نویسنده: محمد غفارنیا
كسی كه در دنیا سر افكنده است و در آخرت سربلند، بهتر از كسی است كه در دنیا سربلند است و در آخرت سر افكنده.
از پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) روایت شده است كه در نیمروزی، لقمان حكیم آرمیده بود. ناگهان ندایی شنید: لقمان، آیا نمی‌خواهی خداوند تو را خلیفه‌ی روی زمین قرار دهد تا در میان مردم به حقّ قضاوت كنی؟
لقمان پاسخ داد: اگر پروردگارم مرا مخیّر سازد، راه عافیت را بر می‌گزینم و تن به این آزمون بزرگ نمی‌دهم؛ ولی اگر فرمان دهد، فرمانش را به جان می‌پذیرم؛ چرا كه می‌دانم اگر چنین بار مسئولیتی بر دوش من بگذارد، حتماً خودش مرا یاری رسانده و از لغزش‌ها بازم می‌دارد.
فرشتگان- در حالی كه لقمان آنها را نمی‌دید - پرسیدند: چرا، لقمان؟
فرمود: برای این كه داوری بین مردم از سخترین منزلگاه‌هاست و از پر زحمت ترین مراحل، و امواج ستم از هر سو بر آن فرود می‌آید. اگر خدا، خود انسان را در پناه گیرد، شایسته‌ی نجات می‌شود، و الا اگر بلغزد، از راه بهشت منحرف شده است. كسی كه در دنیا سر افكنده و در آخرت سربلند باشد، بهتر از كسی است كه در دنیا سربلند و در آخرت سر افكنده است؛ كسی كه دنیا را بر آخرت برگزیند، به دنیا نخواهد رسید و آخرت را نیز از دست خواهد داد.
فرشتگان از منطق جالب و زیبای لقمان در شگفت شدند. لقمان بعد از این سخن به خواب فرو رفت.
خداوند هم نور حكمت را در دل او افكند و هنگامی كه بیدار شد زبان به حكمت گشود. (1)
قرآن كریم می‌فرماید:
(وَلَقَدْ آتَیْنَا لُقْمَانَ الْحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلَّهِ وَمَن یَشْكُرْ فَإِنَّمَا یَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ حَمِیدٌ ) (2)
ما به لقمان حكمت دادیم (و به او گفتیم) شكر خدا را به جای آور، هر كس شكر گزاری كند، تنها به سود خویش شكر كرده و آن كس كه كفران كند، زیانی به خدا نمی‌رساند؛ چرا كه خداوند بی‌نیاز و ستوده است.
پی‌نوشت‌ها:
1-مجمع البیان: ج 8، ص316.
2-لقمان/12.
غفارنیا، محمد، (1387) 142 قصّه از قرآن: همراه با شأن نزول آیاتی از قرآن، قم: جامعه القرآن الکریم، چاپ اول
