درختان انبه متعلق به نواحی گرمسیر بوده و جهت رشد و داشتن میوه های با کیفیت خوب نیاز به آفتاب کامل دارد. به دلیل نیاز نوری بالای این درخت، بهتر است آن را زیر یک شاخ و برگ درخت دیگر کشت نکنید. در دیگر نواحی سخت، ارقام پاکوتاه می توانند رشد کنند. با این حال، هنگامی که دما افت کرد، باید این درختان را به داخل خانه منتقل کرد.
بهتر است درخت انبه را به مکانی دیگر منتقل نکنید، بنابراین نیاز است اندازه ی نهایی و میزان گسترش درخت انبه را در ذهن خود تصور کنید و مکانی همیشگی را برای آن انتخاب کنید. در صورت رشد درخت از طریق بذر، نهال باید هنگامی که ارتفاع آن به 3 فوت رسید و قبل از این که دسته ی دوم برگ ها ظاهر شوند، از ظرف خود به محل اصلی منتقل شود.
هنگام کاشت مجدد گیاه انبه، به یاد داشته باشید که هرگز ساقه این گیاه کشیده نشود، چون به دلیل حرکت تند و سریع، باعث وارد شدن شوک به ریشه می گردد و از این رو در عرض چند روز پس از کاشت، گیاه از بین می رود. در هنگام انتقال به زمین اصلی باید جهت استخراج ریشه، ظرف حاوی نهال از دو طرف و از قسمت پایین برش داده شود. ریشه ها همراه با یک لایه از کود تازه در یک گودال 4 اینچی قرار داده شود. خاک مطلوب کشت انبه باید pH بین 5/5 تا 5/7 داشته باشد. سطح خاک با کمپوست آلی و مقداری تورب خزه پوشانده شود. هنگام کاشت اطمینان حاصل کنید که ریشه چند اینچ بالاتر از خاک قرار داشته و مقداری از محیط اطراف درخت جهت حفظ رطوبت خالی بماند.
در طول دو ماه اول، تنها باید کودهای آلی مورد استفاده قرار گیرد. پس از آن، لازم است کودهای حاوی نیتروژن، پتاسیم و فسفر برای بهبود تولید شاخ و برگ و گل ها استفاده شود. شاخه های عمودی که در طول هرس حذف شده اند را به عنوان مالچ مجدد مورد استفاده قرار دهید. تغذیه ی درختان انبه قبل از آغاز فصل گلدهی به دلیل ارائه ی انرژی کافی جهت تولید میوه های سالم ضروری می باشد.
یک درخت جوان 2 تا 3 ساله باید به منظور رشد عرضی و پرشاخه و انبوه شدن به جای رشد طولی و راست هرس گردد. از آن جایی که این درخت دارای رشد شدیدی می باشد، رشد آن باید مهار شود، که در این حالت گل ها و میوه های بیشتری تولید می گردد.
برای درختان استقرار یافته، قیچی کردن طرفین تاج درخت به منظور حفظ عرض بهینه ضروری می باشد. باید هنگامی که میوه ها آماده ی برداشت هستند، هرس صورت گیرد، به طوری که هر دو عمل هرس و برداشت به صورت همزمان صورت گیرد. هرگز نباید بیش تر از 30 تا 33 درصد شاخ و برگ انبه هرس شود. هرس بیش از حد درخت باعث محدود کردن نیروی درخت جهت تولید برگ های بیشتر شده و در نتیجه باردهی درخت برای سال بعد با شکست روبرو خواهد شد. از آن جا که درخت انبه بسیار متراکم است، هرس باید به منظور باز کردن تاج درخت صورت بگیرد، به طوری که گردش هوا و نور خورشید راحت تر صورت پذیرد. یک درخت بازتر و پرپشت تر نه تنها باعث افزایش رنگ و کیفیت میوه می گردد، بلکه باعث کنترل آفات و بیماری ها نیز می شود.
