بادوام کردن دندان‌هاي حساس
طبق کار تحقيقاتي دانشمندان تايواني، قرار دادن نانوذرات طلا روي سطح يک دندان حساس و سپس تثبيت آنها روي آن سطح با کمک يک ليزر، مي‌تواند دوام دندان حساس را براي مدت طولاني افزايش دهد. اين روش که به‌وسيله محققاني در دانشگاه ملي چونگ – چنگ و بيمارستان عمومي بودهيست دالين تزو چي توسعه يافته‌است، آماده آزمايش کردن روي دندان‌هاي معمولي(دندان‌هاي جدانشده) براي دورة کوتاه 12 تا 24 ماه آماده است.
ليزر، نانوذرات طلاي قرار داده‌شده داخل لوله‌هاي رابط کوچک مربوط به دندان، را سينتر مي‌کند.
وانگ از آزمايشگاه علوم نانومواد دانشگاه چونگ – چنگ گفت: «ما باور داريم که روش ما در نهايت مي‌تواند راهي را براي درمان طولاني‌مدت حساسيت بيش حد عاج دندان ارائه کند. همينك ما روي بهبود پيوند فلز با سراميک تمرکز کرده‌ايم و براي پر کردن عمق دندان با نانوذرات طلا تلاش مي‌کنيم».
ظاهراً دندان‌هاي حساس شامل تعداد زيادي لوله‌هاي رابط داخلي کوچک هستند که به سيال اجازه عبور از بين دندان‌ها را مي‌دهند؛ عبور اين سيال باعث سايش مکانيکي انتهاي عصب‌ها در فصل مشترک عاج دندان – گوشت مي‌شود. اين گروه تحقيقاتي براي درمان اين شرايط، به‌طور ساده اين سوراخ‌هاي ريز را با نانوذرات طلايي که قطر آنها 30 نانومتر بود، پرکرد.
برش‌هاي عمودي از يک سطح آزمايش تهيه‌شده از يک دندان انسان، نشان دادند که نانوذرات طلاي اين گروه تحقيقاتي تا عمق حدود دو ميکرومتر نفوذ کرده‌اند. اين محققان براي تثبيت اين نانوذرات در مکان مورد نظر، آنها را با يک ليزر حالت – جامد موج پيوسته با طول موج 532 نانومتر و توان 300 ميلي وات، سينتر کردند. اندازة ريز اين نانوذرات طلا باعث کاهش نقطه ذوب آنها مي‌شود. از طرف ديگر بيشتر نور ليزر جذب‌شده توسط اين نانوذرات طلا، به گرما تبديل مي‌شود؛ بنابراين با کمک يک ليزر مي‌توان نانوذرات طلا را در دماي پايين سينتر کرد.
منبع ليزر در فاصله ده سانتي متري از سطح عاج دندان قرار داده‌شده بود و به‌صورت خاموش/ روشن(قطع/ وصل) عمل مي‌کرد؛ بدين ترتيب که بعد از 30 ثانيه از روشن به خاموش و يا بالعکس تبديل وضعيت مي‌داد. اين قطع و وصل کردن براي جلوگيري از ترک خوردن مواد دندان انجام مي‌شد. اين محققان پي بردند که پنج مرحله روشن و خاموش کردن براي تکميل فرايند سينتر کردن کافي است.
نتايج اين تحقيق در مجله Nanotechnology منتشر شده‌است.
منبع: http://nanotechweb.org
ليزر، نانوذرات طلاي قرار داده‌شده داخل لوله‌هاي رابط کوچک مربوط به دندان، را سينتر مي‌کند.
وانگ از آزمايشگاه علوم نانومواد دانشگاه چونگ – چنگ گفت: «ما باور داريم که روش ما در نهايت مي‌تواند راهي را براي درمان طولاني‌مدت حساسيت بيش حد عاج دندان ارائه کند. همينك ما روي بهبود پيوند فلز با سراميک تمرکز کرده‌ايم و براي پر کردن عمق دندان با نانوذرات طلا تلاش مي‌کنيم».
ظاهراً دندان‌هاي حساس شامل تعداد زيادي لوله‌هاي رابط داخلي کوچک هستند که به سيال اجازه عبور از بين دندان‌ها را مي‌دهند؛ عبور اين سيال باعث سايش مکانيکي انتهاي عصب‌ها در فصل مشترک عاج دندان – گوشت مي‌شود. اين گروه تحقيقاتي براي درمان اين شرايط، به‌طور ساده اين سوراخ‌هاي ريز را با نانوذرات طلايي که قطر آنها 30 نانومتر بود، پرکرد.
برش‌هاي عمودي از يک سطح آزمايش تهيه‌شده از يک دندان انسان، نشان دادند که نانوذرات طلاي اين گروه تحقيقاتي تا عمق حدود دو ميکرومتر نفوذ کرده‌اند. اين محققان براي تثبيت اين نانوذرات در مکان مورد نظر، آنها را با يک ليزر حالت – جامد موج پيوسته با طول موج 532 نانومتر و توان 300 ميلي وات، سينتر کردند. اندازة ريز اين نانوذرات طلا باعث کاهش نقطه ذوب آنها مي‌شود. از طرف ديگر بيشتر نور ليزر جذب‌شده توسط اين نانوذرات طلا، به گرما تبديل مي‌شود؛ بنابراين با کمک يک ليزر مي‌توان نانوذرات طلا را در دماي پايين سينتر کرد.
منبع ليزر در فاصله ده سانتي متري از سطح عاج دندان قرار داده‌شده بود و به‌صورت خاموش/ روشن(قطع/ وصل) عمل مي‌کرد؛ بدين ترتيب که بعد از 30 ثانيه از روشن به خاموش و يا بالعکس تبديل وضعيت مي‌داد. اين قطع و وصل کردن براي جلوگيري از ترک خوردن مواد دندان انجام مي‌شد. اين محققان پي بردند که پنج مرحله روشن و خاموش کردن براي تکميل فرايند سينتر کردن کافي است.
نتايج اين تحقيق در مجله Nanotechnology منتشر شده‌است.
منبع: http://nanotechweb.org
