گردآورنده: موسسه فرهنگی هنری قدر ولایت
برداشتهایی از بیانات امام خمینی (ره)
اینطور نیست كه اگر من شكست بخورم، شما شكست بخورید، بیاورند بگویند زید شكست خورده. یا اگر من خلاف بكنم، بیایند، بگویند فلانی خلاف كرده، اینجور نیست. از فرد به نوع و از نوع به اصل مقصد می‌كشانند. دشمن اصل اسلامند و قلمها هم برای اصل اسلام به كار می‌رود و ما را می‌خواهند كه در داخل خودمان پوك كنند و منهدم كنند از داخل خودمان. اگر هم همین‌قدر بود كه ما از بین می‌رفتیم لكن مكتبمان محفوظ می‌ماند، اشكال نداشت. لكن آنها مقصدشان این است كه مكتب را بهش صدمه بزنند. و این یك مسؤولیت بزرگ، جانفرسایی برای ما آمده است. یك مسؤولیتی است كه اگر خدای نخواسته ما تقصیر بكنیم در این قضایا، اگر چنانچه ما بخواهیم برای مثلاً فرض كنید كه فلان امام جماعت بخواهد برای رواج بازار خودش یك كاری انجام بدهد، در كمیته عمداً یك كسی كاری انجام بدهد، به طوری كه دست دشمنهای ما، قلمهای مسمومشان كه هست بهانه پیدا بكنند و حمله كنند به آن چیزی كه اساس است و آن عبارت از اسلام است، ما یك گناهی مرتكب شدیم كه بخشودنی نیست تا آخر. (1)
حق این بود كه اگر تصمیم بدین كار داشتید، لااقل من و یا مسؤولین رده بالای نظام را در جریان می‌گذاشتید.
در زمانی كه مردم حزب‌الله برای یاری اسلام فرزندان خود را به قربانگاه می‌برند چه وقت گله و استعفا است. شما در سنگر نخست‌وزیری، در چهارچوب اسلام و قانون اساسی، به خدمت خود ادامه دهید.
در صورتی كه نسبت به بعضی از وزرا به توافق نمی رسید، چون گذشته عمل می‌شود. این حق قانونی مجلس است كه به هر وزیری كه مایل بود رأی دهد. تعزیرات از این پس در اختیار مجمع تشخیص مصلحت است، كه اگر صلاح بداند به هر میزان كه مایل باشد در اختیار دولت قرار خواهد داد. همه باید به خدا پناه بریم؛ و در مواقع عصبانیت دست به كارهایی نزنیم كه دشمنان اسلام از آن سوءاستفاده كنند. مردم ما از این‌گونه مسائل در طول انقلاب زیاد دیده‌اند، این حركات هیچ تأثیری در خطوط اصیل و اساسی انقلاب اسلامی ایران نخواهد داشت. (2)
من سیاست داخلی و خارجی كشور را بدقّت ملاحظه می كنم و تا زنده ام نخواهم گذاشت مسیر سیاست واقعی ما عوض شود و مسؤولین نیز چیزی غیر از این نمی خواهند و انتظاری غیر از این از آنان نمی رود. من به بعضی از مسؤولین هشدار می‌دهم كه بشدّت باید مراقب بود كه خدای ناكرده آب به آسیاب دشمنان نریزیم و آنان را با اقوال و جبهه گیریهایمان شادمان نگردانیم. به مسؤولین و دست‌اندركاران در هر رده نیز می‌گویم كه شرعاً بر همه شما واجب است كه همّت كنید تا آخرین رگ و ریشه‌های وابستگی این كشور به بیگانگان را در هر زمینه‌ای قطع نمایید - كه ان‌شاءالله خواهید كرد - و اگر مصلحت نظام و اسلام سكوت است، دردمندانه سكوت كنید كه اجر سكوت برای پیشبرد اهداف نظام و اسلام به مراتب بیشتر از دفاع از اتهام وابستگی است. (3)
