زردآلو
نويسنده:فرزانه محمدحسيني
زردآلو يا قيسى درختى است که ارتفاعش به 6 متر مى‌رسد و در نواحى مختلف ايران پرورش مى‌يابد. قسمت‌هاى مورداستفاده: مغز درون هسته و ميوه آن. ترکيبات شيميايي: قسمت گوشتدار ميوه به‌طور متوسط داراى 81 تا 84 درصد آب، 8 تا 12 درصد قند، 1/5 درصد اسيدهاى آزاد مانند اسيد سيتريک، ماليک، وينيک، ساليسيليک، 6/35 درصد هيدرات‌هاى کربن، 0/43 تا 0/49 درصد آلبومين و 12 درصد مواد چرب است و همچنين داراى ويتامين A و آهن، فسفر، کلسيم و مس مى‌باشد. مغز زردآلوى تازه و رسيده سرشار از ويتامين‌هاى مختلف است و در آن ويتامين‌هاى A، 1B، 2B، C و PP وجود دارد. مقدار درصد ويتامين A موجود در 100 گرم معادل 45 درصد ويتامين A موردنياز روزانه انسان است. مغز زردآلو داراى 41 درصد روغن قابل استخراج همراه با موادى نظير آسپاراژين و قندهاى مختلف مانند:موسيلاژ، کازئين گياهى با فسفر مى‌باشد. در نوع تلخ مغز زردآلو، 60 تا 80 درصد آميگدالين نيز وجود دارد، اين گلوکزيد در مجاورت آب تحت اموليسن تجزيه گرديده، برگ زردآلو داراى گلوکزيدى مولد اسيد سيانيدريک است. صمغ مترشحه از درخت اين ميوه به رنگ زرد کاهى و داراى 66 درصد از قندهاى احياکننده است که مقدار 38 درصد از اين قندها آرابينوز و 15 درصد آنها را گالاکتوز تشکيل مى‌دهد. از مغز هسته زردآلو و سبوس برنج ماده‌اى استخراج گرديده که به تفاوت اسيد پانگاميک يا ويتامين B15 ناميده شده است. اين ماده در دانه گياهان و مخمر آبجو، خون گاو نر و جگر اسب يافت مى‌شود. ميوه زردآلو داراى انواع مواد معدنى از جمله: مس، کلسيم،فسفر، پتاسيم و آهن است که براى تقويت بدن و افزايش فشار خون مفيد است.
خواص درماني: ميوه زردآلو به حالت تازه و رسيده اثر درمانى قابض و رفع کننده اسهال‌هاى ساده است. به کسانى که مبتلا به ورم مفاصل و کم‌خونى ناشى از خونريزى‌ها هستند توصيه مى‌شود. بررسى‌هاى انجام شده نشان مى‌دهد که زردآلو در رفع کم‌خونى‌هاى ناشى از خونريزى‌هاى متوالي، اثر درمانى ارزنده‌اى ظاهر مى‌کند. ابن‌سينا خوردن هر روز 50 گرم برگه زردآلو يا قيسى رابراى تقويت اعصاب و کم‌خونى مفيد دانسته است. در برگ زردآلو مقاديرى ويتامين D وجود دارد که در رشد استخوان و دندان‌ها بسيار موثر است. زکرياى رازى خوردن برگه‌هاى زردآلو را با مغز گردو به مقدار 50 گرم به مدت 7 روز توصيه کرده. اين داروى بسيار خوبى براى لوزالمعده و ورم روده است.
