تاریخ کشف رودیوم

پیش از آنکه خبر کشف پالادیوم به طور گسترده انتشار یابد، اکتشاف این عنصر زمینه‌ای شد تا، در سال 1803، رودیوم نیز کشف شود.
پلاتین خام امریکای جنوبی نیز یکی از منابع رودیوم بود. به هر حال، مشخص نیست که آیا این ماده همان سنگ معدنی بود که وولاستون پالادیوم را در آن کشف کرد یا نه. وولاستون با حل کردن مقدار معینی از پلاتین خام در محیط آبی و خنثی کردن اسید اضافی با قلیا، ابتدا یک نمک آمونیوم به محلول افزود و پلاتین را به صورت کلروپلاتینات آمونیوم رسوب داد. با افزودن سیانیدجیوه به محلول باقیمانده (اینجا آزمایش جدا کردن پالادیوم مفید واقع شد) سیانید پالادیوم رسوب کرد. سپس، وولاستون سیانیدجیوه‌ی اضافی را جدا کرد و محلول را تا حد خشک شدن حرارت داد. رسوب قرمز تیره‌ی زیبایی تشکیل شد که به عقیده‌ی وولاستون کلرید مضاعف سودیوم و فلز جدید بود.
این نمک به آسانی، در اثر حرارت و تحت جریان گاز ئیدروژن، تجزیه شد و، در نتیجه، پودر فلزی تشکیل گردید (پس از خارج کردن کلرید سودیوم). وولاستون فلز جدید را به شکل قرص نیز تهیه کرد. نام رودیوم به دلیل قرمز رنگ بودن اولین نمکی که از این فلز تولید شد انتخاب گردید (در یونانی رودون (1) به معنی «رز» است).
این عنصر کمیابترین فلز از فلزات پلاتینی است. تنها کانی شناخته شده‌ی رودیوم رودیت است که در ماسه‌های حاوی طلای برزیل و کلمبیا یافت می‌شود، در صورتی که برای هر کدام از دیگر فلزات پلاتینی چندین سنگ معدن شناخته شده است.

پی‌نوشت‌:

1. Rodon

منبع مقاله :
تریفونوف، دیمیتری نیکولایویچ ، تریفونوف، ولادیمیر؛ (1390)، تاریخچه‌ی کشف عناصر شیمیایی، برگردان: عبدالله زرافشان، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ چهارم