علل جویدن ناخن

شناخت علل جویدن ناخن به منظور رهایی یافتن از این عادت بد دارای اهمیت است. در این مقاله‌ علل احتمالی مهم این وضعیت را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
ناخن خایی (Onychophagia) اصطلاح پزشکی بکار رفته جهت توصیف عادت بی‌اختیار ناخن جویدن است. به دلیل این عادت، افرادی وجود دارند که ناخن‌های خود را جویده و بعضی از آنها حتی بافت‌های نرم اطراف ناخن خود را نیز می‌جوند. این عادت بیشتر در کودکان، نوجوانان و جوانان دیده می‌شود، اما بزرگسالان نیز می‌توانند این عادت را داشته باشند. معمولاً در سنین بین 10 تا 18 سالگی این عادت در اوج خود قرار دارد. بعدها این عادت در اکثر افراد فروکش می‌کند. مشاهده شده است که پسران بیشتر از دختران مستعد دچار شدن به این عادت هستند. بالاترین علت ناخن جویدن با استرس، اضطراب، عصبی بودن و غیره ارتباط می‌یابد.

علل

دلایل دقیق این عادت هنوز ناشناخته است. با این حال، برخی مطالعات تحقیقاتی صورت گرفته نشان می‌دهند که علت اصلی این عادت می‌تواند فقدان انگیزه و یا انگیزه‌ی بیش از حد باشد. هنگامی که این افراد تحت فشار بیش از حد قرار داشته باشند، احساس می‌کنند که جویدن ناخن‌هایشان به آنها در فروکش نمودن این فشار و تنش کمک خواهد کرد و آنها قادر خواهند بود به عواطف خود به شیوه‌ای بهتر رسیدگی کنند. این عمل در بعضی از آنها هنگامی سر می‌زند که هیچ کار یا فعالیت دیگری برای انجام ندارند. برای آنها این عمل، واکنش طبیعی بدن‌شان به هنگام ملالت است. عامل روانشناختی دیگری که ممکن است منجر به این عادت شود، در صورتی است که فرد به دلایلی عمیقاً احساس گناه نموده و با صدمه زدن به خود به این روش سعی در تنبیه خود ‌نماید.
در برخی از موارد، دلیل آن می‌تواند ژنتیکی بوده و ممکن است در خانواده جاری باشد. گاهی اوقات، کودکان در صورت مشاهده‌ی والدین و دیگر افراد حین انجام این کار، خود نیز آن را انجام دهند. جویدن ناخن همچنین می‌تواند نشانه‌ی اورال فیکسیشن (oral fixation) یا تثبیت یا مشغولیت دهانی باشد. مشغولیت دهانی عارضه‌ای است که در آن فرد احساس می‌کند نیاز دارد که به طور مداوم چیزی را در دهان خود داشته باشد. چنین افرادی این عمل را بی‌اختیار انجام می‌دهند، مانند زمانی که در حین تماشای یک مسابقه، یک برنامه‌ی تلویزیونی و یا حین خواندن کتاب و غیره باشند. افرادی وجود دارند که این عادت را حتی در طول خواب ادامه می‌دهند. در برخی موارد جدی، این وضعیت می‌تواند نشانه‌ای از چند اختلال عاطفی پنهان باشد.

تأثیر

به دلیل داشتن این عادت، ناحیه‌ای از ناخن که به پوست می‌رسد، بسیار دردناک می‌شود. گاهی جویدن بافت‌های نرم می‌تواند موجب خونریزی شده و نوک انگشتان ممکن است متورم و در نتیجه‌ی آن قرمز شود. شکاف‌های ایجاد شده بر روی پوست نزدیک ناخن‌ها می‌توانند توسط باکتری‌های موجود در بزاق آلوده شده و به نوعی مشکل سلامتی بنام پارونشیا (paronchia) منجر گردد. هنگامی که این کار برای مدت زمان طولانی انجام شود، ممکن است به تغییر شکل بستر ناخن منجر شود. در نتیجه، کوتاه می‌شوند. چنانچه این افراد پس از ترک این عادت ناخن‌های خود را بلند کنند، ناخن‌های رشد کرده به دلیل بستر ناخن بد شکل شده، بسیار عجیب به نظر می‌رسند. حتی فرد ممکن است دچار عفونت دهانی شود. میکروب‌هایی که در زیر ناخن‌ها جمع شده‌اند اغلب موجب ایجاد کرم خوردگی و عفونت لثه می‌شوند. همچنین فشار زیادی را بر روی دندانهای جلو وارد می‌سازند به طوریکه ممکن است پوسته پوسته و کنده شوند. این عادت می‌تواند تأثیر منفی بر روان این افراد گذاشته به این دلیل که به آنها احساس دستپاچگی و خجالت به خاطر منظره‌ی زشت ناخن‌های جویده، دست داده و در نتیجه در تعامل با دیگران احساس خجالت و شرم می‌کنند.
سعی کنید از قرار گرفتن در موقعیت‌هایی که شما را وادار به شروع این عادت می‌کنند، خودداری کنید. و یا اینکه، آگاهانه تلاش کنید که خود را حتی در صورتی که در چنین موقعیت‌هایی قرار دارید از انجام این کار بازدارید. این کار می‌تواند با عزم و اراده‌ی بالا انجام شود. نوعی لاک ناخن بی‌رنگ ویژه وجود دارد که می‌توان آن را بر روی ناخن‌های خود استفاده کنید. هر زمان که ناخن‌های خود را می‌جوید، این لاک ناخن طعمی تلخ در دهان شما ایجاد کرده و شما را مجبور می‌سازد که این عادت را ترک کنید. چنانچه این اقدامات هیچ نتیجه‌ای را در برنداشتند، در این صورت می‌توانید تحت رفتار درمانی قرار گرفته تا از شر این مشکل خلاص شوید.
سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه‌ی آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه‌های پزشک متخصص در نظر گرفته شود.