آیا یک فرزند کافیست؟
نويسنده:مانا رهبری
آیا داشتن بیش از یک فرزند شادی والدین را مضاعف می‌کند؟ یک محقق می‌گوید : اگر می‌خواهید کارایی فردی را به حداکثر برسانید یک بچه کافیست.
مردم به چه دلیل به تعداد بچه دار می‌شوند؟ فرزندان بیش از آنچه در مزرعه خانوادگی سودآور باشند برای خانواده‌های خود ( بیشتردر خوراک و تحصیل ) هزینه‌ساز هستند و به همین دلیل در کشورهای پیشرفته‌ای که والدین خود را درتنگنای مالی احساس می‌کنند نرخ زاد و ولد کاهش می‌یابد. باور عمومی بر این عقیده است که مردم برای کسب لذت بچهدار می‌شوند. ولی تا چه اندازه این باور صحیح است؟ برای دانشمندانی که در این زمینه تحقیق می‌کنند پاسخ به این پرسش از طریق ارتباط بین والد بودن و شادی به سادگی مقدور نیست، زیرا این مردمان شاد هستند که علاقه بیشتری به بچه دار شدن دارند. ممکن است تحقیقات اخیربر روی سطح شادی دوقلوهای همسان بالغ – با فرزند و بدون فرزند –ما را به پاسخ این پرسش نزدیک‌تر سازد.
تیم تحقیقاتی دکتر هانس-پیتر کوهلر از دانشگاه پنسیلوانیا دریافتند آنهایی که فرزند دارند از دسته دیگر شادترند.
در مقایسه دوقلوهای همسان، مادران تک فرزند ۲۰ درصد از همسانان بی فرزند خود شادترند و این در حالیست که سهم خوشنودی پدران کمتراست. در حدود ۷۵ درصد مردان از داشتن فرزند اول پسربیشتر از فرزند اول دختر خوشحال می‌شوند. جنسیت فرزند اول برای مادر اهمیتی ندارد. کوهلر معتقد است که زنان بیشتر از مردان و بطور یکسان از نزدیکی و همراهی با کودک لذت می‌برند.
جالب آنکه فرزندان دوم و سوم بهیچ وجه به شادی والدین نمی‌افزایند. در حقیقت به نظر می‌رسد مادران تک فرزند از مادران دیگر خوشحال‌ترند و این در حالیست که هردو گروه در مقایسه با زنان بی‌فرزند شادترند.
کوهلر این نتیجه را اعلام می‌کند: " چنانچه می‌خواهید کارآیی فردی خود را به حداکثر برسانید یک فرزند کافیست" . بسیاری از خانواده‌ها به دلیل مزیت های حاصل از فرزند اول و یا با این منطق که فرزند دوم هم مانند اولی آنها را شاد خواهد کرد بچه‌های بیشتری را به دنیا می‌آورند.
کوهلر در ادامه می‌گوید تمامی تحقیقات پیشین بر روی چگونگی تاثیر عوامل خاص – مانند ازدواج و داشتن فرزند – بر روی شادکامی بوده است اما مطالعات او بطور کل بر روی رابطه والد بودن و شادکامی متمرکز است. اواظهار می‌دارد که به نظر می‌رسد در طی زمان این اتفاق می‌افتد : " شما انتظار فرزندی را می‌کشید، سپس او را بدست می‌آورید، شرایط را بسیار سخت می‌بینید، خوشحالیتان محو می‌شود و سپس منفعتی مهم را می‌بینید ." او می‌گوید رویهمرفته آنچه از این تحقیق آموختیم این است: " بنظر می‌رسد حداقل یک بار بچهدار شدن جنبه تعیین کننده‌ای در فراهم آوردن شادکامی است."
منبع:آفتاب
مردم به چه دلیل به تعداد بچه دار می‌شوند؟ فرزندان بیش از آنچه در مزرعه خانوادگی سودآور باشند برای خانواده‌های خود ( بیشتردر خوراک و تحصیل ) هزینه‌ساز هستند و به همین دلیل در کشورهای پیشرفته‌ای که والدین خود را درتنگنای مالی احساس می‌کنند نرخ زاد و ولد کاهش می‌یابد. باور عمومی بر این عقیده است که مردم برای کسب لذت بچهدار می‌شوند. ولی تا چه اندازه این باور صحیح است؟ برای دانشمندانی که در این زمینه تحقیق می‌کنند پاسخ به این پرسش از طریق ارتباط بین والد بودن و شادی به سادگی مقدور نیست، زیرا این مردمان شاد هستند که علاقه بیشتری به بچه دار شدن دارند. ممکن است تحقیقات اخیربر روی سطح شادی دوقلوهای همسان بالغ – با فرزند و بدون فرزند –ما را به پاسخ این پرسش نزدیک‌تر سازد.
تیم تحقیقاتی دکتر هانس-پیتر کوهلر از دانشگاه پنسیلوانیا دریافتند آنهایی که فرزند دارند از دسته دیگر شادترند.
در مقایسه دوقلوهای همسان، مادران تک فرزند ۲۰ درصد از همسانان بی فرزند خود شادترند و این در حالیست که سهم خوشنودی پدران کمتراست. در حدود ۷۵ درصد مردان از داشتن فرزند اول پسربیشتر از فرزند اول دختر خوشحال می‌شوند. جنسیت فرزند اول برای مادر اهمیتی ندارد. کوهلر معتقد است که زنان بیشتر از مردان و بطور یکسان از نزدیکی و همراهی با کودک لذت می‌برند.
جالب آنکه فرزندان دوم و سوم بهیچ وجه به شادی والدین نمی‌افزایند. در حقیقت به نظر می‌رسد مادران تک فرزند از مادران دیگر خوشحال‌ترند و این در حالیست که هردو گروه در مقایسه با زنان بی‌فرزند شادترند.
کوهلر این نتیجه را اعلام می‌کند: " چنانچه می‌خواهید کارآیی فردی خود را به حداکثر برسانید یک فرزند کافیست" . بسیاری از خانواده‌ها به دلیل مزیت های حاصل از فرزند اول و یا با این منطق که فرزند دوم هم مانند اولی آنها را شاد خواهد کرد بچه‌های بیشتری را به دنیا می‌آورند.
کوهلر در ادامه می‌گوید تمامی تحقیقات پیشین بر روی چگونگی تاثیر عوامل خاص – مانند ازدواج و داشتن فرزند – بر روی شادکامی بوده است اما مطالعات او بطور کل بر روی رابطه والد بودن و شادکامی متمرکز است. اواظهار می‌دارد که به نظر می‌رسد در طی زمان این اتفاق می‌افتد : " شما انتظار فرزندی را می‌کشید، سپس او را بدست می‌آورید، شرایط را بسیار سخت می‌بینید، خوشحالیتان محو می‌شود و سپس منفعتی مهم را می‌بینید ." او می‌گوید رویهمرفته آنچه از این تحقیق آموختیم این است: " بنظر می‌رسد حداقل یک بار بچهدار شدن جنبه تعیین کننده‌ای در فراهم آوردن شادکامی است."
منبع:آفتاب
