منبع:راسخون
اختلالات خوردن در کودکان در سرتاسر جهان به سرعت در حال افزایش است. این مقاله در خصوص انواع مختلف اختلال، علل به وجود آوردنده، علائم و درمان این اختلالات صحبت خواهد کرد.
اختلال در غذا خوردن می‌تواند وضعیتی باشد که عادات غذا خوردن و فراتر از آن زندگی روزانه‌ی فرد را تحت تأثیر قرار دهد. این تغییرات و آشفتگی‌ها می‌تواند در واقع تمام زندگی فرد را تباه سازد. خاطر نشان می‌شود که تنها بزرگسالان از اختلالات خوردن رنج نمی‌برند، بلکه کودکان نیز تحت تأثیر این اختلالات قرار گرفته و چندین مشکل دیگر مربوط به سلامتی را تجربه می‌کنند.
انواع
• پرخوری عصبی: پرخوری عصبی با خوردن بیش از حد مواد غذایی پرکالری و یا چرب و سپس سوزاندن آن کالری‌ها یا به وسیله‌ی انجام ورزش و تمرینات افراطی و یا با بالا آوردن تمام چیزهای خورده شده، قابل تشخیص است. پرخوری عصبی در واقع به دلیل داشتن احساس اضافه وزن و عدم تناسب اندام رخ می‌دهد. کودکان از یک طرف از بی ریخت بودن خجالت می‌کشند اما در عین واحد نمی‌توانند در مقابل وسوسه‌ی خوراکی‌های پرکالری مقاومت کنند. آنها تصور می‌کنند که انجام ورزش بیش از حد و یا بالا آوردن غذا می‌تواند وزن و همچنین وسوسه‌ی آنها به خوردن را متعادل سازد. با این حال، این تصور کاملاً اشتباه بوده و ثابت گشته که این کار برای سلامتی بسیار ضرر دارد.
• بی اشتهایی عصبی: خانم‌های بین سنین 18-14 سال بیشترین تأثیر را از این نوع اختلال خوردن می‌گیرند. بی اشتهایی عصبی به دلیل داشتن احساس اضافه وزن و نداشتن تناسب اندام ایجاد می‌شود. با این حال، در این اختلال فرد سعی می‌کند به خود گرسنگی دهد. این امر منجر به کاهش وزن زیانبخشی شده و مشکلات بسیار دیگری را برای سلامتی به همراه خواهد داشت.
• پرخوری: خوردن بیش از اندازه و نامحدود بدون ترس از اضافه وزن و یا چربی بیش از حد، اختلال پرخوری را به وجود می‌آورد. از این رو این اختلال، کاملا شبیه به پرخوری عصبی است! با این حال، کودک مبتلا به این اختلال اهمیتی نمی‌دهد که اضافه وزن داشته و یا چاق می‌باشد.
علل
اختلالات خوردن در درجه اول با تفکر و الگوی فکری کودک در ارتباط است. هر کودکی دلیل خود را برای کمتر یا بیشتر خوردن دارد! بنابراین، دلایل متعددی برای این اختلالات در کودکان وجود دارد که برخی از آنها به شرح زیر است:
• ترس‌های اجتماعی
• مورد اذیت و زورگویی دیگران قرار گرفتن
• اعتماد به نفس پایین
• ترس از بزرگسالی
• افسردگی
• فشار برآورده ساختن انتظارات خانواده یا جامعه
• بمباران شدن با تبلیغاتی که باریک اندامی و خوش هیکلی را ترویج می‌کنند، اهمیت دادن به اندامی بی عیب و نقص و غیره
• اضطراب و خشم انباشته شده
علائم و نشانه‌ها
• انجام بیش از حد ورزش
• بیش از حد گرسنگی دادن به خود
• رفتار خوردن محدود کننده
• ترس از اضافه شدن بر وزن و در نتیجه خوردن بسیار کمتر
• عقده حقارت از اضافه وزن یا کمبود وزن
• اصرار بر خوردن وعده‌های غذایی به تنهایی و بدون حضور دیگران
• کناره‌گیری از خانواده و دوستان
• احساس افسردگی تمام مدت ناشی از حادثه‌‌ای در گذشته
• پوشیدن لباس‌های بزرگتر جهت مخفی کردن چربی‌های بدن
• استفراغ تعمدی بعد از خوردن غذا و استفاده از مسهل برای کاهش وزن.
درمان
در واقع درمان این اختلال کار کاملاً دشواری است! با این حال، ضرورت دارد که این اختلال به سرعت درمان شود، به این دلیل که اختلالات خطرناک و جدی بسیاری در مراحل بعد انتظار شما را می‌کشند.
• اولین و مهمترین کار این است که والدین نبایستی کودکان را مجبور به نخوردن کنند حتی زمانی که سیر می‌باشند، و همچنین به آنها اجازه دهند هر زمان که احساس گرسنگی کردند، غذا بخورند.
• اهمیت یک رژیم غذایی متعادل، قد و وزن متناسب و انجام منظم ورزش را در فکر کودکان بپرورانید.
• اهمیت رویکرد مثبت نسبت به کودکان دیگر را به آنها بیاموزید.
• اجازه ندهید که کودکان بیش از حد لزوم گرسنه بمانند.
• از اذیت یا مسخره کردن و انتقاد از کودکان نسبت به ظاهرشان دست بردارید.
• مهمتر از همه، آنها را درک کنید. آنها کودک می‌باشند، و افراد بزرگسالی نیستند که همه چیز را درک کنند! نسبت به این واقعیت آگاه باشید که کودکان شما تحت تغییرات جسمی و روانی قرار دارند و در نتیجه ممکن است کمتر یا بیشتر بخورند.
• آنها یک عمر را باید بگذرانند! بنابراین، اگر در دام چنین اختلالاتی در سنین جوانی بیافتند، در این صورت در آینده‌شان رنج خواهند برد. از این رو، به عنوان پدر و مادران وظیفه‌شناس، این وظیفه‌ی شما است که به کودکان کمک کنید بر این مشکلات فائق شده و آنها را به سوی زندگی توأم با سلامتی و عاری از هرگونه فشار روحی تشویق نمایید.
/ج
