عکاسي در شب

عکاسي در شب مي تواند بسيار سرگرم کننده و جالب باشد. عکاسي در غروب يک روز گرم تابستان و يا در يک شب زمستاني که نورها در دوردست سوسو ميزند بسيار جالب است و راه مناسبي براي محک زدن توانائيهاي يک دوربين مي باشد. تمام چيزي که براي اين کار لازم است يک سه پايه خوب و حوصله فراوان مي باشد.
براي عکس برداري در شب به برنامه ريزي بيشتري نسبت به روز نياز داريد. عکس گرفتن در شب زمان بيشتري مي گيرد و به تنظيمات بيشتري روي دوربين نياز دارد. به علاوه، بايد موضوع مناسبي نيز در دسترس باشد. عکاس بايد ترکيب بندي تصوير با نور موجود را بداند و تعيين نمايد که کدام بخش از ترکيب روشنتر است و دوربين را در چه زاويه اي قرار دهد که احساس و حالت مناسبي را القا نمايد.

عکاسي در شب با دوربين اتوماتيک

در حالي که بيشتر عکس هايي که در شب گرفته مي شود با استفاده از دوربين هاي حرفه اي است که قابليت کنترل زمان باز ماندن شاتر در آنها وجود دارد، ولي در بعضي از دوربين هاي اتوماتيک ديجيتال نيز مد "عکاسي در شب" وجود دارد که در صورتي که عکاس تنظيمات مناسبي را روي دوربين اعمال نمايد مي توان عکسهاي خوبي در شب گرفت.
در بيشتر مواقع مد عکاسي در شب در دوربين هاي اتوماتيک براي عکاسي از کساني است که در مقابل يک صحنه تاريک (مثلا نماي يک شهر در شب) ايستاده اند. در اين حالت دوربين بطور اتوماتيک فلاش مي زند و بعد از زدن فلاش براي ثبت منظره پشت براي چند لحظه شاتر باز مي ماند. بهمين خاطر اندکي قرمزي چشم در اين حالت ايجاد مي گردد. براي عکاسي از منظره شب بايد فلاش خاموش شود. در مد منظره شب وقتي که فلاش خاموش باشد، بسته به مدل دوربين، ممکن است زمان عکس برداري افزايش يافته و بين 2 تا 8 ثانيه شود. در اين نوع دوربين ها، هر چند دوربين بيشتر در سرعت شاتر و ديافراگم از پيش تعيين شده کار مي کند، ولي ممکن است کنترلهاي ديگري در اختيار کاربر قرار داده شده باشد.

کنترل فوکوس

سيستم فوکوس خودکار در بيشتر دوربين هاي اتوماتيک در شرايط نور کم دچار مشکل مي باشد. در چنين شرايطي بعضي مدلها (نه همه) بطور پيش فرض تنظيم فاصله را در حالت بينهايت قرار مي دهند. بهر حال، اگر دوربين مد منظره Landscape دارد (که به معني تنظيم فاصله بينهايت است) ميتوان از آن در مد عکاسي در شب استفاده نمود تا به فوکوس درستي دست يافت.

کنترل نور

اين حقيقت که دروبين هاي اتوماتيک سرعت شاتر را که عامل اساسي در زمان نوردهي و عکاسي در شب است، بطور خودکار تعيين مي کنند يک مشکل اساسي در عکاسي در شب با دوربين هاي اتوماتيک مي باشد. به علاوه دوربين هاي اتوماتيک بخاطر عدم دقت سيستم اندازه گيري نورشان در شرايط نور کم، معمولا زمان لازم براي عکاسي در شب را کمتر از زمان لازم تخمين مي زنند. بخاطر همين معمولا عکس آنها همانطور که در تصوير زير مشاهده مي شود کاملا تاريک ميشود.

