نویسنده: محمد غفارنیا
(ابن مسعود) می‌گوید: از پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) پرسیدم: كدام گناه از همه گناهان بزرگتر است؟
فرمود: این كه برای خدا شبیهی قرار دهی، در حالی كه، او تو را آفریده است.
-بعد از آن كدام گناه؟
-فرزند خود را از ترس این كه مبادا با تو هم غذا شود، به قتل برسانی.
-بعد از آن كدام گناه؟
-به همسرت و همسایه ات خیانت كنی. در این هنگام خداوند به تصدیق فرمایش پیامبر، این آیه را نازل فرمود:
(وَالَّذِینَ لَا یَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَ?هًا آخَرَ وَلَا یَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا یَزْنُونَ... ) (1)
آنها (بندگان خدای رحمان) كسانی هستند كه معبود دیگری را غیر از خداوند نمی‌خوانند؛ انسانی كه خداوند خونش را حرام شمرده، به قتل نمی‌رسانند؛ زنا نمی‌كنندو... (2)صفات بالا از دوازده صفت ویژه (عبادالرحمان) است كه در ضمن آن قرآن از پاكی روح آنان حكایت می‌كند. ظلمت شرك را می‌زداید و دامنشان را از آلودگی گناه آدم كشی و زنا و... می‌پیراید. به دلیل اهمیت این گناه در آیه بعد روی آن تكیه كرده می‌گوید:
(یُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَیَخْلُدْ فِیهِ مُهَانًا)
كسانی كه مرتكب این سه عمل شوند، عذاب آنان در قیامت مضاعف می‌گردد و با خواری، جاودانه در عذاب خواهند ماند. (3)
پی‌نوشت‌ها:
1-فرقان/68.
2-مجمع البیان: ج7. ص179.
3-فرقان/69.
غفارنیا، محمد، (1387) 142 قصّه از قرآن: همراه با شأن نزول آیاتی از قرآن، قم: جامعه القرآن الکریم، چاپ اول
