تیلر، فردریک وینزلو

[Fredrik winzlō]
Frederick Winslow Taylor
(ت. جرمنتاون [بخشی از فیلادلفیا]، پنسیلوینیا، 30 اسفند 1234/ 20 مارس 1856؛ و. فیلادلفیا، 29 اسفند 1293/ 21 مارس 1915)، مهندسی.
به نظر می‌رسید که برای تیلر، که فرزند یک خانواده‌ی اشرافی در فیلادلفیا بود، مقدّر بود که راه پدرش، فرنکلین، را دنبال کند، یعنی زندگی عادی پیش پا افتاده‌ای در راه وکالتی خاص نجیب زادگان. اما او پس از آن که در 1253 از آموزشگاه فیلیپ اسکتر فارغ التحصیل شد، استقلال رأی مادر با اراده‌اش، امیلی انت وینزلو، را از خود نشان داد و در عوض تصمیم گرفت که مهندس مکانیک شود. تیلر، بعد از گذراندن دوره‌ی کارآموزی خود به عنوان کارگر فنی ماشین و قالب سازی، برای کار به کارخانه‌ی فولاد میدویل فیلادلفیا رفت، و در آنجا ظرف شش سال از کارگری ساده به سرمهندسی ارتقا یافت. در 1262 از مؤسسه‌ی فنّاوری استیونز درجه‌ی مهندسی مکانیک مکاتبه‌ای گرفت. در 1262 با لوئیز م. اسپونر از فیلادلفیا ازدواج کرد.
تیلر از زمره‌ی مهندسانی بود که تلاش می‌کردند مهندسی را به صورت علم درآورند. او می‌پنداشت که بر تمام حیطه‌های کار مهندسی، از جمله مدیریت، قوانین (یا اصول عقلی) حکمفرما است. تیلر بررسیهای پرزحمتی در مورد برش فلزات، فولاد ابزار، بکار بردن تسمه‌ی نقاله، بتون مسلّح، مدیریت، و دیگر موضوعات، انجام داد؛ این بررسیها از میدویل شروع شد و در ضمن کارش به عنوان مشاور ادامه یافت. این کارها تا حدود زیادی تجربی بود و به مطالب نظری، که تیلر نه از آنها سردر می‌آورد و نه علاقه‌ای به آنها داشت، چندان مربوط نبود. با چنین روش عادی و ساده‌ای بود که تیلر و ج. منسل وایت فرایند عملیات گرمایی فولاد ابزار را کشف کردند، که به نام خود آنها نامگذاری شده است (1277)، این اختراع تحت عنوان «فولاد تندبر» در عمل کارگاههای ماشینی انقلابی به وجود آورد زیرا سبب شد که سرعت ماشینهای برش فلز بیش از دو برابر شود.
دستاورد عمده‌ای که تیلر بیشترین شهرتش را به آن مدیون است ابداع «مدیریت علمی» است. او می‌خواست که تمام جنبه های مدیریت را به صورت «علم دقیق» درآورد. رهیافت او، که گاهی «مدیریت کار» نامیده می‌شود، چنین بود که دقیقاً تعیین کند هر کارگر در مدت معیّن چه قدر باید انجام دهد. این امر منجر به کشف معیار جدیدی برای کار آدمی شد. تیلر ابتدا تلاش کرد که همبستگی‌ای میان خستگی و کمیّت کار پیدا کند، اما نتوانست به چنین راه حل مستقیمی دست یابد. در عوض به چیزی دست یافت که به گُمان او کوچکترین واحدهای کار بودند، یعنی «حرکات بنیادی». تیلر ابتدا مجموعه‌ای از اعمال را به این حرکات بنیادی تجزیه کرد و زمان آنها را به وسیله‌ی زمان سنج تعیین کرد؛ سپس به تجزیه و تحلیل توالی حرکات پرداخت، حرکات غیرضروری را حذف کرد، و حرکات باقیمانده را به صورت رشته‌ی بهینه ترکیب نمود. تیلر فکر می‌کرد که، بعد از افزودن درصدهائی برای دربرگرفتن استراحت لازم و تأخیرهای اجتناب ناپذیر، می‌تواند زمان لازم برای هر کار را محاسبه کند.
بررسی زمان و حرکت تنها اولین ابداع از مجموعه‌ی ابداعات مدیریتی بود. تنظیم زمان، تعیین وظایف روزانه، و تهیه‌ی دستورالعملهای کتبی برای هر کارگر، نیاز به بخش برنامه ریزی‌ای داشت که مرکز اعصاب مدیریت در نظام تیلر شد. وظایفِ دقیقاً تعیین شده مستلزم استاندارد کردن کامل ابزارها، اعمال، و رهوار کردن امور بود. تیلر همچنین برای محاسبه‌ی هزینه، نظارت بر دفتر دارایی، نگهداری اسناد، و سازمان اجرایی مراجع قدرت شیوه هائی ابداع کرد که مدیریت منطقی را آسان می‌کرد.
تیلر فکر می‌کرد که نظام مدیریت او مبنای اخلاق علمی را فراهم ساخته است؛ و امیدوار بود که از این طریق به تعارض طبقاتی پایان دهد و عدالت اجتماعی را برقرار سازد. هرچند این اهداف بزرگ تحقق نیافتند، نظام تیلر بر اندیشه‌ی مدیریت نوین تأثیر عمیقی نهاد.

