تسبيحات هر روز ماه مبارک رمضان

دوّم فرموده اند مى خوانى اين تسبيحات را در هر روز ماه رمضان از اول تا به آخر و آن ده جزء است هر جزء آن مشتمل بر ده سُبْحانَ اللّه
(1) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ
منزه است خدا آفريننده هر دم زنى منزه است خدا
المُصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ
صورت ده منزه است خدا آفريننده همه موجودات جُفت منزه است خدا مقرر كننده
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ
تاريكيها و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه و هسته منزه است خدا
خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ
آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده آنچه ديده شود و آنچه ديده نشود منزه است خدا
مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ سُبْحانَ اللّهِ السَّميعِ الَّذى
به مقدار كلمات نامنتهايش منزه است خدا پروردگار جهانيان منزه است خداى شنوايى كه چيزى
لَيْسَ شَىْءٌ اَسْمَعَ مِنْهُ يَسْمَعُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ ما تَحْتَ سَبْعِ اَرَضينَ
شنواتر از او نيست مى شنود از بالاى عرش خود آنچه را در زير هفت زمين است
وَيَسْمَعُ ما فى ظُلُماتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَيَسْمَعُ الاْنينَ وَالشَّكْوى
و مى شنود آنچه را در تاريكيهاى بيابان و دريا است و مى شنود ناله و شكايت را
وَيَسْمَعُ السِّرَّ وَاَخْفى وَيَسْمَعُ وَساوِسَ الصُّدُورِ وَلا يُصِمُّ سَمْعَهُ
و مى شنود پنهان و پنهان تر از پنهان را و مى شنود وسوسه هاى سينه ها را و كر نكند شنوائيش را
صَوْتٌ (2) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ
صدايى (2) منزه است خدا آفريننده هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش
سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ
منزه است خدا آفريننده همه موجودات جُفت منزه است خدا مقرر دارنده تاريكيها
وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كُلِّشَى ءٍ
و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز
سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ
منزه است خدا آفريننده آنچه ديده شود و آنچه ديده نشود منزه است خدا به مقدار كلمات نامنتهايش
سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ سُبْحانَ اللّهِ الْبَصيرِ الَّذى لَيْسَ شَى ءٌ
منزه است خدا پروردگار جهانيان منزه است خداى بينائى كه چيزى بيناتر از او نيست
اَبْصَرَ مِنْهُ يُبْصِرُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ ما تَحْتَ سَبْعِ اَرَضينَ وَيُبْصِرُ ما
مى بيند از بالاى عرش خود آنچه در زير هفت زمين است و مى بيند آنچه
فى ظُلُماتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ لا تُدْرِكُهُ الاْبْصارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الاْبْصارَ
را در تاريكيهاى خشكى و دريا است ديدگان او را درك نكند ولى او درك كند ديدگان را
وَهُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ لا تُغْشى بَصَرَهُ الظُّلْمَةُ وَلا يُسْتَتَرُ مِنْهُ بِسِتْرٍ
و او است دقيق و كاردان ديده اش را تاريكى نپوشاند و بوسيله پرده چيزى از او مستور نماند
وَلا يُوارى مِنْهُ جِدارٌ وَلا يَغيبُ عَنْهُ بَرُّ وَلا بَحْرٌ وَلا يَكِنُّ مِنْهُ جَبَلٌ
و ديوار چيزى را از او پنهان نكند و ناديده نماند ازد يد او هيچ خشكى و نه دريايى و هيچ كوهى نتواند مخفى كند از او
ما فى اَصْلِهِ وَلا قَلْبٌ ما فيهِ وَلا جَنْبٌ ما فى قَلْبِهِ وَلا يَسْتَتِرُ مِنْهُ
آنچه را در ريشه و در زير خود دارد و نه دلى آنچه را در خود دارد و نه پهلويى آنچه را در دل دارد و نتواند بپوشاند خود را از او
صَغيرٌ وَلا كَبيرٌ وَلا يَسْتَخْفى مِنْهُ صَغيرٌ لِصِغَرِهِ وَلا يَخْفى عَلَيْهِ
كوچكى و نه بزرگى ، و پنهانى نتواند جست از او كوچكى بخاطر خرديش و مخفى نماند بر او
شَى ءٌ فِى الاْرْضِ وَلا فِى السَّماَّءِ هُوَ الَّذى يُصَوِّرُكُمْ فِى الاْرْحامِ
چيزى در زمين و نه در آسمان او است كه صورت بندد شما را در رحمها
كَيْفَ يَشاَّءُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ (3) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ
هر طور كه خواهد معبودى جز او نيست كه نيرومند و فرزانه است (3) منزه است خدا پديدآرنده
النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها
هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده همه موجودات جفت
سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
منزه است خدا مقرر كننده تاريكيها و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما
و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده آنچه ديدنى و آنچه
لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
ناديدنى است منزه است خدا به مقدار كلمات نامنتهايش منزه است خدا پروردگار جهانيان
سُبْحانَ اللّهِ الَّذى يُنْشِئُ السَّحابَ الثِّقالَ وَيُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ
منزه است خدائى كه بوجود آورد ابرهاى سنگين را و تسبيح گويد رعد به حمد او
وَالْمَلاَّئِكَةُ مِنْ خيفَتِهِ وَيُرْسِلُ الصَّو اعِقَ فَيُصيبُ بِه ا مَنْ يَش اَّءُ
و فرشتگان از بيم او و بفرستد صاعقه ها را و دچار سازد بدان هر كه را خواهد
وَيُرْسِلُ الرِّياحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَى رَحْمَتِهِ وَيُنَزِّلُ الْماَّءَ مِنَ السَّماَّءِ
و بادها را نويدى از پيشاپيش رحمت خود فرستد و آب باران را از آسمان
بِكَلِمَتِهِ وَيُنْبِتُ النَّباتَ بِقُدْرَتِهِ وَيَسْقُطُ الْوَرَقُ بِعِلْمِهِ سُبْحانَ اللّهِ
بوسيله امر خود فرو فرستد و گياه را به قدرت كامله خويش بروياند و برگ درختان را به علم خود فروريزد منزه است خدائى
الَّذى لا يَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقالُ ذَرَّةٍ فِى الاْرْضِ وَلا فِى السَّماَّءِ وَلا
كه پنهان نماند از او هموزن ذره اى در زمين و نه در آسمان و نه
اَصْغَرُ مِنْ ذلِكَ وَلا اَكْبَرُ اِلاّ فى كِتابٍ مُبينٍ (4) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ
كوچكتر از آن و نه بزرگتر جز آنكه در دفترى روشن است (4) منزه است خدا پديد آرنده
النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها
هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده همه موجودات جفت
سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
منزه است خدا مقرر دارنده تاريكيها و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما
و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده هر چه ديدنى است و هر چه
لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
ناديدنى است منزه است خدا به مقدار كلمات نامنتهايش منزه است خدا پروردگار جهانيان
سُبْحانَ اللّهِ الَّذى يَعْلَمُ ما تَحْمِلُ كُلُّ اُنْثى وَما تَغيْضُ الاْرْحامُ وَما
منزه است خدائى كه مى داند آنچه بار دارد هر حيوان ماده اى و آنچه در رحمها كم شود و آنچه
تَزْدادُ وَكُلُّشَىْءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ عالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهادَةِ الْكَبيْرُ الْمُتَعالِ
بيفزايد و هر چيزى را نزد او اندازه اى است داناى غيب و شهود و بزرگ و والاست
سَواَّءٌ مِنْكُمْ مَنْ اَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَنْ جَهَرَ بِهِ وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ
براى او يكسان است هر كه از شما سخن آهسته كند يا بلند كند و هر كه به شب
وَسارِبٌ بِالنَّهارِ لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ
پنهان گردد و يا رهرو شود در روز براى خدا فرشتگانى پياپى است از جلوى روى انسان و از پشت سرش كه او را
اَمْرِ اللّهِ سُبْحانَ اللّهِ الَّذى يُميتُ الاْحْياَّءَ وَيُحْيِى الْمَوْتى وَيَعْلَمُ ما
به فرمان خدا محافظت كنند منزه است خدائى كه بميراند زندگان را و زنده كند مردگان را و مى داند آنچه
تَنْقُصُ الاْرْضُ مِنْهُمْ وَيُقِرُّ فِى الاْرْحامِ ما يَشاَّءُ اِلى اَجَلٍ مُسَمّىً
را زمين از ايشان بكاهد و مستقر كند در رحمها آنچه را خواهد تا مدتى معين
(5) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ
(5) منزه است خدا پديد آرنده هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا
خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ
آفريننده موجودات جفت همگى ، منزه است خدا مقرر دارنده تاريكيها و روشنى منزه است
اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ
خدا شكافنده دانه و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيزى منزه است
خالِقِ ما يُرى وَما لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ
خدا آفريننده هر چه ديدنى است و هر چه ناديدنى است منزه است خدا به مقدار كلماتش منزه است خدا
رَبِّ الْعالَمينَ سُبْحانَ اللّهِ مالِكِ الْمُلْكِ تُؤْتِى الْمُلْكَ مَنْ تَشاَّءُ