تصویر 1 : نوردهي اتوماتيک – 2 ثانيه در f2.8
تصویر 1 : نوردهي اتوماتيک – 2 ثانيه در f2.8 و ISO200
براي افزايش روشنايي تصوير در دوربين هاي اتوماتيک دو راه حل وجود دارد. راه اول اينکه حساسيت سنسور را بالا ببريد. با تغيير ISO دوربين به 200 د رهمان زمان نوردهي تصويري روشنتر و جالب تر توليد شده است. با تنظيم ISO در 400 روشنايي باز هم بيشتر مي شود، ولي در تصوير نويز توليد مي شود. از انجا که دوربين هاي مختلف پاسخ متفاوتي در برابر افزايش حساسيت مي دهند، بايد دروبين خود را حتما در اين شرايط آزمايش نماييد.
بعضي از دوربين ها براي اطمينان از کم شدن نويز در شب بطور خودکار ISO را تغيير مي دهند. براي اطلاع بيشتر از مشخصات دوربين خود نگاهي به دفترچه راهنماي آن بيندازيد.
راه دوم براي داشتن عکسهايي روشنتر استفاده از جبران نوري بالاتر است، ولي اين کار به دقت و مهارت بيشتري نياز دارد. تنظيم يک جبران نوري در حدود +1EV يا حتي بيشتر در چنين شرايطي مي تواند دوربين را مجبور به استفاده از سرعت شاتر پايينتري نمايد.

کنترل رنگ

در شب، احتمالا منبع اصلي نور، لامپهاي التهابي اطراف مي باشد. با تنظيم تراز سفيدي دوربين روي تنظيم مخصوص نور موجود ( در بيشتر دوربين ها بنام نور تنگستن ناميده مي شود) باعث توليد دقيقتر رنگهاي صحنه مورد عکاسي مي شود.

تصویر 1 : تراز سفيدي اتوماتيک
تصویر 2 : تراز سفيدي نور تنگستن
همانطور که در تصاوير بالا ديده مي شود، تراز سفيدي اتوماتيک رنگهاي گرمتري توليد مي کند و استفاده از مد نور تنگستن باعث ايجاد رنگهاي سردتر در عکس مي شود. انتخاب بين اين دو تصوير تا به سليقه شخصي عکاس بستگي دارد.
بهر حال بايد دانسته شود که بيشتر دوربين هاي اتوماتيک توانائيهاي محدودي براي عکاسي در شب دارند و در بين آنها، مدلهايي که قابليت هاي بالاتري داشته باشند قادر به توليد عکسهاي بهتري خواهند بود.

عکاسي با دوربين حرفه اي

براي گرفتن عکس در شب، دوربين بايد محدوده سرعت شاتري تا 15 ثانيه داشته و زمان باز ماندن شاتر قابل کنترل باشد.
همچنين بايد بتواند تصاويري بدون نويز در ISO 100 يا پايينتر بگيرد و در ISO 200 تصاويري با حداقل نويز داشته باشد. بعلاوه دوربين بايد دارراي سيستم کاهش نويز بوده که بطور اتوماتيک يا دستي با بالا رفتن سرعت شاتر فعال شود و تا حد ممکن بتواند نويز تصاوير را کاهش دهد. يکي از بزرگترين مشکلات دوربين هاي ديجيتال در عکاسي شب مساله نويز مي باشد که با بالا رفتن حساسيت و يا کم شدن سرعت شاتر به شدت بر کيفيت عکس تاثير مي گذارد. در دوربين هاي با کيفيت پايين نويز در حدي مي تواند باشد که موضوع مورد عکاسي بکلي مخدوش شود.
همانند بسياري از مسائل مرتبط با عکاسي، ميتوان در مورد عکاسي در شب خطوط راهنماي خاصي را معين نمود، ولي بيشتر نتيجه به دست آمده به دوربين مورد استفاده، مهارت عکاس و موضوع مورد عکاسي بستگي دارد. در ادامه پيشنهاداتي براي تنظيم دوربين براي عکاسي در شب آمده است که با استفاده از تجربه استفاده از چند مدل دوربين به دست آمده است.
چون عکاسي در شب به صرف وقت زياد، شانس، آب و هوا و .. بستگي دارد بنابر اين ممکن است فرصت به دست آمده هميشه به دست نيايد. بنابر اين براي اطمينان از نتيجه کار هميشه از هر موضوع چندين عکس با تنظيم هاي مختلف بگيريد.
اول اينکه بايد از مد برنامه ريزي شده دوربين صرفنظر کنيد. مد برنامه ريزي شده Program حتي در بيشتر دوربين هاي داراي سيستم تنظيم نور پيشرفته و حتي در مد گرفتن چند عکس با تنظيم هاي مختلف، حداکثر نتيجه اي معادل با دوربين هاي اتوماتيک مي دهد. بيشتر مدهاي برنامه ريزي شده براي استفاده در زمان روز و يا با فلاش طراحي شده‌ اند. بنابر اين بهترين نتيجه را مي توا ن در مد تنظيم دستي و يا مد اولويت با شاتر که بعضا مد Time Value (TV) نيز ناميده مي شود به دست آورد.

