در حال سجده
«احمدبن عبدا...» از پدرش نقل مي كند: «بر فضل بن ربيع وارد شدم، در حالي كه در جاي بلندي نشسته بود. وزير هارون عباسي تا مرا ديد، گفت :
«درون اين اتاق را نگاه كن! چه مي‌بيني؟
گفتم: پيراهني است در وسط اتاق
گفت : خوب نگاه كن!
گفتم : گويا مردي است كه به سجده رفته.
گفت : آيا اور را مي‌شناسي؟
گفتم : نه!گويا زنداني سياسي حكومت است.
گفت : او موسي بن جعفر (ع) است. من روز و شب مراقب او هستم و درتمام اوقات وي را چنين ديدم كه پس از به جاي آوردن نماز صبح مشغول تعقيب مي‌شود، تا آنكه خورشيد طلوع نمايد.
پس آنگاه به سجده مي‌رود و در سجده مي‌ماند تا زوال آفتاب. او به كسي سپرده تا اوقات نماز را يادآوري كند، و همين كه خبر مي‌دهد از جا برمي‌خيزد و دوباره مشغول نماز مي‌شود، بدون آنكه تجديد وضو نمايد.
اين شيوه هميشگي اوست. پس از نماز عشاء افطار كرده و تجديد وضو مي‌نمايد و به سجده مي‌رود. تمام شب را تا سپيدة صبح به عبادت سرگرم.
منبع:ارشاد القلوب
«درون اين اتاق را نگاه كن! چه مي‌بيني؟
گفتم: پيراهني است در وسط اتاق
گفت : خوب نگاه كن!
گفتم : گويا مردي است كه به سجده رفته.
گفت : آيا اور را مي‌شناسي؟
گفتم : نه!گويا زنداني سياسي حكومت است.
گفت : او موسي بن جعفر (ع) است. من روز و شب مراقب او هستم و درتمام اوقات وي را چنين ديدم كه پس از به جاي آوردن نماز صبح مشغول تعقيب مي‌شود، تا آنكه خورشيد طلوع نمايد.
پس آنگاه به سجده مي‌رود و در سجده مي‌ماند تا زوال آفتاب. او به كسي سپرده تا اوقات نماز را يادآوري كند، و همين كه خبر مي‌دهد از جا برمي‌خيزد و دوباره مشغول نماز مي‌شود، بدون آنكه تجديد وضو نمايد.
اين شيوه هميشگي اوست. پس از نماز عشاء افطار كرده و تجديد وضو مي‌نمايد و به سجده مي‌رود. تمام شب را تا سپيدة صبح به عبادت سرگرم.
منبع:ارشاد القلوب
