جرارد، جورج برچ

[jorj bƏrč jerārd]
Georg Brich Jerrard
(ت. کورنوال، انگلستان 1183/1804؛ و. لانگ استرتن، نورفک، انگلستان 2 آذر 1241/ 23 نوامبر 1863)، ریاضیات.
جورج جرارد پسر سرلشکر جووزف جرارد بود. او، با آن که در 14 آذر 1200 وارد کالج ترینیتی در دابلین شد و شاگرد ت. پ. هادارت بود، لیسانس خود را در بهار 1206 گرفت. نام جرارد یادآور قضیه‌ی مهمی در نظریه‌ی معادلات است، که مربوط به تحویل معادلات جبری به صورتهای متعارف می‌شود. آبل در سال 1203 نشان داده بود که ریشه های معادلات کلی درجه‌ی پنج را نمی توان برحسب ضرایب آنها به وسیله‌ی رادیکالها بیان کرد. پیش از آن ا. و. چیرنهاوس روش ویئت، کاردانو، و دیگران را، مبنی بر این که می‌توان عبارتهائی را به وسیله‌ی جا نشانیِ گویا از یک معادله‌ی معیّن حذف کرد، تعمیم داده بود. بعداً در سال 1165 ا. س. برینگ معادله‌ی درجه‌ی پنج را از طریق یک تبدیل چیرنهاوسی با ضرایبی که از طریق یک ریشه‌ی سوم و سه ریشه‌ی دوم (یعنی ضرایبی که با معادلات درجه‌ی سه یا کمتر تعریف می‌شوند) قابل بیان بودند، به صورت درجه‌ی سومِ
تحویل کرد. جرارد این نتیجه را مستقلاً و به صورتی کلی تر نیز بدست آورد، بدین معنی که هر معادله‌ی n درجه‌ای را به معادله‌ای که در آن همه‌ی ضرایب صفرند تحویل کرد.
ارمیت هنگامی که راه حلی برای معادلات درجه‌ی پنج بر حسب توابع همنهشتی بیضوی پیدا کرد فقط از جرارد یاد نمود. ارمیت، بی اطلاع از راه حلی که برینگ در مورد n=5 یافته بود، اعلام کرد که قضیه‌ی جرارد مهمترین گامی است که از زمان آبل در نظریه‌ی معادلات درجه‌ی پنج برداشته شده است. اولویت جزئی برینگ، که بعدها از سوی ج. د. هیل در سال 1240 آشکار شد، اهمیت تحقیق جرارد را بکلی از بین نبرد.

کتابشناسی

جرارد، غیر از Mathematiced Researches، 3 جلد (بریستل- لندن، 1832-1835)، که در آن نظریه اش را برای اولین بار عرضه کرد، کتابی نوشت با عنوان An Essay on the Resolution Equations، 2 جلد (لندن، 1858). درباره‌ی کالی قبلی وی، «Inquiring Into the Validity of a Method Recently Proposed by George B. Jerrard….»، از و. ر. همیلتن، در BAR، 5 (1837)، 295-348. درباره‌ی مسأله‌ی حقّ تقدّم برینگ، Volesungen über die ikosaeder، از فلیکس کلاین (لایپ تسیش، 1884)، بخش 2، فصل 1، قسمت 2، ترجمه‌ی انگلیسی (لندن، 1913)، 156-159، تجدید چاپ انگلیسی (نیویورک، 1956).
جرارد مرتّباً برای phM مطلب می‌نوشت؛ مآخذ مربوط به این مقاله ها در اثر کلاین، یاد شده در بالا، و Gsp، انجمن سلطنتی، 3 (1869)، 547-548، موجود است. برای دستیابی به کتابشناسی سودمندی در باب نظریه‌ی معادلات و تاریخچه‌ی آن، ج. لوریا، در BMat، 5 (1891)، 107-112. سوگنامه کوتاهی در GM، 1 (1964)، 130، در دسترس است؛ جزئیات پراکنده در مورد مسائل خصوصی را در دفاتر ثبت کالج ترینیتی، دابلین، می‌توان یافت.
منبع مقاله :
گیلیپسی، چارلز کولستون؛ (1387)، زندگینامه علمی دانشوران، ترجمه: احمد آرام... [و دیگران]، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ نخست