قسمت بالایی درخت انبه قوی تر از بخش پایینی درخت رشد می کند و از این رو شاخه های عمودی درخت باید قطع گردند. این شاخه های بالا بیشترین مواد غذایی را از خاک جذب کرده و نیتروژن اضافی را در خود ذخیره می کنند، در نتیجه باعث محروم ماندن بخش های دیگر درخت از رشد و تولید گل ها و میوه های سالم می گردند. شاخه های عمودی باید حذف شوند، در حالی که کمی از گردن آن ها به صورت دست نخورده حفظ گردد. حفظ گردن شاخه باعث حفاظت درخت از شوک می گردد. شاخه های پایین تر نیازی به هرس ندارند، به دلیل این که آن ها ممکن است در آینده باردهی داشته باشند. با این حال، در برخی درختان انبه که بیش از حد پرپشت می گردند، بخش پایینی کانوپی درخت نیز ممکن است هرس گردند.
رشد درختان انبه در مناطق سردتر امکان پذیر نیست. ارقام پاکوتاه انبه در نواحی 10b- 9 رشد می کنند، اما هنگام یخبندان باید به داخل خانه منتقل شوند. این ارقام پاکوتاه به عنوان انبه های condo نیز شناخته می شوند.
هنگام کاشت مجدد گیاه انبه، به یاد داشته باشید که هرگز ساقه این گیاه کشیده نشود، چون به دلیل حرکت تند و سریع، باعث وارد شدن شوک به ریشه می گردد و از این رو در عرض چند روز پس از کاشت، گیاه از بین می رود. در هنگام انتقال به زمین اصلی باید جهت استخراج ریشه، ظرف حاوی نهال از دو طرف و از قسمت پایین برش داده شود. ریشه ها همراه با یک لایه از کود تازه در یک گودال 4 اینچی قرار داده شود. خاک مطلوب کشت انبه باید pH بین 5/5 تا 5/7 داشته باشد. سطح خاک با کمپوست آلی و مقداری تورب خزه پوشانده شود. هنگام کاشت اطمینان حاصل کنید که ریشه چند اینچ بالاتر از خاک قرار داشته و مقداری از محیط اطراف درخت جهت حفظ رطوبت خالی بماند.
آبیاری و تغذیه
درخت انبه قادر به تحمل رطوبت بیش از حد خاک نیست. این درخت در آب راکد رشد نکرده و نیاز به خاک با زهکش خوب دارد. ریشه های این گیاه باید همیشه مرطوب باشند، اما هرگز اشباع از آب نباشند. بعد از کاش نهال، گیاه باید به مدت دو هفته به صورت روزانه آبیاری گردد. هنگامی که برگ های دوم گیاه ظاهر شد، آبیاری باید به دو بار در هفته کاهش یابد. شما می توانید در طول فصل زمستان تعداد دفعات آبیاری درخت را کاهش داده و هر دو هفته یک بار آبیاری انجام دهید.در طول دو ماه اول، تنها باید کودهای آلی مورد استفاده قرار گیرد. پس از آن، لازم است کودهای حاوی نیتروژن، پتاسیم و فسفر برای بهبود تولید شاخ و برگ و گل ها استفاده شود. شاخه های عمودی که در طول هرس حذف شده اند را به عنوان مالچ مجدد مورد استفاده قرار دهید. تغذیه ی درختان انبه قبل از آغاز فصل گلدهی به دلیل ارائه ی انرژی کافی جهت تولید میوه های سالم ضروری می باشد.
هرس
تغییر رنگ برگ های انبه جالب می باشد. برگ های جدید در یک گروه 10 – 20 برگ جوانه خواهد زد. برگ ها ظاهری بسیار براق و سبز روشن خواهند داشت، سپس این برگ ها از قهوه ای به رغوانی مایل به قرمز تغییر کرده و به سبز تیره برخواهد گشت. برگ ها همیشه سبز و ساده بوده و به صورت متناوب قرار دارند و دارای 10 تا 35 سانتی متر طول می باشند. هرس به منطور افزایش عملکرد، بهبود گردش هوا و کنترل آفات و بیماری ها صورت می گیرد. یک نهال جوان باید تا اندازه ی آن به 5/2 تا 5/3 فوت هرس شود، به طوری که گیاه بتواند سریع تر رشد کند. تنها روش هر گیاه یا نهال جدید برش جوانه ی انتهایی و کاهش ارتفاع گیاه تا نصف و یا یک فوت می باشد.یک درخت جوان 2 تا 3 ساله باید به منظور رشد عرضی و پرشاخه و انبوه شدن به جای رشد طولی و راست هرس گردد. از آن جایی که این درخت دارای رشد شدیدی می باشد، رشد آن باید مهار شود، که در این حالت گل ها و میوه های بیشتری تولید می گردد.
