انوار الملكوت في شرح الياقوت

مؤلف:

علامه حلي (م 726 ق).

زندگينامه و اظهار نظرها:

ترجمه مؤلف در بخش كتب فقهي شيعه ذکر شده است.

معرفي اجمالي كتاب:

اين كتاب شرحي بر كتاب الياقوت نوبختي است و در ميان كتب علامه از شهرت بيشتري برخوردار است. علامه در سال 684 ق نوشتن اين كتاب را به پايان برده است. كتاب الياقوت از قديمي ترين كتب كلامي شيعه است. علامه حلي در مقدمه شرح خود نام مصنف كتاب را ابواسحاق ابراهيم بن نوبخت ذكر كرده و افندي نام او را اسماعيل بن اسحاق بن ابوسهل بن نوبخت دانسته است.[1]
علامه در اين كتاب در اغلب موارد، عقايد نوبختي را پذيرفته و آنها را تقويت مي كند و تنها در موارد معدودي با نوبختي اختلاف نظر دارد; مثلاً در اين مسئله كه عالم ابدي نيست، دليل نوبختي را كافي ندانسته و خود دليل ديگري مي آورد و يا اين سخن را كه وجود را عين ماهيت مي داند، نمي پذيرد.
نيز اين کتاب توسط خواهر زاده مولف, عميد الدين عبدالمطلب بن نجم الدين ابوالفوارس حلي شرح شده است.

وضعيت نشر:

اين كتاب، با تحقيق و تصحيح محمد نجمي زنجاني، در سال 1338 ش، توسط دانشگاه تهران چاپ شده است.

پی نوشت:

[1]. رياض العلماء، افندي، ج 6، ص 38.

منبع:کتابشناسي تفصيلي مذاهب اسلامي