بسیار محتمل است كه عده‌ای از منحرفان و دشمنان انقلاب و اسلام برای بدنام كردن حجاج محترم و مشوّه نمودن چهره انقلاب، بلكه اسلام، در این سفر شركت كنند و به صفوف حجاج محترم بپیوندند و دست به كارهای ناشایسته و مخالف دستورات اسلام زنند، و گاه باعث شوند كه بعض متدینین هم گول خورده و از آنها، به توهّم آنكه تكلیف انقلابی است، تبعیت كنند و به دست مخالفان انقلاب، كه با دقت درصدد یافتن نقاط ضعف و خرده‌گیری از حجاج ایرانی می‌باشند، بهانه دهند؛ مخالفانی كه همراه كاروانان و راهپیمایان و اجتماعات در مواقف شریفه می‌باشند مطالب را صد چندان كرده و به رسانه‌های گروهی مخالف مخابره نموده، و موجب تضعیف انقلاب می‌شوند. در این صورت، بر تمام حجاج محترم، خصوصاً رؤسای كاروانها و روحانیون محترم و اشخاص هوشیار، لازم است تا با دقت بسیار مواظب حركات و سكنات و رفتار حجاج باشند؛ و به مجرد رؤیت یك امر انحرافی طرف را نهی كنند و اگر دیدند اصرار دارد و درصدد فساد است، به نحوی كه به ملایمت و موعظه حسنه نزدیكتر است از آن جلوگیری نمایند؛ و به دیگران هشدار دهند كه او را از صفوف خود خارج كنند و متوجه باشند كه گاهی مفسدان می‌خواهند جار و جنجال و تشنج ایجاد كنند. باید از این‌گونه امور احتراز نمایند. (4)
علی ایّ حال كلیِ مطلب این است كه [صدا و سیما] یك بنگاهی است كه سر و كارش با دنیاست، نه با ما، نه با ایران؛ یعنی می‌تواند ایران را معرفی كند یك معرفی خوب به دنیا و می‌تواند معرفی كند معرفی بد به دنیا، این می‌تواند بهانه دست خارج بدهد، می‌تواند بهانه‌های خارج را سلب بكند. این كاره است، یك چیزی كه این كاره است آن وقت هم در ایران شما می‌دانید همه دارند، رادیو همه دارند، دیگر نمی شود گفت یك خانه فقیر هست ندارد، پیشتر گوش نمی كردند من خودم هم گوش نمی كردم. الان هم علما گوش می‌كنند، هم طلبه‌ها گوش می‌كنند، هم فقرا گوش می‌كنند، هم دهاتیها گوش می‌كنند، و هرجا هم سیمای جمهوری باشد آنجا هم همینطور است. خوب علاوه اینها در خارج می‌رود، پخش می‌شود در خارج، و ما باید فكری بكنیم كه مبادا خدای نخواسته ما با دست خودمان برای دیگران بهانه درست كنیم، ما باید كوشش بكنیم اتكال به خدا بكنیم و دیگر هرچه هم شد ما مقصر نباشیم. عمده این است كه ما فردا می‌رویم پیش خدا مقصر نباشیم. نتوانستیم، غیر از نخواستیم است. اشتباه كردیم، غیر از این است كه عمداً كردیم. این را باید جوری كنیم همچو باشد كه وقتی آنجا می‌رویم رویمان سفید باشد، ولو اینجا شكست بخوریم. شكست اینجا مهم نیست. به نظر من این چیزی نیست. (5)
حجاج محترم ایران و زائران حرمین شریفین بدانند كه آنها از كشوری كه برای اهداف اسلامی و بیرون راندن ستمگران از كشور عزیز خویش [قیام كرده است] به سوی خانه خدا و حرم شریف رسول الله - صلی الله علیه و آله و سلم - و قبور معظّم و فرزندان پیامبر - علیهم صلوات الله - می‌روند، تحت مراقبت برادران اسلامی سراسر جهان هستند؛ و خبرگزاریها و دروغپردازان بوقهای تبلیغاتی و دشمنان اسلام در كمین نشسته و مراقب اعمال و اقوال آنان هستند، و درصددند كه از كاهی كوهی بسازند و سرتاسر جهان را از شایعه‌های خود پر نمایند. در این صورت جزیی انحراف و خطا و لغزش آنان علاوه بر آنكه در پیشگاه خداوند بزرگ و رسول عظیم‌الشأنش می‌باشد، در حضور سایر زائران حرمین شریفین است، كه به واسطه پیامد آن گناهی بزرگ و خطایی عظیم است؛ زیرا علاوه بر آنكه بعضی اعمال و گفتارْ خلاف حرمت حرمین شریفین است، موجب وهن جمهوری اسلامی است؛ كه خدای نخواسته این جمهوری اسلامی، كه برای حكومت الله و برقراری احكام مقدّس آسمانی قران و سنت تشكیل شده، به واسطه بعض اعمال و رفتار آنان به گونه‌ای دیگر معرفی شود؛ و عیبجویانی كه مراقب خرده‌گیری و بهانه هستند بر ضد اسلام و جمهوری اسلامی به شایعه‌پراكنی و مشوّه نمودن چهره نورانی اسلام و جمهوری اسلامی بپردازند؛ و گناه آن در نامه اعمال آنان كه برای عبادت و فریضه حج رفته‌اند نوشته شود. (6)