خواص ديگر زردآلو: تنظيم‌کننده فشار خون، دفع‌کننده ترشى معده، دفع کننده زيادى اوره، فعال‌کننده کليه‌ها و دفع سموم بدن. شيرينى آن دفع‌کننده صفراست. خيس‌شده آن را اگر شخصى که مبتلا به تب است ميل کند و پشت سر آن آب گرم و عسل ميل کند فاسد راقى و باعث قطع تب مى‌شود. اين ميوه اشتهاآور بوده،خوردن مغز شيرين هسته زردآلو تقويت‌کننده نيروى جنسى است. مغز هسته‌هاى شيرين زردآلو خوش‌طعم و مانند مغز بادام مصرف مى‌شود ولى مغز دانه‌هاى تلخ آن به علت داشتن آميگدالين خطرناک است چون علاوه بر اين ماده اموليسن موجود در آن که يک آنزيم هيدروليزکننده گلوکزيد و آزاد کننده سيانور است ممکن است باعث مسموميت شديد گردد. مصرف 4 گرم روغن مغز هسته تلخ زردآلو کشنده کرم است. البته اين مصرف فقط بايد زيرنظر پزشک معالج انجام شود، بعضى‌ها زردآلوى خشک را بهتر از تازه آن ترجيح مى‌دهند. اين ميوه برطرف کننده التهاب معده مى‌باشد. اگر براى از بين رفتن درد و صداى گوش چند قطره روغن زردآلو را در گوش بچکانيد اين ناراحتى کم مى‌شود. قرار دادن قسمت‌هاى گوشتدار اين ميوه بر روى پوست صورت، اثر نرم‌کنندگى مفيدى بر روى پوست‌هاى خشک دارد مخصوصا در فصل تابستان. در کردستان براى شيرين کردن هسته تلخ زردآلو از روشى استفاده مى‌کنند که به اين روش در استان کردستان به زبان محلى (دانو) گويند؛ ابتدا هسته زردآلو را در آب نمک خيس مى کنند و چند بار آب آن را عوض و آب تازه روى آن مى‌ريزند. سميت آن برطرف شده و پس از چند روز قابل استفاده مى‌باشد و مى‌توان آن را با شکر مصرف کرد. کوبيده شده شکوفه زردآلو براى درمان و قطع خونريزى‌هاى داخلى و ضماد آن قطع کننده خونريزى‌هاى خارجى بدن است. خوردن آب زردآلو باعث شادابى و نشاط مى‌شود. فقط هنگام استفاده در خوردن زردآلو بايد نکاتى را موردتوجه قرار داد؛ مصرف زردآلو آن هم به حالت نارس ديرهضم است. مصرف زردآلو بر روى غذا و آشاميدن آب بر روى آن به غايت مضر، است، کسانى که مبتلا به بيمارى‌هاى جهاز هاضمه هستند بهتر است آن را به صورت کمپوت مصرف نمايند و يا افرادى که بعد از خوردن زردآلو دچار نفخ شکم مى‌شوند بهتر است که از هسته شيرين آن مصرف کنند. با اين کار ناراحتى آنها رفع خواهد شد. مصرف پايدار زردآلو و نوشيدنى مانند دوغ به‌طور همزمان و يا بعد از يکديگر بايد اجتناب شود زيرا ايجاد ناراحتى‌هايى از قبيل نفخ و ناراحتى‌هاى معده مى‌کند. کلام آخر اينکه اشخاصى که دچار ناراحتى‌هايى مانند سوزش معده و ناراحتى‌هاى کبدى هستند از مصرف اين ميوه جدا خوددارى کنند. با مصرف ميوه و سبزى‌هاى تازه از پوستى شاداب و تنى سالم برخوردار باشيم.
خواص درماني: ميوه زردآلو به حالت تازه و رسيده اثر درمانى قابض و رفع کننده اسهال‌هاى ساده است. به کسانى که مبتلا به ورم مفاصل و کم‌خونى ناشى از خونريزى‌ها هستند توصيه مى‌شود. بررسى‌هاى انجام شده نشان مى‌دهد که زردآلو در رفع کم‌خونى‌هاى ناشى از خونريزى‌هاى متوالي، اثر درمانى ارزنده‌اى ظاهر مى‌کند. ابن‌سينا خوردن هر روز 50 گرم برگه زردآلو يا قيسى رابراى تقويت اعصاب و کم‌خونى مفيد دانسته است. در برگ زردآلو مقاديرى ويتامين D وجود دارد که در رشد استخوان و دندان‌ها بسيار موثر است. زکرياى رازى خوردن برگه‌هاى زردآلو را با مغز گردو به مقدار 50 گرم به مدت 7 روز توصيه کرده. اين داروى بسيار خوبى براى لوزالمعده و ورم روده است.
