دامن مهتاب

برکه آرمیده در دل صحرا. اما جاری تا عمق تاریخ، از این کران تا آن کران و تا همه بیکران ها!
چشمه جوشان عشق و ایمانم . پیام آور آزادی انسانم.
طنین «آواز حقیقت» برکه ای از نور، نای سبزه زاران حیات.
سایه سار امید رهایی بشر، روح ماندگار معنا، حدیث حادثه ای والا.
یادگار یادها و تلاوت ارزشهای تاریخ، تداوم رسالت و توحید، بازتاب فریادهای خورشیدی!
مضربی از مهبط آدم و بهشت . حاصل جمع عشق و ایمان و استقامت و ظفر.
سرشار از اندیشه روشن تاریخ و صدای شادی آب در مهتاب.
دل مایه ابراهیم خلیل، در پی ریزی کعبه ایمان و فرا بردن پایه های اسلام، تا عرش خداوندی و بارگاه کبریایی.
خطی از خدا تا امتداد همه تاریخ!
سرشار از برکت نوحه های نوح و مددکار رهایی کشتی او، در تلاطم طوفان!
عرصه و آبشخور آهوان رمیده، آهوانی که به عزم رهایش، وادی به وادی به شوق می پویند و بیابان تجلی و نور و طور را، می جویند.
فرزند سعی ساره و هجر هاجر و زمزمه ی زمزم!
پاره ای از نیل که موسائیان، به نشاط فرو رفتن در رحمت و برکت پروردگار، در آن گام نهادند و به سلامت و میمنت و برکت، از آن فراز آمدند.
جان بخش دلها، همچون دم عیسای مسیح، و متبرک از زهد زکریای پیامبر(علیه السلام) .
یاد آیه میثاق و کمال، برکه ای فزونتر از دریا، مشعل جاودان سوز مبارک.
معبد همه دیدگان نافذ حق بین، و رستنگاه برگ و گل و باد و آفتاب.
نظرگاه «شبان وادی ایمن» قبله گاه و راهنمای خضر نبی!
کرامت دستان سبز تاریخ، سنگ نشان همه دلدادگان دریا دل!
تبلور متن متینی از راهبری همه رهروان حق جوی عدالت مدار ایمان پناه.
پایگاه عرفان خوشه های پر ثمر ایثار و عشق و تجلی و آرمان و جایگاه فرود فرشتگان و فرشته سانان و سبکباران.
تداوم رسالت «گل سرخ»، در «باغستان توحید».
بهای هر چه، بهارانست، طراوت قطره قطره ای که، از باران است.
عطر دل انگیز نعمت ولایت و موهبت هدایت!