مثلاً می‌بینید كه یكی از رسانه‌های گروهی كه چند شب پیش از این، دو - سه شب پیش از این بود، می‌گفت كه عراق هم خیلی آدم كشته، ایران هم كشته، لكن ما راجع به عراق مستند نداریم، راجع به ایران مستند داریم، استناد داریم به چیزی. او چی است؟ آن یك چیزی است كه منافقین در خارج منتشر كرده‌اند؛ مستند یك رادیویی. نه اینكه نمی‌فهمند، می‌فهمند، می‌خواهند یك چیزی بگویند، به خیال خودشان یك بهانه‌ای دست بدهند، والاّ آنها می‌فهمند كه این منافقینی كه در خارج هستند و آن اشخاصی كه حالا با هم جمع شده‌اند و تو سر هم می‌زنند و همه موافق با این هستند كه اسلام نباشد، اینها می‌گویند كه ما از آنها شنیدیم، چون از آنها شنیدیم، پس مستند است. خوب، ما یك همچو ابتلایی الآن در دنیا داریم كه حرف دشمنهای ما كه از اینجا بیرونشان راندند و آنقدر جنایات در این كشور كردند، مستند می شود؛ برای اینكه الآن هر روز، روزی صد نفر در ایران در زندان اوین اعدام می‌شوند - یكی از حرفهایش است - روزی صد نفر الآن دارد اعدام می‌شود! خوب، یك همچو گرفتاری ما داریم. وقتی یك همچو گرفتاری داریم، ما باید خودمان توجه به مسائل بكنیم، هوشمند باشیم، یك وقت بهانه دست ندهیم كه - خدای نخواسته - یك چیز كوچكی را ما عمل كنیم، این بهانه بشود دست آنها و به قول خودشان، مستند پیدا بكنند. (7)
همه كسانی كه در این كشور به خدمت مشغول هستند، اینها باید همه توجه داشته باشند كه آبروی اسلام كه مظهر بزرگش الآن جمهوری اسلامی است و ایرانیها بحمدالله، این اسلام را در اینجا، این رژیم اسلامی را در اینجا پیاده كردند، باید حفظ كند، آبروی جمهوری اسلامی را حفظ كنند، بهانه دست بهانه‌جوها كه بدون بهانه هم به ما تاخت و تاز می‌كنند، بهانه دیگر دست آنها ندهند. (8)
برای حفظ حیثیت اسلام كه شماها پاسدار آن هستید و حفظ حیثیت جمهوری اسلامی كه شماها نگهبانان آن هستید، از كارهایی كه نباید انجام بدهید و از كارهایی كه دخالت در امور اجرایی است كه با كسی دیگری است كه انجام بدهد، مستقیماً عمل نكنید، ارشاد بكنید همه را. نظر ارشادی داشته باشید. اگر یك مطلب اشتباهی از یك استاندار واقع شد یا از یك فرماندار، در منابر نبرید این را و آبروی او را بریزید. این امری است كه خدا راضی نیست. به او بگویید در خلوت و با او تفاهم كنید و از او بخواهید كه رویه را تغییر بدهد. اگر نداد، به مصادر امر مراجعه كنید. مستقیماً بخواهید این كار را بكنید، حیثیت جمهوری اسلامی و حیثیت اسلام در دنیا لكه‌دار می‌شود. و شما حافظ این حیثیت هستید و فریضه است برای همه ما حفظ حیثیت این جمهوری اسلامی. شما می‌بینید كه امروز همه قلمها و همه زبانها از ابرقدرتها یا دولتهای مرتبط به آنها، بر ضد این جمهوری اسلامی تجهیز شده اند، و همه با یك رویه خاصی عمل دارند می‌كنند؛ ما دیگر بهانه دست آنها ندهیم. (9)