پروردگار جهانيان منزه است خدا مالك پادشاهى ، بدهى سلطنت را به هر كه خواهى
وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشاَّءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشاَّءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشاَّءُ بِيَدِكَ
و بگيرى آن را از هركه خواهى و عزت بخشى هر كه را خواهى و خوار كنى هر كه را خواهى هر چه خير
الْخَيْرُ اِنَّكَ عَلى كُلِّشَى ءٍ قَديرٌ تُولِجُ اللَّيْلَ فِى النَّهارِ وَتُولِجُ النَّهارَ
است بدست تو است و تو بر هر چيز توانايى درآورى شب را در روز و درآورى روز
فِى اللَّيْلِ تُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَتَرْزُقُ
را در شب بيرون آورى زنده را از مرده و برون آورى مرده را از زنده و روزى دهى
مَنْ تَشاَّءُ بِغَيْرِ حِسابٍ (6) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ
هر كه را خواهى بى حساب (6) منزه است خدا آفريننده هر دم زنى منزه است خداى
الْمُصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ
صورت بخش منزه است خدا آفريننده موجودات جفت همگى منزه است خدا مقرر كننده
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ
تاريكيها و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه و هسته منزه است خدا
خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ
آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده هر ديدنى و ناديدنى منزه است خدا
مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ سُبْحانَ اللّهِ الَّذى عِنْدَهُ
به مقدار كلمات نامنتهايش منزه است خدا پروردگار جهانيان منزه است خدائى كه نزد او است
مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها اِلاّ هُوَ وَيَعْلَمُ ما فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَما تَسْقُطُ
كليدهاى غيب و نمى داند آنها را جز او و مى داند هر چه در خشكى و دريا است و نيفتد
مِنْ وَرَقَةٍ اِلاّ يَعْلَمُها وَلا حَبَّةٍ فى ظُلُماتِ الاْرْضِ وَلا رَطْبٍ وَلا
برگى از درخت جز آنكه بداند آنرا و نيست دانه اى در تاريكيهاى زمين و نه تر و نه
يابِسٍ اِلاّ فى كِتابٍ مُبينٍ (7) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ
خشكى جز اينكه در نامه اى روشن است (7) منزه است خدا پديد آرنده هر دم زنى منزه است
اللّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ
خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده هر موجود جفت همگى منزه است خدا مقرر دارنده
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ
تاريكيها و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه و هسته منزه است خدا
خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ
آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده هر ديدنى و هر ناديدنى منزه است خدا
مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ سُبْحانَ اللّهِ الَّذى لا
به مقدار كلمات نامتناهيش منزه است خدا پروردگار جهانيان منزه است خدائى كه
يُحْصى مِدْحَتَهُ الْقاَّئِلُونَ وَلا يَجْزى بِالاَّئِهِ الشّ اكِرُونَ الْع ابِدُونَ
شماره نتوانند كرد مدحش را گويندگان و پاداش ندهند نعمتهايش را سپاسگزاران پرستش كننده
وَهُوَ كَما قالَ وَفَوْقَ ما نَقُولُ وَاللّهُ سُبْحانَهُ كَما اَثْنى عَلى نَفْسِهِ وَلا
و او چنانست كه گفته و برتر از آنست كه ما گوئيم و خداى سبحان چنان است كه خودش خويشتن را ستوده و
يُحيطُونَ بِشَىْءٍ مِنْ عِلْمِهِ اِلاّ بِما شاَّءَوَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّماواتِ
رسائى ندارند به چيزى از دانشش جز بدانچه خود او خواهد قلمرو او آسمانها
وَالاْرْضَ وَلا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَهُوَ الْعَلِىُّ الْعَظيمُ (8) سُبْحانَ اللّهِ
و زمين را فراگرفته و سنگينى نمى كند بر او نگهداشتن آن دو و او والا و بزرگ است (8) منزه است خدا
بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها
پديدآرنده هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده هر جفت همگى
سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
منزه است خدا مقرر دارنده تاريكيها و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما
و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده هر ديدنى و هر
لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
