شیمی در زندگی روزمره

شیمی شاخه ای از علم بوده که با مطالعه‏ی ترکیب، ساختار، خواص، واکنش‏ها و رفتار مواد سروکار دارد. از این رو، شیمی علم محوری نامیده می‏شود. شیمی اساس زندگی روزمره‏ی ما بوده و غذایی که می‏خوریم، هوایی که تنفس می‏کنیم، آبی که می‏خوریم، هر کدام حاصل فرایندهای شیمیایی می‏باشد.
در واقع، احساساتی مانند عشق و نفرت نیز حاصل مواد شیمیایی می‏باشد. برای درک بهتر شیمی که تقریبا در همه جا در اطراف ما رخ می‏دهد، ما مثال‏هایی را در دو بخش ارائه داده‏ایم. ابتدا مثال‏هایی از شیمی درون بدن ما و دوم، مثال‏هایی از شیمی که در خارج از بدن ما یا در اطراف ما رخ می‏دهد.
شیمی درون بدن ما
شیمی یک نقش حیاتی را در بقای ما ایفا می کند و حتی نمی‏توان زندگی بدون مواد شیمیایی تصور کرد. آن‏ها در عملکردهای اولیه‏ی بدن، کنترل احساسات ما و نظارت بر فرایندهای متابولیکی شرکت دارند. اکسیژنی که ما تنفس می‏کنیم، مواد تغذیه ای ضروری که ما نیاز داریم، ساختار ژنتیکی بدن ما- DNA و RNA – همه از عناصر و ترکیبات مختلف ساخته شده‏اند. اجازه بدهید تا به چنین مواردی که شیمی در آن نقش دارد و بخش جدایی ناپذیر از وجود ما را تشکیل می‏دهند، بپردازیم.
تقریبا 96 درصد از جرم بدن ما تنها از 4 عنصر ساخته شده- اکسیژن، کربن، هیدروژن و نیتروژن. باقی مانده‏ی 4 درصد شامل حدود 60 عنصر می‏باشد که شامل سدیم، پتاسیم، کلسیم، روی و غیره می‏باشد.
عناصری که در مقادیر زیاد برای بدن مورد نیاز می‏باشند، عناصر ماکرو نام دارند و عناصر دیگر که در مقادیر کم، معمولا به مقدار قسمت در میلیون یا کمتر نیاز است به عنوان عناصر میکرو نامیده می‏شوند. از نظر شیمیایی، بدن انسان از آب و ترکیبات آلی، کربوهیدرات‏ها، پروتئین‏ها، لیپیدها و نوکلئیک اسیدها ساخته شده است.
فرایندهای آلی در حال وقوع در بدن به عنوان متابولیسم نامیده شده که شامل تعداد زیادی واکنش‏های شیمیایی می‏باشد. آنزیم‏هایی که توسط اندام‏های مختلف ترشح می‏شوند، به عنوان کاتالیزورهای زیستی عمل کرده و سرعت این واکنش ها را افزایش می‏دهند، در حالی که هورمون‏ها وقوع، زمان و سرعت آن‏ها را تنظیم می‏کنند.
خوب بودن، عملکرد خوب و سلامتی طبیعی ما وابسته به این فرایندهای متابولیکی می‏باشد. هماهنگی و وقوع همزمان این فرایندها در شیوه‏ای منظم دلیل سلامتی و زنده بودن ما می‏باشد.
تنفس تبادل گازها بین یک اندام و محیط ما می‏باشد. تنفس یک فرایند شیمیایی بوده که در آن یک واکنش بین گلوکز و قندها با اکسیژن رخ داده که انرژی آزاد می‏گردد. این یک فرایندی است که در آن استنشاق اکسیژن از هوا باعث تورم ریه‏ها شده و سپس تورم منفی توسط بازدم دی اکسید کربن به درون محیط رخ می‏دهد.