از این جهت، آنها روی این زمینه با شما مخالف هستند. لكن آن چیزی كه دل ما و شما و همه را گرم می كند تأییدی است كه خدای تبارك و تعالی از ما می كند. ما كه خودمان قدرتی نداریم و نداشتیم و نخواهیم داشت. هرچه هست از اوست. هر قدرتی كه هست از اوست. منتها اگر ملتها، اگر دولتها با خدا باشند، خدای تبارك و تعالی تأییدشان می‌كند و اگر بر ضد باشند، خدای تبارك و تعالی رهایشان می‌كند به حال خودشان. بنابراین، ما باید كاری بكنیم كه در مقابل این قدرتهای بزرگی كه در مقابل ما هستند و این تبلیغات بزرگی كه الآن می‌شود بر ضد ما، كاری بكنیم كه بهانه دیگر دست آنها ندهیم. یك فرض كنید كه - امام جمعه اگر - خدای نخواسته - در یك محلی یك خطائی جزئی بكند، یك اشتباهی بكند، این مسأله كم‌كم می‌رسد به دست منافقین و امثال اینها و گروههای چپی، اینها می‌رسانند آن را به همه جا و همه جا رویش تكیه می‌كنند و بحث می‌كنند. ما آن كارهایی كه نكردیم و هیچ وقت هم در ایران نخواهیم كرد، مثل كشتن بچه و كشتن غیربالغ و اینها، چقدر اینها دارند تكیه به آنها می‌كنند كه خیر، این حكومت اسلامی دارد بچه‌ها را چه می‌كند و دخترهای كوچك را ایران چه می‌كند؛ بدون محاكمه، بدون بازرسی، همینطوری توی خیابانها می‌ریزند و می‌كشند و امثال اینها. این چیزهایی كه همه می‌دانند كه نشده است، دارند برای ما می‌گویند. (10)
حكومتی از بین نخواهد رفت به واسطه انفجار. من امیدوارم كه آن چیزی كه همیشه من مورد نظرم بوده و به طبقات علمایی كه تشریف می‌آوردند اینجا عرض می‌كردم این است كه آقایان متوجه باشند كه خدای نخواسته یك وقتی از بعضی جوانهای طلبه‌ها و اینها یك چیزی صادر نشود كه بهانه دست آنها بیاید. حالایی كه هیچ كاری نمی كنید جز صلاح و جز ارشاد مردم، دارند برای شما می‌گویند. (11)
در این موقع خطیر كه بدخواهان خارج و داخل و بلندگوهای ابرقدرتها خصوصاً امریكای جنایتكار با هر وسیله می‌خواهند ملت و دولت و مجلس و دادگاههای ایران را متهم كنند و به گمان فاسد خود تزلزلی در اركان جمهوری اسلامی ایجاد نمایند، لازم است رئیس جمهور با كمك همه ارگانهای جمهوری اسلامی و با تشریك مساعی یكدیگر جریانات امور را به طوری هماهنگ و موافق اسلام كنند كه بهانه را از دست بدخواهان بگیرند؛ گرچه بسیاری از آنان با احكام اسلام و حدود و تعزیرات آن موافقت ندارند. (12)
مؤسسه فرهنگی هنری قدر ولایت، (1390)، سیره سیاسی حضرت امام خمینی (ره) (9)، تهران: قدر ولایت، چاپ اول.
اینطور نیست كه اگر من شكست بخورم، شما شكست بخورید، بیاورند بگویند زید شكست خورده. یا اگر من خلاف بكنم، بیایند، بگویند فلانی خلاف كرده، اینجور نیست. از فرد به نوع و از نوع به اصل مقصد می‌كشانند. دشمن اصل اسلامند و قلمها هم برای اصل اسلام به كار می‌رود و ما را می‌خواهند كه در داخل خودمان پوك كنند و منهدم كنند از داخل خودمان. اگر هم همین‌قدر بود كه ما از بین می‌رفتیم لكن مكتبمان محفوظ می‌ماند، اشكال نداشت. لكن آنها مقصدشان این است كه مكتب را بهش صدمه بزنند. و این یك مسؤولیت بزرگ، جانفرسایی برای ما آمده است. یك مسؤولیتی است كه اگر خدای نخواسته ما تقصیر بكنیم در این قضایا، اگر چنانچه ما بخواهیم برای مثلاً فرض كنید كه فلان امام جماعت بخواهد برای رواج بازار خودش یك كاری انجام بدهد، در كمیته عمداً یك كسی كاری انجام بدهد، به طوری كه دست دشمنهای ما، قلمهای مسمومشان كه هست بهانه پیدا بكنند و حمله كنند به آن چیزی كه اساس است و آن عبارت از اسلام است، ما یك گناهی مرتكب شدیم كه بخشودنی نیست تا آخر. (1)
حق این بود كه اگر تصمیم بدین كار داشتید، لااقل من و یا مسؤولین رده بالای نظام را در جریان می‌گذاشتید.
