ترکيب بندي در عکس

عکس ها هميشه خوب به نظر نمي‌آيند. اگر به عکس هايي که از آنها خوشتان مي‌آيد دقت نماييد خواهيد ديد که از لحاظ ترکيب بندي چيز زيادي براي گفتن دارند. منظور از ترکيب بندي نحوه استقرار اشياء در کادر خالي عکس است که معمولا 64 (يا 75 يا 810) مي‌باشد.

قانون يک سوم ها

اگر کادر عکس را بصورت ذهني به سه بخش افقي و سه بخش عمودي تقسيم نماييد، جاهايي که خطها يکديگر را قطع مي‌کنند نقاط مورد توجه هستند. اين نقاط بصورت طبيعي نقاطي هستند که چشمها هنگام مشاهده عکس اول به آنجا نگاه مي‌کنند. به خاطر همين اين نقاط توجه، بهترين محل براي قرار دادن سوژه اصلي عکسمان است.
البته اين يک قانون حتمي و لازم نيست و سعي نکنيد به هر قيمتي که شده سوژه را در اين نقاط قرار دهيد. چون قانون براي
خدمت به ما وضع شده، نه براي ايجاد زحمت.

خط هاي افقي بالايي و پاييني براي قرار دادن تقريبي سطح افق جاي مناسبي هستند و بسته به اينکه دوست داريد آسمان يا زمين بيشتري در نماي عکس داشته باشيد محل سطح افق روي خط بالا يا پايين تغيير مي‌کند.

عکاسی از چهره

عکاسي از چهره يک چالش در عکاسي است و چيزي که مي‌توان به اطمينان گفت اينست که هر چه نزديکتر باشيد بهتر است. کادر را کاملا ببنديد و چيزهاي غير ضروري در کادر را حذف کنيد. نشان دادن يک درخت که از ميان سر سوژه سربرآورده چيز جالبي نيست. اکنون زمان اينست که از مد اولويت ديافراگم و بزرگترين عدد f که دوربينتان اجازه مي دهد مثل F2.8 استفاده نماييد. عدد f بزرگ به معني عمق ميدان کمتر است و به اين معني است که تنها سوژه مورد نظر شما در فوکوس قرار دارد و بقيه اشياء مات مي‌شوند. براي عکاسي از چهره نشان دادن دقيق سوژه و مات کردن پس زمينه تکنيک مناسبي است. اين کار با دروين‌هاي 35 mm بسادگي انجام مي‌شود، ولي بخاطر فاصله کانوني کم دوربين‌هاي ديجيتال اين کار کمي مشکل است. براي رفع اين مشکل در صورتي که زوم اپتيکال داريد از زوم اپتيکي براي بستن کادر استفاده نماييد.
بعد از گرفتن عکس مي‌توان از نرم افزارهاي ويرايش تصوير براي مات کردن پس زمينه استفاده نمود. البته هنوز نرم‌افزاري که اينکار را بصورت کاملا واقعي انجام دهد وجود ندارد. بنابر اين از اين حقه با احتياط استفاده نماييد.
اگر صورت سوژه در مقايسه با بقيه تصوير در سايه قرار دارد، ممکن است استفاده از فلاش اجباري براي روشن کردن صورت مناسب باشد. اگر از فلاش استفاده مي‌نماييد براي جلوگيري از ديده شدن سايه سوژه روي زمينه، مطمئن شويد که سوژه زيادي به پس زمينه نزديک نباشد (مثلا يک ديوار).
تنظيم پيشنهادي دوربين
فاصله کانوني: 100mm
ديافراگم: F2.8 يا بزرگترين f که براي نوردهي مناسب است.
مد عکاسي و نور: اولويت شاتر – پرتره
فلاش: اگر صورت در سايه قرار دارد فلاش اجباري

