بیانات بوش درمورد کمک های غذایی جهانی
درخواست بوش از کنگره برای 770 میلیون دلار اضافه جهت کمک های غذایی
دو هفته پیش دولت من اعلام نمود که برای پرداختن به این مشکل، 200 میلیون دلار از محل برنامه ای در وزارت کشاورزی موسوم به "امرسون تراست"، تأمین می شود. اما این تازه آغاز کوشش های ماست. من معتقد هستم اقدامات بیشتری باید صورت بگیرد، برای همین امروز از کنگره درخواست می کنم با تأمین 770 میلیون دلار دیگر برای حمایت از برنامه های کمک رسانی غذایی و برنامه های مربوط به توسعه، موافقت نماید. این مبلغ روی هم رفته بالغ بر یک میلیارد دلار برای کمک به امنیت غذایی در جهان می شود. در کنار دیگر برنامۀ همیاری غذایی، ما اکنون پیش بینی می کنیم که در سال های 2008 و 2009 نزدیک به 5 میلیارد دلار بابت مبارزه با گرسنگی در جهان هزینه خواهیم کرد.
این بودجه، برنامۀ کمک های غذایی فعلی را پا بر جا نگه می دارد. ما درگذشته، در رأس اقدامات مربوط به تأمین غذا برای محرومان بوده ایم، و نقش رهبری خود را کماکان در جهان حفظ خواهیم کرد. با این بودجه می توانیم در برنامه های توسعۀ کشاورزی که در کشور های در حال رشد، به تولید بیشتر کمک می کند نیز سرمایه گذاری کنیم. و البته این کار در وهلۀ اول تعداد افراد محتاج به کمک های غذایی را کاهش می دهد.
با افزایش کمک های غذایی، آمریکا باید به متحول کردن راه ارسال این کمک ها نیز بیندیشد. من امسال در سخنرانی سالانۀ خودم درمورد وضعیت کشور، از کنگره خواستم تا از پیشنهاد خرید نزدیک به 25 درصد از کمک های غذایی، مستقیما ً از تولید کنندگان محلی، حمایت کند. و دلیل این کار نه تنها از بین بردن چرخۀ گرسنگی است که ما در دوران مدرن با آن زیاد سروکار داشته ایم، بلکه راه انداختن کشاورزی محلی هم می باشد. من از کنگره درخواست می کنم هر چه زود تر به این پیشنهاد جنبۀ قانونی بدهد. این یکی از معمولی ترین راه های پرداختن به کمک های غذایی اضطراری است.
سایر کشور ها هم نقشی دارند که باید بازی کنند. آمریکا در رأس است، و ما در رأس این اقدامات باقی خواهیم ماند و انتظار داریم دیگران هم در کنار ما مشارکت کنند. ما با کشور های شریک خود در گروه هشت و دیگر کشور های پیشرفته برای تضمین تعهد آن دولت ها در شرکت در کمک های بیشتر غذایی، مشغول به کار هستیم.
برای رسیدن به نتایج موفقیت آمیز مذاکرات دوحه هم کوشش می کنیم، که موجب حذف یا کاهش تعرفه های گمرکی و سایر موانع، وهمین طور یارانه های دست و پا گیر بازار محصولات کشاورزی خواهد شد. و علت اهمیت دور مذاکرات دوحه در این است که نهایتا ً، هزینۀ وارد کردن مواد غذایی، کمتر از هزینۀ تولید آن است، و برای مصرف کنندگان در همۀ نقاط جهان همین طور است. به عبارت دیگر ما می خواهیم با متحول کردن سیستم، دسترسی به غذای ارزان تر را برای مردم میسر کنیم.
ما از کشور هایی که دارای محدودیت های نهادی شده در صادرات محصولات کشاورزی هستند، می خواهیم که آن محدودیت ها را لغو کنند. بعضی کشور ها از رسیدن مواد غذایی به بازار ها جلوگیری می کنند، ما از آن ها می خواهیم آن محدودیت ها را رفع کرده و اجازه دهند مواد غذایی در دسترس کسانی که در محرومیت هستند، قرار بگیرد.
از کشور ها می خواهیم از واردات محصولات کشاورزی که از طریق بیوتکنولوژی تولید می شود، جلوگیری نکنند. این محصولات سالم هستند، و در مقابل خشکسالی و انگل ها مقاوم می باشند، و قابلیت تولید غذای بیشتر برای افراد بیشتر را دارند.
این جا در کشور خودمان سعی ما بر این است که مواد غذایی لازم در اختیار محتاج ترین شهروندان قرار بگیرد . از سال 2001، دولت با همکاری کنگره بودجۀ برنامه های کمک غذایی را تا میزان 76 درصد افزایش داد. ما برای جبران افزایش قیمت ها، کوپن های خرید مواد غذایی در اختیار نیازمندان قرار می دهیم. در ماه گذشته، وزارت کشاورزی 150 میلیون دلار به برآوردن نیاز های افراد وابسته به WIC- برنامۀ کمک تغدیۀ ویژه برای زنان، اطفال و کودکان، اختصاص داد. با این بودجۀ آخری ، حمایت های مالی امسال ما از WIC ، 18,6 درصد افزایش داشته است.
مردم آمریکا مردمانی سخاوتمند و دلسوز هستند. ما به واقعیتی دیرینه اعتقاد داریم: هر که بامش بیش، برفش بیشتر. ما در داخل کشور تلاش می کنیم که نیازمند ترین افراد بتوانند با افزایش قیمت مواد غذایی کنار بیایند. و با تأمین بودجۀ بین المللی که من امروز اعلام می کنم، پیام روشنی برای جهانیان می فرستیم: آمریکا در سال های آتی هم مبارزه با گرسنگی را رهبری خواهد کرد.
از توجه شما خیلی تشکر می کنم. خدا نگهدار.
