ورزش و آرامش روانى
ورزش از چند طريق باعث ايجاد آرامش در انسان مىگردد:
الف) از طريق تخليه انرژىهاى درونى:
انسان در ارتباط با محيط بصورت دائمى داراى تبادلات انرژى مىباشد. يعنى از راه خوردن مواد غذائى و مايعات، خواب و... انرژى دريافت نموده و از طرف ديگر اين انرژىهاى دريافتى را مصرف و تخليه مىنمايد. اگر اين انرژىها در درون انسان متراكم شده و راه تخليه خود را به صورت صحيح نيابند، ممكن استخود را به شكلهاى گوناگون مثل انفجارات روانى، ناآرامىهاى فردى و اجتماعى هيجانات كنترل نشده و همچنين اضطراب و ناآرامى نشان دهند.
ورزش كردن باعث مىگردد كه اين انرژىهاى متراكم درونى انسان كه در زمان قديم صرف كار و رفت و آمد و... مىشد، در مسيرى سالم و سازنده مصرف و تخليه شود و تعادل درونى بين انرژىهاى دريافتى و پرداختى برقرار و در نتيجه آرامش روانى بر وجود وى حاكم گردد. درنظر گرفتن اين مسئله بخصوص درنوجوانان و جوانان كه داراى انرژى و جنب و جوش فراوانى مىباشند بسيار مهم است. خود شما هم شايد حالت آرامش روانى توام بانشاطى را كه پس از يك ورزش كردن متعادل به انسان دست مىدهد، تجربه كرده باشيد و شايد يكى از علل اين مطلب كه گفته مىشود بيماريهاى روانى بخصوص اضطراب وافسردگى در زمانهاى قديم كمتر از امروز بوده است، اين بوده كه افراد آن روزگار داراى تحرك و فعاليتبدنى فراوان بودهاند و فرصتى براى ابتلاء به اضطراب و افسردگى نداشتهاند! امروزه كار درمانى يكى از شيوههاى درمان بيماران روانى است، چرا كه كار كردن هم به مثابه نوعى ورزش كردن است كه موجب تخليه انرژىهاى درونى و بسيارى آثار مفيد ديگر مىشود.
ب) از راه ايجاد نشاط روحى:
يكى از آثارى كه همه ورزشكاران درسخنان خود به آن اشاره مىكنند، نشاطى است كه از طريق ورزش كردن نصيب انسان مىشود. پرواضح است كه نشاط را با اضطراب و غم و اندوه و افسردگى سرسازگارى نبوده و آنها را از ميان برخواهد داشت.
آندروفينها از مخدرهاى درونى بدن انسان هستند كه داراى اثرات ضد درد آرامبخشى (Sedation) مىباشند. نيز اين مواد با اثرات خواب آورى خود در آرامش بخشى به افراد كمك مىكنند.
د) از راه تغيير وضعيتبدن:
بطور كلى حالت جسمى و وضعيتهاى مختلفى كه جسم و بدن و حالات صورت انسان به خود مىگيرد، هم نشانگرى از حالات روانى او مىباشد و هم براين حالات روانى داراى تاثير بوده و زمينه تغيير آنها را فراهم مىكند. شايد يكى از علل اينكه در روايات فرمودهاند هرگاه دچار غضب شديد، برخاسته و وضو بگيريد، همين مطلب باشد. تغيير با اضطراب بيان شده است. براى مثال گفته شده چارلز ديكنز هر وقت دچار ناكامى و اضطراب مىشده، در خيابانها به قدم زدن مىپرداخته است. ورزش كردن مىتواند بعنوان يكى از راههاى خوب و مفيد تغيير وضعيتبدن و دور شدن از محيط و انديشه اضطرابزا مطرح باشد.
ه) و بالاخره از راه تقويتحس اعتماد به نفس و احساس عزت نفس:
امروزه هر چه بيشتر مىگذرد نسبتبه آثار جسمى و روانى ورزش توجه بيشترى نشان داده شده، آثار مفيد ورزش بيشتر كشف مىشود. براى مثال «در مطالعه اخيرى كه در ژورنال اپيدمى شناسى آمريكا (American gournal to Epidemiology) به چاپ رسيده نشان داده شده كه افزايش مشاركت در برنامههاى ورزشى، تمرينات بدنى و فعاليتهاى جسمانى به شدت باكاهش علائم افسردگى (احساس اينكه زندگى بى ارزش است و يا برخوردارى از يك روحيه ضعيف)، بى قرارى و اضطراب (تنش و بى قرارى بدن) و احساس كسالت (بى خوابى، احساس فرسودگى) همراه است.
