تشنجات خانوادگی و دختران نوجوان

زن و مرد با انتخاب همسر، سفر پر فراز و نشیبی را آغاز می‏کند که شمار زیادی از اعضای جامعه به ویژه نسل‏های بعدی را در بر خواهد گرفت. خانواده به مثابه نخستین پایگاه آموزش و پرورش، اساسی‏ترین عامل شکل‏گیری شخصیت و هویت فرزندان می‏باشد. به همین لحاظ هر گونه نارسایی و یا ناهنجاری در ساختار خانواده می‏تواند در روند رشد و پرورش کودکان تأثیر کاملاً نامطلوبی داشته باشد. امروزه ثابت شده است به همان میزانی که فضای خانواده مه‏آلود باشد، بهداشت روانی فرزندان نیز به همان نسبت در معرض خطر و آسیب قرار می‏گیرد. در صورتی که خانواده‏ها فلسفه وجودی خود را به بوته فراموشی بسپارند و یا اصولاً ندانند با چه هدفی تشکیل یافته‏اند، چهره مقدس خانواده خدشه‏دار گردیده و ستیزه‏جویی‏ها، مجادله‏ها، طردها و قهرها، تأییدها و تکذیب‏های ناروا و نابخردانه بر فضای خانه بال خواهد گشود و در این میان والدین که عهده‏دار مدیریت، هدایت و اداره امور خانوادگی می‏باشند به کلی نقش و نفوذ منطقی و ارشادی خود را از دست خواهند داد. در یک چنین خانواده‏هایی فرزندان احساس آرامش و ایمنی نداشته و با مشاهده نابسامانی‏های موجود در خانه، مدام نگران آینده‏شان می‏باشند.
در اینجا باید این نکته را متذکر شد که محیط و شرایط خانوادگی می‏تواند عاملی تشویق کننده و یا بازدارنده در زندگی فرزندان باشد. خانواده‏هایی که افراد آن با هم هستند، با هم کار و تفریح می‏کنند، همیاری و در امور مختلف رایزنی و اتفاق نظر دارند نوجوانانی با اعتماد به نفس بالا خواهند داشت. اما کودکان و نوجوانانی که در خانواده‏هایی پرتنش همراه با سوءظن و عیب‏جویی‏های همیشگی رشد می‏کنند و بزرگ می‏شوند در پیدایی و تشخیص هویت خویش دچار سردرگمی و تناقض شده و بسیار شده که به بیراهه می‏روند. برآورده نشدن نیازهای شخصیتی و اجتماعی نوجوانان در حد معقول، مشکلات فراوان رفتاری برای آنان و بخصوص دختران نوجوان در پی خواهد داشت. دختران نوجوان در شرایط نامساعد و ناسازگار خانوادگی فشار بیشتری احساس کرده و در معرض ظلم و آسیب‏های بیشتر روحی و روانی نسبت به پسران نوجوان قرار دارند.
در سنین نوجوانی که مرحله شکل‏گیری شخصیت و آماده شدن برای ورود به عرصه‏های مختلف زندگی است و باید از حمایت‏ها و راهنمایی‏های عاطفی پدر و مادر بهره‏مند گردد، چنانچه یک دختر نوجوان احساس ناامنی و بی‏پناهی کند دچار انواع اختلالات رفتاری و شخصیتی خواهد شد. الگوپذیری کودکان از پدر و مادر آغاز وبه پذیرش نقش‏های جنسی در دوران بلوغ و پس از آن می‏انجامد. با فقدان و یا قطع روابط سالم و اصولی خانوادگی فرآیند هویت‏یابی دچار اختلال خواهد شد.
مشاجرات دائمی میان پدر و مادر یا سایر افراد خانواده موجب برهم خوردن تعادل عاطفی در دختران می‏شود و آنان همواره در اضطراب و ترس زندگی خواهند نمود چرا که دائما نگرانند که مبادا این منازعات و تنش‏ها باعث محرومیت‏شان از محبت مادر یا پدر بشود. به همین دلیل پدران و مادران آگاه باید توجه داشته باشند که تشنج در محیط خانوادگی منتهی به تشویش، فشار روانی، ناامنی و میل به افکار ناسالم در دختران نوجوان خواهد شد.
تعارضات میان اعضای خانواده بر وحدت و یگانگی آن لطمه زده و موجب بروز پرخاشگری و زوال آن می‏گردد. در چنین خانواده‏هایی، یک دختر نوجوان احساس خواهد کرد که به خانواده‏اش تعلق ندارد، آنها را الگوی خوبی برای تبعیت نخواهد دانست و به رفتارهای متعارض و ناسازگار کشانده خواهد شد. اهمیت این قضیه آن چنان است که می‏توان گفت نوجوانان دختر دارای مسائل شخصی و ناسازگاری‏های بیشتر عمدتا در خانواده‏های پرمشاجره مشاهده می‏شوند و به همین لحاظ است که باید دانست در هر دوره و جامعه‏ای که نهاد خانواده رو به ضعف و سستی نهاده، بنیادهای اخلاقی و اجتماعی در کل جامعه متزلزل خواهد شد و در این میان نقش دختران نوجوان به عنوان مادران و همسران آینده، نقشی بسیار مهم و اساسی در شکل‏گیری آینده جوامع خواهد بود.
منبع: پیام زن