عکاسی از منظره

عکاسي از منظره از اين لحاظ که شما مي‌خواهيد که تمام تصوير در فوکوس باشد در نقطه مقابل پرتره قرار دارد. براي دستيابي به اين هدف بايد از يک عدد f کوچکتر که باعث عمق ميدان بيشتري مي‌شود استفاده نماييد. (با دوربين‌هاي ديجيتال معمولي اغلب بخاطر فاصله کانوني کم لنزشان، حتي با عددهاي f بزرگ عمق ميدان مناسبي به دست مي‌آيد.) بايد از قانون يک سوم براي گرفتن يک سوم زمين و دو سوم آسمان و يا برعکس استفاده نماييد. حتما بايد تنظيم زاويه باز لنز را بکار ببريد. با اضافه نمودن يک جسم در جلوي عکس مي‌توان احساس سه بعدي بودن عکس را تقويت نمود. اگر آب جاري در صحنه وجود دارد با پايين آوردن سرعت شاتر احساس حرکت در آب را مي‌توان نشان داد. اگر منظره دريا را مي‌گيريد، استفاده از يک فيلتر پولاريزه انعکاس اضافي را حذف نموده و شفافيت آب را نشان مي‌دهد.
تنظيم‌هاي پيشنهادي
فاصله کانوني: 38 mm
ديافراگم: F16 (کمترين عدد f موجود)
مد عکاسي و نور: اولويت شاتر، منظره
سه پايه: براي سرعتهاي پايين شاتر لازم است.

عکس پانوراما

پانوراما يک شيوه عکاسي جديد و هيجان انگيز است که با دوربين‌هاي ديجيتال رواج بيشتري يافته است. با قرار دادن دوربينتان روي سه پايه و اطيمنان از محکم شدن دوربين بصورتي که فقط به چپ و راست و نه بالا و پايين حرکت نمايد کار را شروع نماييد. به لبه‌هاي کادر دقت نماييد و ناحيه روي هم افتادگي عکس هاي بعدي را بخاطر داشته باشيد. اشيايي را در محل اتصال دو عکس قرار دهيد که روي هم افتادن عکس در آن نقطه کمتر پيدا باشد. سپس بدون حرکت دادن سه پايه به نقطه ديگر، دوربين را در يک جهت مثلا در جهت عقربه هاي ساعت بچرخانيد و عکس دوم را با اطمينان از اينکه ناحيه‌اي از دو عکس روي هم افتادگي دارد بگيريد. چرخش دوربين و عکس گرفتن را تا زماني که تمام موضوع مورد توجهتان را عکاسي نموده ايد ادامه دهيد. از نرم‌افزار همراه دوربينتان براي به هم چسباندن عکس ها و ساختن عکس پانوراما استفاده نماييد. در صورتي که اين کار را بخوبي و مهارت انجام دهيد عکس هاي بسيار زيبايي (بخصوص عکس هاي دست جمعي و منظره) خواهيد داشت. توجه نماييد که بهترين نتيجه در حالتي به دست مي‌آيد که محور چرخش سه پايه درست در زير لنز واقع شده باشد. لازم به ذکر است که بعضي از دوربينها مثل کانون براي کمک به تشخيض نواحي روي هم افتادگي عکس ها، بخشي از عکس هاي قبلي را در کنار صفحه نمايش نشان داده و عکاس مي تواند با تطبيق تصوير جديد با قبلي با دقت بسيار بالايي تصاوير را با هم تلفيق نمايد.
چرا بايد از اولويت ديافراگم براي عکس هاي پانوراما استفاده نماييم؟ ساده است، با ثابت کردن ديافراگم، شما عمق ميدان را نيز ثابت مي‌نماييد در حالي که عکس هاي مختلفي را مي‌گيريد. در غير اين صورت، با تغيير عمق ميدان تلفيق عکس هاي مختلف با هم غير ممکن خواهد شد.
چرا تنظيم دستي انتخاب مي‌شود؟ اگر در هنگام عکاسي پانوراما تغييرات نوري زيادي در عکس هاي مختلف صحنه‌اتان داريد، ممکن است به مشکل بخوريد. اگر دوربين را در مد اوليت ديافراگم يا اتوماتيک قرار دهيد، دوربين بطور پيوسته در حال تنظيم نور بوده و ممکن است عکس هايتان از لحاظ رنگي با يکديگر هماهنگي رنگي نداشته باشند. مثلا ممکن است در هر عکس آسمان طيف پر رنگتر يا کم رنگتري از آبي را داشته باشد. بهترين کار در چنين شرايطي گرفتن يک عکس آزمايشي و تنظيم دستي نور دوربين است. سپس از همان تنظيم براي تمام عکس هايتان استفاده نماييد. اگر بعضي از عکس ها ناحيه روشن و بعضي ناحيه تاريک شديدي دارند، ممکن است بتوان با محدوده بندي نور در اين نواحي مشکل را حل نمود: يک عکس با تنظيم هاي تعيين شده دستي بگيريد، سپس دو عکس ديگر با 3/1 گام بالاتر و 3/1 گام پايينتر بيندازيد. سپس مي‌توانيد براي بهترين عکس محدوده بندي شده را براي تلفيق کردن انتخاب نماييد.
تنظيمهاي پيشنهادي
فاصله کانوني: 38 mm
ديافراگم: f16 يا کوچکترين عدد f ممکن
مد عکاسي و نور: اولويت ديافراگم يا دستي، مد پانوراما
سه پايه: ضروري است

