دریاچه مارا سایبو : مکانی که بیشترین صاعقه‌ها در آنجا می‌زنند

رلمپاگو دل کاتاتومبو نام اسپانیایی برای رعد کاتاتومبو است، پدیده‌ای که روی دریاچه مارا سایبو در شمال ونزوئلا رخ می‌دهد و در این مکان صاعقه‌ها بسیار متناوب‌تر از هر مکان دیگری روی کره‌ی زمین اتفاق می‌افتند. اگر چه خیلی متفاوت از صاعقه‌های دیگری که می‌زنند نیستند اما مصب رود کاتاتومبو به طور مداوم شاهد آن است به همین دلیل آن را منحصر به فرد ساخته است.

اهمیت صاعقه در تاریخ ونزوئلا :

زدن صاعقه به دفع حملات دو دشمن کمک کرده است؛ اولین بار در سال 1595، وقتی که کشتی‌های انگلیسی به رهبری سر فرانسیس دراک ظاهر شدند که حمله‌ی ناگهانی آنها شکست خورد و دومین بار در سال 1823، در طول جنگ استقلال ونزوئلا، وقتی که نیروهای اسپانیایی تلاش می‌کردند به طور پنهانی به داخل آن نفوذ کنند.

طوفان‌های صاعقه کاتاتومبو :

دریاچه ماراسایبو مکانی است در شمال ونزوئلا در آمریکای جنوبی که بیشترین صاعقه‌ها در آنجا می‌زنند. آن جایی است که رود کاتاتومبو در دهانه‌ی رود به دریاچه می‌رسد. زدن صاعقه در اینجا در حدود یک ساعت بعد از غروب آفتاب در مکانی مشابه تقریباً هر شب دیده می‌شود. آن تقریباً شبیه هر برق زدن دیگری است اما ثبات محض زمان و مکان، باعث شگفتی است.

چرا صاعقه بیشتر در دریاچه مارا سایبو می‌زند؟

چرخه‌ی بسته‌ی باد به خاطر توپو گرافی، به عنوان فاکتور اصلی زدن صاعقه در دریاچه ماراسایبو دیده شده است. گردش باد روی دریای کاراییب بین کوههای اطراف دریاچه به دام انداخته می‌شود. بادها حامل گرما و رطوبت از دشت‌ها هستند و با هوای سردتر پایین آمده از کوههای آند مخلوط می‌شوند و به شکل ابرهای صاعقه دار متراکم می‌شوند.

فانوس دریایی مارا سایبو :

هم چنین پدیده‌ی صاعقه مارا سایبو به عنوان فانوس دریایی مارا سایبو مشهور است چون از فاصله‌ی 250 مایلی نمایان و آشکار است. در حدود 160 روز از سال در دریاچه مارا سایبو، روزها طوفانی هستند. به خاطر شکل گیری از توده‌ای از ابرهای طوفانی، گفته می‌شود که صاعقه کاتاتومبو بزرگ‌ترین ژنراتور اوزون تروپوسفریک است. علاوه بر این، آن یک راهنمای جهت یابی برای ماهی گیران است چون آسمان را در شب روشن می‌سازد.