مکان: پاریس، نوفل لوشاتو
موضوع : سیاست آینده نظام اسلامی در ایران در قبال دولت هند و دیگر دولتها و ملتها
بسمه تعالی
[آقای مهتا عاشق «Mahta Ashk» عضو حزب جونتای و عضو مرکزی حزب حاکم هند همراه دو نفر از اعضای سفارت هند در پاریس که برای ملاقات امام به نمایندگی از طرف نخست وزیر و وزیر امور خارجه هند به پاریس آمده بود:... ابتدا از جانب مردم هند تبریکات همراه با ذوق و تحسین قابل ستایش از مبارزات ملت ایران به مناسبت از بین بردن استبداد و استقرار دموکراسی در ایران را تقدیم می‌دارد؛ چرا که مبارزات ما در هند نیز مانند ایران مسالمت آمیز و با نافرمانی عمومی همراه بوده است که این بهترین وسیله استقرار قدرت مردم است. اخیراً نخست وزیر ما هم سعی کرد قدرت استبدادی به وجود آورد؛ اما بسیاری از مردم ما به زندان رفتند تا بالآخره ما آن را پایان بخشیدیم. همچنین خوشحالیم که بدانیم ایران دموکراتیک سیاست عدم وابستگی را انتخاب کرده است. سیاست هند از ابتدا بیطرفی بوده است. لذا این مهم است که ایران هم به گروه کشورهای غیر متعهد می‌پیوندد. ایران و هند قرنها به هم نزدیک بوده‌اند. در دنیا چنین ارتباطاتی میان دو ملت خیلی کم وجود دارد. این مهم است که ما با هم نزدیک باشیم. دست به دست هم بدهیم برای ساختن کشورمان و استقرار دموکراسی و حفظ بیطرفی و صلح؛ برای این هدفها می‌توانیم با هم همکاری کنیم.]
امام: متقابلاً من تشکر می‌کنم از اهالی هند و از دولت هند، که در این امر انسانی و مساعی که در ایران می‌گذرد توجه کرده‌اند و اظهار همدردی می‌کنند. ملت ایران در طول تاریخ شاهنشاهی گرفتاریهای زیادی داشته است. در طول پنجاه سال سلسله پهلوی مصیبتهای بسیار شدیدی داشته است. از هیچ نوع آزادی برخوردار نبوده است. با همه جنایتها و خیانتها مواجه بوده است. و این پدر و پسر به کشور ما آنقدر خیانت کردند و به ملت، آنقدر خیانت کردند که جبرانش به این زودیها میسر نیست؛ جبران جنایتها تا ابد امکان ندارد.جبران جنایتها و خرابیها محتاج زمان طولانی است برای ترمیم. و ما البته از دولتها و ملتهایی که آزادیخواه هستند توقع داریم کمک کنند و به این دولت که جدیداً حادث خواهد شد توجه کنند. و من امید آن را دارم که دولت بزرگ هندوستان اول کسانی باشند که دولت ما را به رسمیت بشناسند؛ چرا که مصیبتهای کشور ما مشابه مردم هند بوده است. و راهی که ما رفته‌ایم همان است که گاندی و بزرگان هند رفتند، و بالاخره دست جنایات اجانب را از کشور کوتاه کردند. و ما امیدواریم که یک حکومت اسلامی به وجود آوریم، که با همه دولتهای آزاد و دموکراتیک روابط حسنه داشته باشد و ملت ما با همه ملتها برادر باشد. البته ما همان سیاست بیطرفی را خواهیم داشت و اجازه نخواهیم داد که دولتی از ابرقدرتها در مملکت ما دخالت کند. و من از خدای بزرگ می‌خواهم همه ملتها را سعادتمند نماید.
[نماینده دولت هند: بسیار متشکرم، مایلم که عالی جناب را مطمئن سازم که شما و مردم شما که خواستار دموکراسی هستید تمامی حمایت ما را دارید. سیاست ما بیطرفی مثبت است و عدم دخالت دیگران در امور ملتها؛ اما این بدان معنا نیست که پشتیبانی خود را اعلام نکنیم. ما ایران را حمایت می‌کنیم. هزاران دانشجوی ایرانی در هند تحصیل می‌کنند. ما به آنها کمک می‌کنیم. ما شما را مطمئن می‌کنیم؛ همکاری برای ساختمان دوستی و رفاقت دو ملت؛ برای منافع ملتهای منطقه و برای صلح جهانی.]
امام: بسیار متشکرم از این حسن نیت. چون مسائلی که ما مطرح کرده‌ایم و ملت ایران قیام بر آن کرده است. انسانی است و هر انسانی که هنوز فطرتاً انسان است با آن همراهی خواهد کرد. متأسفم که دولت پاکستان عده‌ای از اهالی آنجا را به خاطر پشتیبانی از ملت ایران به حبس انداخته است و مورد تعدی قرار داده است و این عمل پاکستان را تقبیح می‌کنم. و مایلم که دولتهایی که به آزادی ملتها احترام می‌گذارند این عمل را تقبیح کنند. از اینکه دانشجویان ایرانی در هند تحت حمایت دولت هندوستان در رفاه هستند تشکر می‌کنم. امیدوارم همه ملتها با سعادت قرین باشند.[نماینده دولت هند: مایلم که این مسئله را برای عالی جناب مطرح کنم که روابط هند با رژیم شاهنشاهی در چهارچوب همکاریهای اقتصادی بوده است. روابط سیاسی عموماً و به طور اعم در حد احترام بوده است، اما سیاست مشترکی نداشتیم. در ایران جدید که به وجود می‌آید امیدوارم که امکان داشته باشد همکاری اقتصادی ادامه یابد و گسترش پیدا کند. در مورد همکاری سیاسی، ما هندیها خوشحالیم که هند و ایران با هم خط‌مشی مشترکی دارند. وضعیت دنیا خیلی پیچیده و مشکل است؛ ملتهای تازه‌ای به وجود آمده‌اند با تغییرات زیاد. برخی مساعد و برخی نامساعد. در تمام اینها تا آنجا که به هند مربوط است از یک ایران دموکرات استقبال می‌کند و دستهای همکاری و دوستی و اتحاد برای کار مشترک را می‌فشارد.]
امام: متشکرم از این عواطف، متقابلاً دستمان را به سوی ملت هند و دولت هند دراز می‌کنیم؛ دست آنها را می‌فشاریم و روابط عمیق سیاسی برقرار می‌کنیم. روابط اقتصادی موافق با مصلحت ملتین برقرار خواهد بود. از خدای بزرگ توفیق ملتها را خواستارم.منبع مقاله :
صحیفه امام، ج5، ص 490 تا 492.