چند عکس بهتر از يک عکس

در تصاوير زير، با استفاده از يک شاتر خاص در حالت حداقل نويزي که دوربين پيشنهاد کرده است، يعني ISO 50 شروع به عکاسي شده و در هر عکس زمان نوردهي بيشتر شده است.

تصویر 1 : 4 ثانيه50 ISO.
تصویر 2 : 8 ثانيه50 ISO.
تصویر 3 : 15 ثانيه50 ISO.

تصویر 1 : 30 ثانيه 50 ISO.
تصویر 2 : 60 ثانيه 50 ISO.
قاعدتا انتخاب بهترين عکس از بين عکسها کار سختي نيست: اول اينکه بايد موضوع مورد نظر در عکس افتاده باشد! و دوم بستگي به سليقه عکاس دارد!
اگر دوربين امکان گرفتن عکسهاي با زمان طولاني تر را مي دهد، ميتوان اين بار با ديافراگم کوچکتر يک سري ديگر عکس گرفت. دروبينهاي کمي هستند که زمان نوردهي تا حد ۱ دقيقه ِا بالاتر دارند و عکاسي در شب با استفاده از ديافراگم کوچک و حساسيت کم (براي کاهش نويز) نياز به زمان نوردهي در حدود دقيقه و بالاتر دارد.

نوردهي 1 دقيقه در f8 و ISO 50
معمولا وقتي که فوکوس دوربين روي بي نهايت تنظيم شده باشد، استفاده از ديافراگم در حدود f8 يا f10 نتيجه بهتري مي دهد. در اين حالت تصويرنسبت به حالتي که ديافراگم بازتر است داراي لبه هاي شارپ تري (دقيقتر) است.
به فرض اينکه دوربين داراي زمان نوردهي بالا و ديافراگم کوچک است، مي توان همانند نمونه اي که در بالا مشاهده شد يک سري عکس جديد گرفت، منتها با زمان نوردهي بالاتر که با 5 ثانيه شروع شده و سپس در زمانهاي 15 ثانيه، 30 ثانيه، 1 دقيقه و 1.5 دقيقه با 1so پايين تکرار مي شود. ( در ISO بالاتر، زمان هر عکس بايد کوتاهتر از زمان فوق شود.). با داشتن مد نوردهي B (Bulb) روي دوربين و استفاده از يک ساعت مي توان به سادگي اين کار را انجام داد.
با اين وجود، در حالي که استفاده از ديافراگم کوچک براي منظره چه در روز يا شب مطلوب است، ولي بيشتر دوربين هاي ديجيتال حداکثر زمان نوردهي خود را (احتمالا به خاطر مشکل نويز) محدود مي کنند که استفاده از ديافراگم هاي کوچک را که باعث بالا رفتن زمان نوردهي مي شود غير ممکن مي سازد.
به عنوان اخرين توصيه، اينکه با استفاده از تصوير ي که روي LCD ديده مي شود نمي توان زياد در مورد روشنايي تصوير اظهار نظر کرد. چون پشت LCD براي ديدن تصوير روشن مي شود، معمولا عکسي روشنتر از عکس واقعي را نشان مي دهد. به علاوه در شب که چشم به نور کم محيط عادت کرده است، ممکن است تصوير روي LCD خيلي روشن تر به نظر آيد و گمراه کننده باشد. بنابر اين بايد در صورتيکه ممکن باشد روشنايي صفحه در شب کم شود.
نهايتا اينکه بقول قديميها کار نيکو کردن از پر کردن است! تجربه از دوربين مهمتر است. پس تا جايي که مي توانيد تجربه کنيد و از تجربيات خود ياد بگيريد و لذت ببريد.
مرجع: سايت http://www.megapixel.net
منبع : http://www.akkasee.com