هنگامی که شما احساس گرسنگی می‏کنید، هورمون گرلین توسط معده ترشح شده که گرسنگی را تحریک می‏کند. این تحریک هورمون رشد را آزاد می‏کند که یک نقش مهم را در آزادسازی انسولین و حفاظت از اندام‏های قلبی عروقی ایفا می‏کند.
اسید معده شامل هیدروکلریک اسید و مقادیر زیادی پتاسیم کلرید و سدیم کلرید بوده که توسط سلول‏های جداری معده ترشح می‏گردد. اسید معده به تبدیل پپسینوژن به پپسین که مسئول برای تجزیه‏ی پروتئین‏ها در معده می‏باشد، کمک می‏کند. همچنین میکروارگانیزم‏های موجود در غذا را قبل از اینکه آن‏ها بتوانند شما را بیمار کنند، از بین می‏برد. خنثی سازی هیدروکلریدریک اسید موجود در غذاها را انجام می‏دهند، بنابراین سطوح اسیدی و قلیایی بدن شما را برای حفظ سلامتی شما تنظیم می‏کنند.
برخی مواقع، گریه کردن یک رفلکس طبیعی می باشد. مطالعات نشان می دهد که اشک های عاطفی حاوی منگنز بیشتر بوده که این یک عنصر بوده که خلق و خو و پرولاکتین را تحت تاثیر قرار می‏دهند. پرولاکتین یک هورمون بوده که تولید شیر را تنظیم می‏کند. حذف منگنز و پرولاکتین تصور شده که به راحتی میزان تنش ایجاد شده در بدن را خارج کرده و شما احساس انرژی و شادابی می‏کنید. بنابراین دفعه‏ی بعدی که شما نیاز به بیرون ریختن احساسات خود داشتید، فقط گریه کنید. این امر به شما کمک می‏کند که احساس بهتری داشته باشید.
هنگامی که ما عاشق می‏شویم، به سمت فردی جذب شده و یک احساس تعلق را به واسطه‏ی افزایش ترشح فنیل اتیل آمین خواهیم داشت و هورمون‏های تستوسترون و پروژسترون باعث ترویج جفت‏گیری می‏گردند.
هنگامی که عاشق می‏شویم مغز ما دوپامین، نور اپی نفرین و فرومون‏ها را به صورت مداوم ترشح می‏کنند، که باعث ایجاد احساساتی مانند لذت بردن در مغز می‏گردد و منجر به ایجاد اثرات جانبی مانند افزایش ضربان قلب، بی‏خوابی، احساس هیجان شدید و سرخوشی می‏گردد.
قهوه به واسطه‏ی حضور کافئین در آن شما را بیدار نگه می‏دارد. این کافئین سطوح دوپامین در بدن ما را افزایش داده که باعث تحریک "مناطق لذت" در مغز ما می‏شود، و باعث می‏شود که احساس خوبی را داشته باشیم. افزایش ترشح آدرنالین در بدن و افزایش سرعت فعالیت در مغز ما را بیدار نگه می‏دارد.
تعریق روشی بوده که در آن بدون خودش را خنک می‏کند. بوی بدن عمدتا از غده‏های آپوکرین منشاء گرفته که در زیر بغل، گوش، سینه، اندام‏های تناسلی و فولیکول‏های مو قرار دارد که در شروع بلوغ فعال می‏گردد. عرقی که از این غده ها آزاد می‏شود، تا حدی به واسطه‏ی حضوراسیدهای چرب و پروتئین‏ها در آن زرد رنگ می‏باشد. باکتری‏هایی که بر روی پوست ما رشد می‏کنند، ترشحات غده‏های آپوکرین را تجزیه کرده و بوهای بدی را ایجاد می‏کنند.
این‏ها برخی از مثال‏های شیمیایی درون بدن ما بود. بدن ما یک کارخانه ی شیمیایی بوده که در آن یک و یا تعداد بیشتری واکنش شیمیایی در هر لحظه در حال وقوع می‏باشد.