سرودفرشتگان
اي داستان زلـف تـــــوام شب دراز كــــن
وز نيمه شب دريچــــه صبحـــم فراز كن
تا آسمان خم شده، بـــــا اشــــك اختـران
ديدم بر آستـــــان تـــو راز و نـيـــاز كن
زنگ شتــــر نـــــوازم و آهنــــگ كاروان
با بلبلان شب، همه شــب نغمه ســـاز كن
صبح است،چشم وچشمك اين اختران ببند
اي آرزوی حج و سفـــر در حجـــاز كن
آفاق و كوه و جنگل و دريا و هر چه هست
اي غنچه‌هاي گل به رخت چشم باز كن!
هر جلوه‌اي به چشم حقيقت جمــال توست
ما عاجزان نظاره به چشــــم حجــــاز كن
سرو چــمــن نهـــــاده بر ايــــن در ســر نياز
اي سركشي به قامت چون ســـرو ناز كن!
تا روزه‌ام بـــــر مــــرتع افـــلاك مي‌چرم
آري رسن دراز بـــــود تـــــرك آز كن
آري مــــن اهـــل رازم و دســت طلب دراز
هــــر نيمـــه شب به درگه داناي راز كن
اي آه عــاشقـــــان و ســـــرود فرشتــــگان
پـــرچــــم به بام عرش تو در اهتزاز كن!
دستـــي گــــره بـــه كار من ناتوان زده است
بفــــرست نـــــاخني گـره از كار باز كن
چون شهســــوار طبع تو هم كيست ، شهريار!
بــا تيغ و توســـــن تتري تــــركتـــاز كن
شهريار
وز نيمه شب دريچــــه صبحـــم فراز كن
تا آسمان خم شده، بـــــا اشــــك اختـران
ديدم بر آستـــــان تـــو راز و نـيـــاز كن
زنگ شتــــر نـــــوازم و آهنــــگ كاروان
با بلبلان شب، همه شــب نغمه ســـاز كن
صبح است،چشم وچشمك اين اختران ببند
اي آرزوی حج و سفـــر در حجـــاز كن
آفاق و كوه و جنگل و دريا و هر چه هست
اي غنچه‌هاي گل به رخت چشم باز كن!
هر جلوه‌اي به چشم حقيقت جمــال توست
ما عاجزان نظاره به چشــــم حجــــاز كن
سرو چــمــن نهـــــاده بر ايــــن در ســر نياز
اي سركشي به قامت چون ســـرو ناز كن!
تا روزه‌ام بـــــر مــــرتع افـــلاك مي‌چرم
آري رسن دراز بـــــود تـــــرك آز كن
آري مــــن اهـــل رازم و دســت طلب دراز
هــــر نيمـــه شب به درگه داناي راز كن
اي آه عــاشقـــــان و ســـــرود فرشتــــگان
پـــرچــــم به بام عرش تو در اهتزاز كن!
دستـــي گــــره بـــه كار من ناتوان زده است
بفــــرست نـــــاخني گـره از كار باز كن
چون شهســــوار طبع تو هم كيست ، شهريار!
بــا تيغ و توســـــن تتري تــــركتـــاز كن
شهريار