در زمانی كه مردم حزب‌الله برای یاری اسلام فرزندان خود را به قربانگاه می‌برند چه وقت گله و استعفا است. شما در سنگر نخست‌وزیری، در چهارچوب اسلام و قانون اساسی، به خدمت خود ادامه دهید.
در صورتی كه نسبت به بعضی از وزرا به توافق نمی رسید، چون گذشته عمل می‌شود. این حق قانونی مجلس است كه به هر وزیری كه مایل بود رأی دهد. تعزیرات از این پس در اختیار مجمع تشخیص مصلحت است، كه اگر صلاح بداند به هر میزان كه مایل باشد در اختیار دولت قرار خواهد داد. همه باید به خدا پناه بریم؛ و در مواقع عصبانیت دست به كارهایی نزنیم كه دشمنان اسلام از آن سوءاستفاده كنند. مردم ما از این‌گونه مسائل در طول انقلاب زیاد دیده‌اند، این حركات هیچ تأثیری در خطوط اصیل و اساسی انقلاب اسلامی ایران نخواهد داشت. (2)
من سیاست داخلی و خارجی كشور را بدقّت ملاحظه می كنم و تا زنده ام نخواهم گذاشت مسیر سیاست واقعی ما عوض شود و مسؤولین نیز چیزی غیر از این نمی خواهند و انتظاری غیر از این از آنان نمی رود. من به بعضی از مسؤولین هشدار می‌دهم كه بشدّت باید مراقب بود كه خدای ناكرده آب به آسیاب دشمنان نریزیم و آنان را با اقوال و جبهه گیریهایمان شادمان نگردانیم. به مسؤولین و دست‌اندركاران در هر رده نیز می‌گویم كه شرعاً بر همه شما واجب است كه همّت كنید تا آخرین رگ و ریشه‌های وابستگی این كشور به بیگانگان را در هر زمینه‌ای قطع نمایید - كه ان‌شاءالله خواهید كرد - و اگر مصلحت نظام و اسلام سكوت است، دردمندانه سكوت كنید كه اجر سكوت برای پیشبرد اهداف نظام و اسلام به مراتب بیشتر از دفاع از اتهام وابستگی است. (3)
بسیار محتمل است كه عده‌ای از منحرفان و دشمنان انقلاب و اسلام برای بدنام كردن حجاج محترم و مشوّه نمودن چهره انقلاب، بلكه اسلام، در این سفر شركت كنند و به صفوف حجاج محترم بپیوندند و دست به كارهای ناشایسته و مخالف دستورات اسلام زنند، و گاه باعث شوند كه بعض متدینین هم گول خورده و از آنها، به توهّم آنكه تكلیف انقلابی است، تبعیت كنند و به دست مخالفان انقلاب، كه با دقت درصدد یافتن نقاط ضعف و خرده‌گیری از حجاج ایرانی می‌باشند، بهانه دهند؛ مخالفانی كه همراه كاروانان و راهپیمایان و اجتماعات در مواقف شریفه می‌باشند مطالب را صد چندان كرده و به رسانه‌های گروهی مخالف مخابره نموده، و موجب تضعیف انقلاب می‌شوند. در این صورت، بر تمام حجاج محترم، خصوصاً رؤسای كاروانها و روحانیون محترم و اشخاص هوشیار، لازم است تا با دقت بسیار مواظب حركات و سكنات و رفتار حجاج باشند؛ و به مجرد رؤیت یك امر انحرافی طرف را نهی كنند و اگر دیدند اصرار دارد و درصدد فساد است، به نحوی كه به ملایمت و موعظه حسنه نزدیكتر است از آن جلوگیری نمایند؛ و به دیگران هشدار دهند كه او را از صفوف خود خارج كنند و متوجه باشند كه گاهی مفسدان می‌خواهند جار و جنجال و تشنج ایجاد كنند. باید از این‌گونه امور احتراز نمایند. (4)
