نویسنده: شهرام فروغی مهر
…و روز فاجعه
گلوی کوچک تو
روشن از تلاوت خورشید
اجازه داد صدای تازه‌ای از شرق
چراغ روشن فریاد را
بر شب زمین بیاویزد
هنوز رودی از کلمه جاری است
از گلوی کوچک تو
و شب زیر شط فریادت
مرداب مرده‌ای است
گلوی کوچک تو دریاست
صدای روشن تو هنوز هم
در شب سیاه زمین
آخرین صداست
