خواص میوه موز( نام علمی Musa sapientum)
موز گیاهی است علفی كه مانند درختچه است . برگهای آن بسیار بزرگ و پهن و گاهی تا ۲ متر می رسد . گلهیا آن مجتمع و بصورت سنبله است میوه آن ابتدا سبز و بعد از رسیدن برنگ زرد در می آید .
موز از چهار هزار سال قبل در هندوستان كشت می شده است . در سال ۱۴۸۲ پرتغالیها موز را در سواحل گینه پیدا كردند و به جزائر قناری بردند و سپس بوسیله میسیونر مذهبی اسپانیولی به نواحی حاره آمریكا برده شد و اكنون موز در تمام مناطق گرمسیر دنیا كشت می شود .
موز را هنگامیكه هنوز سبز است از درخت می چینند و به مناطق مختلف می فرستند و در آنجا بوسیله گرما دادن آنرا می رسانند .
موز انواع مختلف درد یك نوع آن بسیار درشت و نوعی از آن هم خیلی ریز است كه مزه شیرینی درد .
در كشورهای استوایی معمولا موز را می پزند و همراه با برنج و لوبیا می خورند در كشورهای آمریكای لاتین موز را ورقه ورقه كرده و در آفتاب خشك می كنند
هنگامیكه موز انتخاب می كنید باید پوست آن زرد و سفت و روی آن لكه های سیاه وجود داشته باشد و این نشانه موز رسیده است . موز نارس بدلیل داشتن نشاسته زیاد هضمش سنگین است .
در صد گرم موز مواد زیر موجود است
انرژی ۱۰۰ كالری
آب ۷۰ گرم
پروتئین ۰/۸ گرم
چربی ۰/۲ گرم
قند ۶/۵ گرم
كلسیم ۸ میلی گرم
فسفر ۲۵ میلی گرم
آهن ۰/۷ میلی گرم
سدیم ۱ میلی گرم
پتاسیم ۳۷۰ میلی گرم
ویتامین آ ۱۹۰ واحد
ویتامین ب۱ ۰/۰۵ میلی گرم
ویتامین ب ۲ ۰/۰۶ میلی گرم
ویتامین ب ۳ ۰/۰۷ میلی گرم
ویتامین ث ۱۰ میلی گرم
در موز چند ماده شیمیایی بسیار مهم مانند سروتونین ، نوروپی تفرین ، دوپامین و كاته چولامین وجود دارد .
۱)بدلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچه ها می باشد
۲)موز ملین بوده و همچنین درمان اسهال و اسهال خونی است
۳)موز خونساز است بنابراین اشخاص لاغر و كم خون حتما باید موز بخورند
۴)موز تقویت كننده معده و نیروی جنسی است
۵)موز درمان زخم معده و روده می باشد
۶)گرد موز همچنین داروی خوبی برای پائین آوردن كلسترول است
۷)شیره گلهای موز درمان كننده اسهال خونی است
۹)ضماد برگ درخت موز برای درمان و سوختگی مفید است
۱۰)ریشه موز دفع كننده كرم معده است
۱۱)موز نفاخ است و زیادخوردن آن خصوصا در سرد مزاجان تولید گاز معده می كند برای رفع این عارضه باید پس از موز كمی نمك خورد
۱۲)موز تاثیر خوبی در تامین رشد و تعادل سیستم اعصاب درد.
۱۳)برای درمان ضعف بدن موز را با عسل بخورید
۱۵)موز بعلت درا بودن قند زیاد برای مبتلایان به مرض قند مضر است و نباید در خوردن آن افراط كنند.
موز از چهار هزار سال قبل در هندوستان كشت می شده است . در سال ۱۴۸۲ پرتغالیها موز را در سواحل گینه پیدا كردند و به جزائر قناری بردند و سپس بوسیله میسیونر مذهبی اسپانیولی به نواحی حاره آمریكا برده شد و اكنون موز در تمام مناطق گرمسیر دنیا كشت می شود .
موز را هنگامیكه هنوز سبز است از درخت می چینند و به مناطق مختلف می فرستند و در آنجا بوسیله گرما دادن آنرا می رسانند .
موز انواع مختلف درد یك نوع آن بسیار درشت و نوعی از آن هم خیلی ریز است كه مزه شیرینی درد .
در كشورهای استوایی معمولا موز را می پزند و همراه با برنج و لوبیا می خورند در كشورهای آمریكای لاتین موز را ورقه ورقه كرده و در آفتاب خشك می كنند
هنگامیكه موز انتخاب می كنید باید پوست آن زرد و سفت و روی آن لكه های سیاه وجود داشته باشد و این نشانه موز رسیده است . موز نارس بدلیل داشتن نشاسته زیاد هضمش سنگین است .
تركیبات شیمیایی:
در صد گرم موز مواد زیر موجود است
انرژی ۱۰۰ كالری
آب ۷۰ گرم
پروتئین ۰/۸ گرم
چربی ۰/۲ گرم
قند ۶/۵ گرم
كلسیم ۸ میلی گرم
فسفر ۲۵ میلی گرم
آهن ۰/۷ میلی گرم
سدیم ۱ میلی گرم
پتاسیم ۳۷۰ میلی گرم
ویتامین آ ۱۹۰ واحد
ویتامین ب۱ ۰/۰۵ میلی گرم
ویتامین ب ۲ ۰/۰۶ میلی گرم
ویتامین ب ۳ ۰/۰۷ میلی گرم
ویتامین ث ۱۰ میلی گرم
در موز چند ماده شیمیایی بسیار مهم مانند سروتونین ، نوروپی تفرین ، دوپامین و كاته چولامین وجود دارد .
خواص داروئی:
۱)بدلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچه ها می باشد
۲)موز ملین بوده و همچنین درمان اسهال و اسهال خونی است
۳)موز خونساز است بنابراین اشخاص لاغر و كم خون حتما باید موز بخورند
۴)موز تقویت كننده معده و نیروی جنسی است
۵)موز درمان زخم معده و روده می باشد
۶)گرد موز همچنین داروی خوبی برای پائین آوردن كلسترول است
۷)شیره گلهای موز درمان كننده اسهال خونی است
۹)ضماد برگ درخت موز برای درمان و سوختگی مفید است
۱۰)ریشه موز دفع كننده كرم معده است
۱۱)موز نفاخ است و زیادخوردن آن خصوصا در سرد مزاجان تولید گاز معده می كند برای رفع این عارضه باید پس از موز كمی نمك خورد
۱۲)موز تاثیر خوبی در تامین رشد و تعادل سیستم اعصاب درد.
۱۳)برای درمان ضعف بدن موز را با عسل بخورید
۱۵)موز بعلت درا بودن قند زیاد برای مبتلایان به مرض قند مضر است و نباید در خوردن آن افراط كنند.