خواص ديگر زردآلو: تنظيم‌کننده فشار خون، دفع‌کننده ترشى معده، دفع کننده زيادى اوره، فعال‌کننده کليه‌ها و دفع سموم بدن. شيرينى آن دفع‌کننده صفراست. خيس‌شده آن را اگر شخصى که مبتلا به تب است ميل کند و پشت سر آن آب گرم و عسل ميل کند فاسد راقى و باعث قطع تب مى‌شود. اين ميوه اشتهاآور بوده،خوردن مغز شيرين هسته زردآلو تقويت‌کننده نيروى جنسى است. مغز هسته‌هاى شيرين زردآلو خوش‌طعم و مانند مغز بادام مصرف مى‌شود ولى مغز دانه‌هاى تلخ آن به علت داشتن آميگدالين خطرناک است چون علاوه بر اين ماده اموليسن موجود در آن که يک آنزيم هيدروليزکننده گلوکزيد و آزاد کننده سيانور است ممکن است باعث مسموميت شديد گردد. مصرف 4 گرم روغن مغز هسته تلخ زردآلو کشنده کرم است. البته اين مصرف فقط بايد زيرنظر پزشک معالج انجام شود، بعضى‌ها زردآلوى خشک را بهتر از تازه آن ترجيح مى‌دهند. اين ميوه برطرف کننده التهاب معده مى‌باشد. اگر براى از بين رفتن درد و صداى گوش چند قطره روغن زردآلو را در گوش بچکانيد اين ناراحتى کم مى‌شود. قرار دادن قسمت‌هاى گوشتدار اين ميوه بر روى پوست صورت، اثر نرم‌کنندگى مفيدى بر روى پوست‌هاى خشک دارد مخصوصا در فصل تابستان. در کردستان براى شيرين کردن هسته تلخ زردآلو از روشى استفاده مى‌کنند که به اين روش در استان کردستان به زبان محلى (دانو) گويند؛ ابتدا هسته زردآلو را در آب نمک خيس مى کنند و چند بار آب آن را عوض و آب تازه روى آن مى‌ريزند. سميت آن برطرف شده و پس از چند روز قابل استفاده مى‌باشد و مى‌توان آن را با شکر مصرف کرد. کوبيده شده شکوفه زردآلو براى درمان و قطع خونريزى‌هاى داخلى و ضماد آن قطع کننده خونريزى‌هاى خارجى بدن است. خوردن آب زردآلو باعث شادابى و نشاط مى‌شود. فقط هنگام استفاده در خوردن زردآلو بايد نکاتى را موردتوجه قرار داد؛ مصرف زردآلو آن هم به حالت نارس ديرهضم است. مصرف زردآلو بر روى غذا و آشاميدن آب بر روى آن به غايت مضر، است، کسانى که مبتلا به بيمارى‌هاى جهاز هاضمه هستند بهتر است آن را به صورت کمپوت مصرف نمايند و يا افرادى که بعد از خوردن زردآلو دچار نفخ شکم مى‌شوند بهتر است که از هسته شيرين آن مصرف کنند. با اين کار ناراحتى آنها رفع خواهد شد. مصرف پايدار زردآلو و نوشيدنى مانند دوغ به‌طور همزمان و يا بعد از يکديگر بايد اجتناب شود زيرا ايجاد ناراحتى‌هايى از قبيل نفخ و ناراحتى‌هاى معده مى‌کند. کلام آخر اينکه اشخاصى که دچار ناراحتى‌هايى مانند سوزش معده و ناراحتى‌هاى کبدى هستند از مصرف اين ميوه جدا خوددارى کنند. با مصرف ميوه و سبزى‌هاى تازه از پوستى شاداب و تنى سالم برخوردار باشيم.