کتابشناسی

یکم. کارهای اصلی.

نوشته‌های تیلر در کتابخانه‌ی «مؤسسه‌ی فنّاوری استیونز»، هوبوکن، واقع در نیوجرزی، محفوظند. این نوشته‌ها مشتملند بر دستنویس خطابه‌های چاپ نشده و مکاتباتی که کرده است. در نامه‌ای که از تیلر به موریس ل. کوک، به تاریخ 2 دسامبر 1910، نوشته شده است بخش جالب توجهی از زندگینامه‌ی تیلر مندرج است. در مخزن کتابخانه یک راهنمای چاپ شده برای مراجعه به این نوشته‌ها وجود دارد.
مجموعه‌ی مناسبی از مهمترین نوشته‌های انتشار یافته‌ی تیلر در کتابی گردآوری شده است با عنوان scientific Management: comprising shop Management, The principles of scientific Management, and Taylor"s Testimony Before the special House committee، از فردیک و. تیلر (نیویورک، 1947). فهرست مقاله های گوناگونی که تیلر به «انجمن امریکایی مهندسان مکانیک» تقدیم کرده در کتاب seventy- seven Year Index (نیویورک، 1951) ذکر شده است. بلندترینِ این مقاله ها به صورت کتاب نیز بچاپ رسید با عنوان on the Art of cutting Metals (نیویورک، 1907). علاوه بر این، او با همکاری سَنفرد ا. تامپسن دو کتاب نوشت: A Treatise on concerte (نیویورک، 1905) و concrete costs (نیویورک، 1912).

دوم. خواندنیهای فرعی.

زندگینامه‌ی معیار او کتابی است از فرنک ب. کاپلی با عنوان Fredrick w. Taylor (نیویورک، 1923). خاطرات او عبارتند از: «Tributes to Fredrick w. Taylor»، ویراسته‌ی هـ. ک. هَثوِی، در TASME، 37 (1915)، 1459-1496؛ «Fredrick winslow Taylor»، همان، 1527-1529؛ و Frederick winslow Taylro, A Memorial volume، از انتشارات «انجمن تیلر» (نیویورک [حدود 1920]). نیز «Frederick winslow Taylor»، از کارل و. میتمن، در Dictionary of American Biography، هجدهم، 323-324.
ارزیابیهای جدیدی که از تیلر و روش کار او شده است در آثار زیرین مندرجند: Taylorism at the watertown Arsenal، از هیو ج. ایتکن (کیمبریج، مسچوستیس، 1960)، 13-48؛ Effeciency and uplift، از سمیوئل هابر (شیکاگو- لندن، 1964)، 1-30؛ The Revolt of the Engineres، از ادوین لیتن (کلیولند، 1970)، 134-139؛ scientific Management and the unions، از میلتن ج. نَدوورنی (کیمبریج، مسچوسیتس، 1955)، 1-33؛ و Frederick Taylor: A study in personality and Innovation، از سودهیر کاکار (کمبریج، مسچوسیتس، 1970).

 

منبع مقاله :
گیلیپسی، چارلز کولستون؛ (1387)، زندگینامه علمی دانشوران، ترجمه: احمد آرام... [و دیگران]، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ نخست