عکاسي ماکرو

عکاسي ماکرو بسيار جذاب است، هر چند بسياري از عکاسان از آن لذت کافي نمي‌برند. چون براي گرفتن نتايج خوب، بيشتر دوربين‌هاي مبتدي امکانات کافي براي عکاسي ماکرو را ندارند. بيشتر عکس هاي ماکرو که ما مي‌گيريم هيچ شباهتي به عکس هايي که حرفه‌ايها مي‌گيرند ندارد و تفاوت اصلي در نحوه نورپردازي است. بيشتر عکاسي‌هاي ماکروي حرفه‌ايها (حتي از حشرات) در استوديو و با نور کنترل شده انجام مي‌شود. بعضي از دوربين‌ها را مي‌توان با يک فلاش مخصوص فاصله نزديک که بنام فلاش حلقه‌اي (Ring Flash) شناخته مي‌شود مجهز نمود. اين فلاش حلقه‌اي نوري مات را به اطراف سوژه مي‌تاباند و اجازه مي‌دهد که بدون داشتن سايه‌هاي تيز عکس دقيقي از جسم بگيريد . تا کنون دوربين‌هاي بسيار کمي که عمدتا ساخت نيکون و کانون بوده‌اند، اين فلاش رينگي را داشته‌اند. اگر شما به عکاسي ماکرو علاقمنديد و نمي‌دانيد که چرا عکس هايتان اينقدر بد مي‌شود، بدنبال دوربيني بگرديد که فلاش حلقه‌اي داشته باشد. نکته ديگري که بايد مد نظر قرار دهيد اين است که امکان دارد بخاطر شرايط محيطي (مثلا وزش باد شديد) نتوانيد زمان عکسبرداري را براي داشتن ديافراگم کوچک و عمق ميدان زياد بالا ببريد، بنابر اين استفاده از نوعي از نورپردازي، مثلا استفاده از يک مقواي سفيد براي انعکاس نور مي‌تواند به کوتاه کزدن زمان عکاسي کمک نمايد.
تنظيم‌هاي پيشنهادي
فاصله کانوني: مد ماکرو
ديافراگم: F16 کمترين ديافراگم ممکن
مد عکاسي ونور: اولويت ديافراگم، ماکرو
سه پايه: براي زمان طولاني عکسبرداري لازم است.
منبع: http://www.akkasee.com