ناديدنى منزه است خدا به مقدار كلماتش منزه است خدا پروردگار جهانيان
سُبْحانَ اللّهِ الَّذى يَعْلَمُ ما يَلِجُ فِى الاْرْضِ وَما يَخْرُجُ مِنْها وَما
منزه است آن خدائى كه مى داند آنچه فرو رود در زمين و آنچه بيرون آيد از آن و آنچه
يَنْزِلُ مِنَ السَّماَّءِ وَما يَعْرُجُ فيها وَلا يَشْغَلُهُ ما يَلِجُ فِى الاْرْضِ
فرو ريزد از آسمان و آنچه بالا رود در آن و سرگرمش نكند آنچه فرو رود در زمين
وَمايَخْرُجُ مِنْها عَمّا يَنْزِلُ مِنَ السَّماَّءِ وَما يَعْرُجُ فيها وَلا يَشْغَلُهُ ما
و آنچه بيرون آيد از آن از آنچه فرود آيد از آسمان و آنچه بالا رود در آن و سرگرمش نكند آنچه
يَنْزِلُ مِنَ السَّماَّءِ وَما يَعْرُجُ فيها عَمّا يَلِجُ فِى الاْرْضِ وَما يَخْرُجُ
فرود آيد از آسمان و آنچه بالا رود در آن از آنچه فرو رود در زمين و آنچه بيرون آيد از آن
مِنْها وَلا يَشْغَلُهُ عِلْمُ شَىْءٍ عَنْ عِلْمِ شَىْءٍ وَلا يَشْغَلُهُ خَلْقُ شَىْءٍ عَنْ
و سرگرمش نكند علم به چيزى از علم به چيز ديگر و سرگرمش نكند آفريدن چيزى از
خَلْقِ شَىْءٍ وَلا حِفْظُ شَىْءٍ عَنْ حِفْظِ شَىْءٍ وَلا يُساويهِ شَىْءٌ وَلا
آفريدن چيز ديگر و نه نگهدارى چيزى از نگهدارى چيز ديگر و چيزى با او مساوى نيست و چيزى
يَعْدِلُهُ شَىْءٌ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَىْءٌ وَهُوَ السَّميعُ الْبَصيرُ (9) سُبْحانَ اللّهِ
معادل او نيست و چيزى مانند او نيست و او شنوا و بينا است (9) منزه است خدا
بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ كُلِّها
پديد آرنده هر دم زن منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده هر موجود جفت
سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
منزه است خدا مقرّر دارنده تاريكيها و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما
و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده هر ديدنى و هر
لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
ناديدنى منزه است خدا به مقدار كلمات نامتناهيش منزه است خدا پروردگار جهانيان
سُبْحانَ اللّهِ فاطِرِ السَّماواتِ وَالاْرْضِ جاعِلِ الْمَلاَّئِكَةِ رُسُلاً
منزه است خدا خالق آسمانها و زمين آنكه فرشتگان را فرستادگانى مقرر فرمود
اُولى اَجْنِحَةٍ مَثْنى وَثُلاثَ وَرُباعَ يَزيدُ فِى الْخَلْقِ ما يَشاَّءُ اِنَّ اللّهَ
كه آنها داراى بالهايند دوتا دوتا و سه تا سه تا و چهارتا چهارتا و بيفزايد در خلقت هر چه بخواهد و براستى خدا
عَلى كُلِّشَىْءٍ قَديرٌ ما يَفْتَحِ اللّهُ لِلنّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلا مُمْسِكَ لَها وَما
بر هر چيز توانا است هر رحمتى را كه خدا گشايد كسى بستن آن نتواند و هر چه را
يُمْسِكْ فَلا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ (10) سُبْحانَ
خدا بندد پس از او كسى آنرا نگشايد و او است نيرومند فرزانه (10) منزه است
اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ
خدا آفريننده هر دم زن منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفريننده هر موجود جفت
كُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
همگى منزه است خدا مقرر دارنده تاريكيها و روشنى منزه است خدا شكافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ كُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما يُرى وَما
و هسته منزه است خدا آفريننده هر چيز منزه است خدا آفريننده ديدنيها و
لا يُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
ناديدنيها منزه است خدا به مقدار كلمات نامنتهايش منزه است خدا پروردگار جهانيان
سُبْحانَ اللّهِ الَّذى يَعْلَمُ ما فِى السَّماواتِ وَما فِى الاْرْضِ ما يَكوُنُ
منزه است خدائى كه مى داند آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است ، نباشد
مِنْ نَجْوى ثَلاثَةٍ اِلاّ هُوَ رابِعُهُمْ وَلا خَمْسَةٍ اِلاّ هُوَ سادِسُهُمْ وَلا
گفتگوى سرّى و رازگوئى سه نفرى جز اينكه او چهارمين آنها است و نه پنج نفرى جز اينكه او ششمين آنها است و نه
اَدْنى مِنْ ذلِكَ وَلا اَكْثَرَ اِلاّ هُوَ مَعَهُمْ اَيْنَما كانُوا ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا
كمتر از اين و نه بيشتر از اين جز اينكه او با آنها است هر كجا كه باشند سپس آگاهشان كند
يَوْمَ الْقِيامَةِ اِنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَىْءٍ عَليمٌ
در روز قيامت بدانچه كرده اند براستى خدا بهر چيز دانا است
منبع: مفاتیح الجنان