خم ابرو
در نمــــــازم خــــــم ابروي تو با ياد آمد
حـــالتي رفت كه محراب به فرياد آمد
از من اكنون طمع صبر و دل و هوش مداركان تحمل كه تو ديدي همه بر باد آمد
باده صافي شد و مرغان چمن مست شدندموسم عـاشقي و كــــار به بنيــــاد آمد
بوي بهبود ز اوضـــاع جهـــان مي‌شـــنوم شـــادي آورد گـل و باد صبا شاد آمد
اي عروس هنــــر از بخت شكـــايت منماحجلــــة حســــن بياراي كه داماد آمد
دلفريبـــــان نبـــــاتي همه زيـــــور بستنددلبــرمــــاست كه با حسن خداداد آمد
زير بارنــــد درخــــتان كــــه تعلـق دارنداي خـــوشا سرو كه از بار غم آزاد آمد
مطـــرب از گفـــته حافظ غزلي نغز بخوانتـــا بگـويم كـــــه زعهد طربم ياد آمد
حافظ
