازيه.» «نه شماها كوچك تر از اونى هستين كه تنهايى بريد.» اگر تربيت هوشيارانه را در پيش بگيريد مى توانيد كمى به موقعيت فكر كنيد و طورى پاسخ بدهيد كه با اصول تربيت موثرى كه در ادامه كتاب مى آيد سازگار باشد.
در تمام اين شرايط بايد از فرصت خوب فكر كردن پيش از عمل استفاده كنيد. هميشه از خود بپرسيد تصميم من چه تاثيرى بر فرزندم خواهد داشت؟ اگر هوشيارانه عمل كنيد - اگر واقعاً پيش از عمل كردن به نتيجه اى كه مى خواهيد فكر كنيد - قادر خواهيد بود موضوع هاى مهم را دسته بندى كنيد و بهتر مى توانيد تصميم گيرى كنيد كه در درازمدت چه چيزى به نفع فرزندتان است. شايد اگر خوب فكر كنيد متوجه شويد تصميم گيرى واقعاً خيلى راحت تر از آن بود كه فكر مى كرديد - يا شايد هم متوجه شويد كه خيلى پيچيده است و به تعمق و دقت بيشترى نياز دارد.
شايد فكر كنيد بايد در آن مورد با همسر يا فرد باتجربه ديگرى مشورت كنيد. هر كارى كه بكنيد، در چنين شرايطى تصميمى آگاهانه گرفته ايد نه آنى و نسنجيده.وضعيت دومى كه پدر و مادرها معمولاً در آن قرار مى گيرند هنگامى است كه بايد بى درنگ عكس العمل نشان بدهند اما از طرفى زمان كافى در اختيار ندارند كه فكر كنند. كودك دو ساله شما غذايى را كه براى شامش آماده كرده ايد نمى خورد، فرزند شش ساله شما براى سومين بار پياپى در نخستين مسابقه ورزشى كوچكش خطا كرده است، دختر ۹ساله شما به محل كارتان تلفن مى زند و مى پرسد آيا مى تواند بعد از مدرسه با دوستش و با اتوبوس به مركز خريد بروند، در چنين لحظاتى نمى توانيد به فرزندتان بگوييد: «مى توانيم فردا راجع به اين موضوع صحبت كنيم؟» اما مى توانيد مكثى كنيد و پيش از پاسخ دادن فكر كنيد.
در چنين وضعيت هايى پدر و مادران هوشيار مى توانند در مقابل انجام واكنش آنى مقاومت كنند. «هر چه توى بشقابت هست بخور وگرنه از دسر خبرى نيست.» «ناراحت نباش، عزيزم، اين فقط يه بازيه.» «نه شماها كوچك تر از اونى هستين كه تنهايى بريد.» اگر تربيت هوشيارانه را در پيش بگيريد مى توانيد كمى به موقعيت فكر كنيد و طورى پاسخ بدهيد كه با اصول تربيت موثرى كه در ادامه كتاب مى آيد سازگار باشد.