علی ایّ حال كلیِ مطلب این است كه [صدا و سیما] یك بنگاهی است كه سر و كارش با دنیاست، نه با ما، نه با ایران؛ یعنی می‌تواند ایران را معرفی كند یك معرفی خوب به دنیا و می‌تواند معرفی كند معرفی بد به دنیا، این می‌تواند بهانه دست خارج بدهد، می‌تواند بهانه‌های خارج را سلب بكند. این كاره است، یك چیزی كه این كاره است آن وقت هم در ایران شما می‌دانید همه دارند، رادیو همه دارند، دیگر نمی شود گفت یك خانه فقیر هست ندارد، پیشتر گوش نمی كردند من خودم هم گوش نمی كردم. الان هم علما گوش می‌كنند، هم طلبه‌ها گوش می‌كنند، هم فقرا گوش می‌كنند، هم دهاتیها گوش می‌كنند، و هرجا هم سیمای جمهوری باشد آنجا هم همینطور است. خوب علاوه اینها در خارج می‌رود، پخش می‌شود در خارج، و ما باید فكری بكنیم كه مبادا خدای نخواسته ما با دست خودمان برای دیگران بهانه درست كنیم، ما باید كوشش بكنیم اتكال به خدا بكنیم و دیگر هرچه هم شد ما مقصر نباشیم. عمده این است كه ما فردا می‌رویم پیش خدا مقصر نباشیم. نتوانستیم، غیر از نخواستیم است. اشتباه كردیم، غیر از این است كه عمداً كردیم. این را باید جوری كنیم همچو باشد كه وقتی آنجا می‌رویم رویمان سفید باشد، ولو اینجا شكست بخوریم. شكست اینجا مهم نیست. به نظر من این چیزی نیست. (5)
حجاج محترم ایران و زائران حرمین شریفین بدانند كه آنها از كشوری كه برای اهداف اسلامی و بیرون راندن ستمگران از كشور عزیز خویش [قیام كرده است] به سوی خانه خدا و حرم شریف رسول الله - صلی الله علیه و آله و سلم - و قبور معظّم و فرزندان پیامبر - علیهم صلوات الله - می‌روند، تحت مراقبت برادران اسلامی سراسر جهان هستند؛ و خبرگزاریها و دروغپردازان بوقهای تبلیغاتی و دشمنان اسلام در كمین نشسته و مراقب اعمال و اقوال آنان هستند، و درصددند كه از كاهی كوهی بسازند و سرتاسر جهان را از شایعه‌های خود پر نمایند. در این صورت جزیی انحراف و خطا و لغزش آنان علاوه بر آنكه در پیشگاه خداوند بزرگ و رسول عظیم‌الشأنش می‌باشد، در حضور سایر زائران حرمین شریفین است، كه به واسطه پیامد آن گناهی بزرگ و خطایی عظیم است؛ زیرا علاوه بر آنكه بعضی اعمال و گفتارْ خلاف حرمت حرمین شریفین است، موجب وهن جمهوری اسلامی است؛ كه خدای نخواسته این جمهوری اسلامی، كه برای حكومت الله و برقراری احكام مقدّس آسمانی قران و سنت تشكیل شده، به واسطه بعض اعمال و رفتار آنان به گونه‌ای دیگر معرفی شود؛ و عیبجویانی كه مراقب خرده‌گیری و بهانه هستند بر ضد اسلام و جمهوری اسلامی به شایعه‌پراكنی و مشوّه نمودن چهره نورانی اسلام و جمهوری اسلامی بپردازند؛ و گناه آن در نامه اعمال آنان كه برای عبادت و فریضه حج رفته‌اند نوشته شود. (6)
مثلاً می‌بینید كه یكی از رسانه‌های گروهی كه چند شب پیش از این، دو - سه شب پیش از این بود، می‌گفت كه عراق هم خیلی آدم كشته، ایران هم كشته، لكن ما راجع به عراق مستند نداریم، راجع به ایران مستند داریم، استناد داریم به چیزی. او چی است؟ آن یك چیزی است كه منافقین در خارج منتشر كرده‌اند؛ مستند یك رادیویی. نه اینكه نمی‌فهمند، می‌فهمند، می‌خواهند یك چیزی بگویند، به خیال خودشان یك بهانه‌ای دست بدهند، والاّ آنها می‌فهمند كه این منافقینی كه در خارج هستند و آن اشخاصی كه حالا با هم جمع شده‌اند و تو سر هم می‌زنند و همه موافق با این هستند كه اسلام نباشد، اینها می‌گویند كه ما از آنها شنیدیم، چون از آنها شنیدیم، پس مستند است. خوب، ما یك همچو ابتلایی الآن در دنیا داریم كه حرف دشمنهای ما كه از اینجا بیرونشان راندند و آنقدر جنایات در این كشور كردند، مستند می شود؛ برای اینكه الآن هر روز، روزی صد نفر در ایران در زندان اوین اعدام می‌شوند - یكی از حرفهایش است - روزی صد نفر الآن دارد اعدام می‌شود! خوب، یك همچو گرفتاری ما داریم. وقتی یك همچو گرفتاری داریم، ما باید خودمان توجه به مسائل بكنیم، هوشمند باشیم، یك وقت بهانه دست ندهیم كه - خدای نخواسته - یك چیز كوچكی را ما عمل كنیم، این بهانه بشود دست آنها و به قول خودشان، مستند پیدا بكنند. (7)
همه كسانی كه در این كشور به خدمت مشغول هستند، اینها باید همه توجه داشته باشند كه آبروی اسلام كه مظهر بزرگش الآن جمهوری اسلامی است و ایرانیها بحمدالله، این اسلام را در اینجا، این رژیم اسلامی را در اینجا پیاده كردند، باید حفظ كند، آبروی جمهوری اسلامی را حفظ كنند، بهانه دست بهانه‌جوها كه بدون بهانه هم به ما تاخت و تاز می‌كنند، بهانه دیگر دست آنها ندهند. (8)
برای حفظ حیثیت اسلام كه شماها پاسدار آن هستید و حفظ حیثیت جمهوری اسلامی كه شماها نگهبانان آن هستید، از كارهایی كه نباید انجام بدهید و از كارهایی كه دخالت در امور اجرایی است كه با كسی دیگری است كه انجام بدهد، مستقیماً عمل نكنید، ارشاد بكنید همه را. نظر ارشادی داشته باشید. اگر یك مطلب اشتباهی از یك استاندار واقع شد یا از یك فرماندار، در منابر نبرید این را و آبروی او را بریزید. این امری است كه خدا راضی نیست. به او بگویید در خلوت و با او تفاهم كنید و از او بخواهید كه رویه را تغییر بدهد. اگر نداد، به مصادر امر مراجعه كنید. مستقیماً بخواهید این كار را بكنید، حیثیت جمهوری اسلامی و حیثیت اسلام در دنیا لكه‌دار می‌شود. و شما حافظ این حیثیت هستید و فریضه است برای همه ما حفظ حیثیت این جمهوری اسلامی. شما می‌بینید كه امروز همه قلمها و همه زبانها از ابرقدرتها یا دولتهای مرتبط به آنها، بر ضد این جمهوری اسلامی تجهیز شده اند، و همه با یك رویه خاصی عمل دارند می‌كنند؛ ما دیگر بهانه دست آنها ندهیم. (9)
از این جهت، آنها روی این زمینه با شما مخالف هستند. لكن آن چیزی كه دل ما و شما و همه را گرم می كند تأییدی است كه خدای تبارك و تعالی از ما می كند. ما كه خودمان قدرتی نداریم و نداشتیم و نخواهیم داشت. هرچه هست از اوست. هر قدرتی كه هست از اوست. منتها اگر ملتها، اگر دولتها با خدا باشند، خدای تبارك و تعالی تأییدشان می‌كند و اگر بر ضد باشند، خدای تبارك و تعالی رهایشان می‌كند به حال خودشان. بنابراین، ما باید كاری بكنیم كه در مقابل این قدرتهای بزرگی كه در مقابل ما هستند و این تبلیغات بزرگی كه الآن می‌شود بر ضد ما، كاری بكنیم كه بهانه دیگر دست آنها ندهیم. یك فرض كنید كه - امام جمعه اگر - خدای نخواسته - در یك محلی یك خطائی جزئی بكند، یك اشتباهی بكند، این مسأله كم‌كم می‌رسد به دست منافقین و امثال اینها و گروههای چپی، اینها می‌رسانند آن را به همه جا و همه جا رویش تكیه می‌كنند و بحث می‌كنند. ما آن كارهایی كه نكردیم و هیچ وقت هم در ایران نخواهیم كرد، مثل كشتن بچه و كشتن غیربالغ و اینها، چقدر اینها دارند تكیه به آنها می‌كنند كه خیر، این حكومت اسلامی دارد بچه‌ها را چه می‌كند و دخترهای كوچك را ایران چه می‌كند؛ بدون محاكمه، بدون بازرسی، همینطوری توی خیابانها می‌ریزند و می‌كشند و امثال اینها. این چیزهایی كه همه می‌دانند كه نشده است، دارند برای ما می‌گویند. (10)