برای درختان استقرار یافته، قیچی کردن طرفین تاج درخت به منظور حفظ عرض بهینه ضروری می باشد. باید هنگامی که میوه ها آماده ی برداشت هستند، هرس صورت گیرد، به طوری که هر دو عمل هرس و برداشت به صورت همزمان صورت گیرد. هرگز نباید بیش تر از 30 تا 33 درصد شاخ و برگ انبه هرس شود. هرس بیش از حد درخت باعث محدود کردن نیروی درخت جهت تولید برگ های بیشتر شده و در نتیجه باردهی درخت برای سال بعد با شکست روبرو خواهد شد. از آن جا که درخت انبه بسیار متراکم است، هرس باید به منظور باز کردن تاج درخت صورت بگیرد، به طوری که گردش هوا و نور خورشید راحت تر صورت پذیرد. یک درخت بازتر و پرپشت تر نه تنها باعث افزایش رنگ و کیفیت میوه می گردد، بلکه باعث کنترل آفات و بیماری ها نیز می شود.
قسمت بالایی درخت انبه قوی تر از بخش پایینی درخت رشد می کند و از این رو شاخه های عمودی درخت باید قطع گردند. این شاخه های بالا بیشترین مواد غذایی را از خاک جذب کرده و نیتروژن اضافی را در خود ذخیره می کنند، در نتیجه باعث محروم ماندن بخش های دیگر درخت از رشد و تولید گل ها و میوه های سالم می گردند. شاخه های عمودی باید حذف شوند، در حالی که کمی از گردن آن ها به صورت دست نخورده حفظ گردد. حفظ گردن شاخه باعث حفاظت درخت از شوک می گردد. شاخه های پایین تر نیازی به هرس ندارند، به دلیل این که آن ها ممکن است در آینده باردهی داشته باشند. با این حال، در برخی درختان انبه که بیش از حد پرپشت می گردند، بخش پایینی کانوپی درخت نیز ممکن است هرس گردند.
آفات و بیماری ها
انسان تنها موجودی نیست که به انبه علاقه دارد. طیف وسیعی از حشرات، آفات و بیماری ها بر درخت انبه تاثیر گذاشته و باعث حمله به آن می گردند. از آن جا که این میوه به بسیاری از بیماری ها حساس می باشد، ارقام مختلفی از انبه توسعه یافته که به بیماری ها مقاوم هستند، و محصولات بادوام تر و پربارتری را ارائه می دهند. اکثر این آفات و بیماری ها می توانند توسط مدیریت آفات و استفاده ی صحیح از قارچ کش ها، میکروب کش ها و باکتری کش ها کنترل گردند. بیشتر بیماری ها از بخش بالایی درخت شروع شده و به تدریج به بخش های دیگر درخت گسترش می یابد. بنابراین، باید برگ ها و شاخه های بیمار قسمت بالای درخت را جهت جلوگیری از انتقال بیماری به بخش های پایینی حذف کرد.یخبندان و باد
درختان انبه به یخبندان و باد سنگین متحمل نیستند. مالچ پاشی اطراف درخت و پوشش دادن درخت با روکش های حفاظتی باعث نجات درخت از یخبندان می گردد. درختان جوان را تا هنگام استقرار خوب ریشه ها در خاک باید با ستون های چوبی مورد حمایت قرار داد. این ستون های چوبی در طول فصول دارای باد شدید مانند فصول موسمی و بهار نیز مورد استفاده قرار می گیرد.رشد درختان انبه در مناطق سردتر امکان پذیر نیست. ارقام پاکوتاه انبه در نواحی 10b- 9 رشد می کنند، اما هنگام یخبندان باید به داخل خانه منتقل شوند. این ارقام پاکوتاه به عنوان انبه های condo نیز شناخته می شوند.
