اضطراب کودکان

تمام کودکان اضطراب و بی قراری را تجربه می کنند. در بیشتر مواقع از یک کودک طبیعی انتظار می رود که زمان زیادی را در حال شور و شوق، بی قراری و کنجکاوی باشد. برای مثال کودکان، زمانی که ۹ ماه از سال را به خاطر رفتن به مدرسه از والدین خود جدا می شوند، دارای دلواپسی و اضطراب خاصی هستند. در مورد بچه های کوچکتر این حالت ، گاهی اوقات به ترس نیز تبدیل می شود. ( مثل ترس از تاریکی ، از طوفان ، از حیوانات و یا از چیزهای بزرگ و قوی ).
اگر قبل از شروع این هیجانات این نوع رفتارها مثل جدا شدن از والدین، نشاط در مدرسه و یافتن دوست در اعمال بچه ها گنجانده شود، والدین به راحتی می توانند ارزش های آنها را در زمان وقوع آن برای کودکان توضیح داده و آنها را متقاعد کنند. این روش توسط روانشناسان قدیمی پیشنهاد شده است. یک نوع از این اضطرابها و نگرانی ها که ترس از جدایی نام دارد احتیاج به درمان و مراقبت دارد از علائم آن :

۱) داشتن ترس همیشگـــی و دائم درباره سلامت و امنیت والدین خود

۲) امتناع کــــردن از رفتن به مدرسه

۳) دل دردهای دائم و مستمـــر و یا شکایت از دردهای جسمــــی دیگـــر

۴) نگــــرانی های فوق العاده ، زمان خوابیدن

۵) متکــــی و وابسته بودن به دیگـــران

۶) تــــرس و وحشت زیاد زمــــان جدا شدن از والــدین

۷) وحشت کــردن یا کابـــوس دیدن در زمان خواب
نوع دیگری نگرانی و اضطراب زمانی است که کودک از چیز خاصی میترسد مثلاً از سگ، حشرات و یا هر چیز خاص دیگری و این ترس باعث استرس و هیجانی در دورن کودک میگردد. گاهی، بعضی از این کودکان از دیدن و یا صحبت کردن با افراد جدید و ناشناس وحشت دارند. این بچه ها به سختی میتوانند برای خود دوستان جدیدی پیدا کنند و یا با هر شخص دیگری به جز اعضای خانواده شان ارتباط برقرار سازند. بچه های دیگری که از این اضطرابها رنج میبرند شاید :

۱) نگرانـــی های زیادی در مـــورد هر چیزی قبل از وقوع اتفاق آن دارند .

۲) درباره مدرسه رفتن ، با کســـی دوست شدن و ورزش کـــردن استرس دارند .

۳) افکار مشوش و عکس العملهای عصبی دارند ( مشغولیت ذهنـــی. (

۴) از اینکه خطا و یا اشتباهــــی کنند ، مـــی ترسند .

۵) از اعتمـــاد به نفس فــــوق العاده کمـــی بــــرخوردارند .
کودکانی که دارای استرس و اضطراب هستند دچار تنشها و دلواپسی های زیادی می شوند . نگرانی های آنها گاهی اوقات به اندازه ای می رسد که دیگر قادر به انجام دادن کاری و یا تصمیم گرفتن و حتی فکر کردن در مورد مسائل اطراف خود نمی باشند . کودکان مضطرب ، اغلب کودکانی ساکت ، عصبی ، شاکی ، ناراضی و کم طاقت هستند . و اغلب دربارهٔ همه چیز مشکل دارند . والدین این کودکان باید بسیار هوشیار بوده و به نشانه های عصبی بودن و اضطراب داشتن در کودکان خود دقت کنند ، تا پس از شناخت سریع و به موقع ، مانع از پیشرفت این حالتها شوند . این موضوع که باید به سرعت باعث کاهش ترس و اضطراب در کودکان شویم ، اهمیت زیادی دارد .
اگر با متمرکز شدن بر روی رفتارهای کودک خود به وجود اضطراب و نگرانی در درون او پی بردید، به سرعت با یک روانشناس وبهتراینکه باروانشناس کودک و نوجوان مشورت کنید. با مراقبتهای ویژه؛ مشکلات اضطراب و استرس را در کودکان خود از بین ببرید. این مراقبتها به زودی مانع از بوجود آمدن مشکلاتی، از قبیل نداشتن رابطه دوستی با دیگران، شکستها و ضربه های اجتماعی و درونی، کمبود شدید اعتماد به نفس در آینده خواهد شد. این مراقبتها متشکل از روان درمانی های انفرادی، معالجات و روان درمانی های خانوادگی، مراقبتهای رفتاری و مشاوره در مدرسه می باشد .