حكومتی از بین نخواهد رفت به واسطه انفجار. من امیدوارم كه آن چیزی كه همیشه من مورد نظرم بوده و به طبقات علمایی كه تشریف می‌آوردند اینجا عرض می‌كردم این است كه آقایان متوجه باشند كه خدای نخواسته یك وقتی از بعضی جوانهای طلبه‌ها و اینها یك چیزی صادر نشود كه بهانه دست آنها بیاید. حالایی كه هیچ كاری نمی كنید جز صلاح و جز ارشاد مردم، دارند برای شما می‌گویند. (11)
در این موقع خطیر كه بدخواهان خارج و داخل و بلندگوهای ابرقدرتها خصوصاً امریكای جنایتكار با هر وسیله می‌خواهند ملت و دولت و مجلس و دادگاههای ایران را متهم كنند و به گمان فاسد خود تزلزلی در اركان جمهوری اسلامی ایجاد نمایند، لازم است رئیس جمهور با كمك همه ارگانهای جمهوری اسلامی و با تشریك مساعی یكدیگر جریانات امور را به طوری هماهنگ و موافق اسلام كنند كه بهانه را از دست بدخواهان بگیرند؛ گرچه بسیاری از آنان با احكام اسلام و حدود و تعزیرات آن موافقت ندارند. (12)
راهبردهای تصریحی:
1- حركت در مسیر دشمن گناهی نابخشودنی است.
2- نباید عملی انجام داد كه دشمن از آن خرسند گردد.
3- نباید با خطاها و اشتباهات بهانه به دست دشمن داد.
4- هر اقدام و عملی كه دشمن را خرسند و موجب بهانه برای حمله‌ی آنان به اسلام شود، گناه نابخشودنی است.
5- عصبانیتها، موضعگیریها و جبهه‌گیریهایی كه آب به آسیاب دشمن بریزد، خلاف سیاست واقعی نظام اسلامی است.
6- از نفوذ عوامل دشمن در میان صفوف مردم و انجام حركات و رفتارهای دشمن‌پسند آنان، باید جلوگیری كرد.
نكات استنباطی:
1- هر اقدامی كه سبب تحریك دشمن شود و در راستای منافع او باشد حتی اگر كوچك و جزیی باشد، باز هم گناهی نابخشودنی است.
2- هر عملی كه سبب شود بهانه به دست دشمن بیافتد، خلاف شرع است.
3- هر عملی كه موجب رضایت و خرسندی دشمن شود، آن عمل غلط و باطل است.
4- دشمن برای جنگ تبلیغاتی علیه نظام اسلامی ایران و تحریك افكار عمومی علیه آن به مستنداتی از رفتار و عملكرد داخلی كشور نیاز دارد. نباید با رفتار و عملكرد دشمن‌پسند، بهانه به دست آنان برای كوبیدن اسلام و جمهوری اسلامی داد.
پی‌نوشت‌ها:
1. صحیفه امام(ره)، ج11، ص 497.
2. صحیفه امام(ره)، ج21، صص 123 و 124.
3. صحیفه امام(ره)، ج21، ص 156.
4. صحیفه امام(ره)، ج19، صص 27 و 28.
5. صحیفه امام(ره)، ج18،صص 290 و 291.
6. صحیفه امام(ره)، ج18، ص 96.
7. صحیفه امام(ره)، ج16، ص479.
8. صحیفه امام(ره)، ج16، ص 414.
9. صحیفه امام(ره)، ج16، ص 349.
10. صحیفه امام(ره)، ج15، ص 509.
11. صحیفه امام(ره)، ج15، ص 426.
12. صحیفه امام(ره)، ج15، صص 279 و280.
مؤسسه فرهنگی هنری قدر ولایت، (1390)، سیره سیاسی حضرت امام خمینی (ره) (9)، تهران: قدر ولایت، چاپ اول.
/م