الف) از طريق تخليه انرژىهاى درونى:
انسان در ارتباط با محيط بصورت دائمى داراى تبادلات انرژى مىباشد. يعنى از راه خوردن مواد غذائى و مايعات، خواب و... انرژى دريافت نموده و از طرف ديگر اين انرژىهاى دريافتى را مصرف و تخليه مىنمايد. اگر اين انرژىها در درون انسان متراكم شده و راه تخليه خود را به صورت صحيح نيابند، ممكن استخود را به شكلهاى گوناگون مثل انفجارات روانى، ناآرامىهاى فردى و اجتماعى هيجانات كنترل نشده و همچنين اضطراب و ناآرامى نشان دهند.
ورزش كردن باعث مىگردد كه اين انرژىهاى متراكم درونى انسان كه در زمان قديم صرف كار و رفت و آمد و... مىشد، در مسيرى سالم و سازنده مصرف و تخليه شود و تعادل درونى بين انرژىهاى دريافتى و پرداختى برقرار و در نتيجه آرامش روانى بر وجود وى حاكم گردد. درنظر گرفتن اين مسئله بخصوص درنوجوانان و جوانان كه داراى انرژى و جنب و جوش فراوانى مىباشند بسيار مهم است. خود شما هم شايد حالت آرامش روانى توام بانشاطى را كه پس از يك ورزش كردن متعادل به انسان دست مىدهد، تجربه كرده باشيد و شايد يكى از علل اين مطلب كه گفته مىشود بيماريهاى روانى بخصوص اضطراب وافسردگى در زمانهاى قديم كمتر از امروز بوده است، اين بوده كه افراد آن روزگار داراى تحرك و فعاليتبدنى فراوان بودهاند و فرصتى براى ابتلاء به اضطراب و افسردگى نداشتهاند! امروزه كار درمانى يكى از شيوههاى درمان بيماران روانى است، چرا كه كار كردن هم به مثابه نوعى ورزش كردن است كه موجب تخليه انرژىهاى درونى و بسيارى آثار مفيد ديگر مىشود.
ب) از راه ايجاد نشاط روحى:
يكى از آثارى كه همه ورزشكاران درسخنان خود به آن اشاره مىكنند، نشاطى است كه از طريق ورزش كردن نصيب انسان مىشود. پرواضح است كه نشاط را با اضطراب و غم و اندوه و افسردگى سرسازگارى نبوده و آنها را از ميان برخواهد داشت.
آندروفينها از مخدرهاى درونى بدن انسان هستند كه داراى اثرات ضد درد آرامبخشى (Sedation) مىباشند. نيز اين مواد با اثرات خواب آورى خود در آرامش بخشى به افراد كمك مىكنند.
د) از راه تغيير وضعيتبدن:
بطور كلى حالت جسمى و وضعيتهاى مختلفى كه جسم و بدن و حالات صورت انسان به خود مىگيرد، هم نشانگرى از حالات روانى او مىباشد و هم براين حالات روانى داراى تاثير بوده و زمينه تغيير آنها را فراهم مىكند. شايد يكى از علل اينكه در روايات فرمودهاند هرگاه دچار غضب شديد، برخاسته و وضو بگيريد، همين مطلب باشد. تغيير با اضطراب بيان شده است. براى مثال گفته شده چارلز ديكنز هر وقت دچار ناكامى و اضطراب مىشده، در خيابانها به قدم زدن مىپرداخته است. ورزش كردن مىتواند بعنوان يكى از راههاى خوب و مفيد تغيير وضعيتبدن و دور شدن از محيط و انديشه اضطرابزا مطرح باشد.
ه) و بالاخره از راه تقويتحس اعتماد به نفس و احساس عزت نفس:
امروزه هر چه بيشتر مىگذرد نسبتبه آثار جسمى و روانى ورزش توجه بيشترى نشان داده شده، آثار مفيد ورزش بيشتر كشف مىشود. براى مثال «در مطالعه اخيرى كه در ژورنال اپيدمى شناسى آمريكا (American gournal to Epidemiology) به چاپ رسيده نشان داده شده كه افزايش مشاركت در برنامههاى ورزشى، تمرينات بدنى و فعاليتهاى جسمانى به شدت باكاهش علائم افسردگى (احساس اينكه زندگى بى ارزش است و يا برخوردارى از يك روحيه ضعيف)، بى قرارى و اضطراب (تنش و بى قرارى بدن) و احساس كسالت (بى خوابى، احساس فرسودگى) همراه است.
