نویسنده: رحیم خلیلیان
این جا، همه بیقرارند و چشم انتظار لحظه دیدار.
این جا، صداها مى مانند و فقط «او» را مى خوانند.
این جا، سینه ها پر آهند و نگاه ها بر راه بقیةالله (عج).
این جا، کاشانه خلق جهان و خانه صاحب زمان است.
این جا، بزم سرور و هنگامه شوق و شور است.
این جا، همه صاحب نظرند و در انتظار سحر.
این جا، جایگاه حضور است و فضایش غرق در نور.
این جا، گنجینه یار است و مخزن اسرار.
این جا، همه مبتلایند و غریبان، آشنا.
این جا، همگان در حال نمازند و دل ها، پر از سوز و گداز.
این جا، همه او را مى جویند و از آرزو مى گویند.
این جا، دردمندان را، شفا مى دهند و بر زخم ها، مرهم مى نهند.
این جا، همه واله اند و شیدا، و چشم ها فقط در انتظار تماشا.
این جا، چشم ها خواب ندارند، و دل ها تاب.
این جا، چشمه حیات است و بر لب ها، ذکر صلوات.
این جا، دل ها مى جوشند و جان ها مى خروشند؛ بیایید؛ این جا، ثواب مى فروشند.
***
این جا، از باغ نرگس، گل محمدى مى چینند! و ارباب صفا، هر دم، هزار پرده مى بینند.
این جا، حریم حضرت حجت (عج) و دریاى مهر و محبت است.
این جا، بهشت دنیاست؛ مثل رویا.
این جا، همه چشم ها دیدنى است و همه آواها، شنیدنى.
این جا، مقام اهل نعیم و مسجدى رفیع و عظیم است.
این جا، عطر یوسف گمگشته مى آید و هر دلى از عشق مى سراید.
این جا، همه، فرصت ها را غنیمت مى شمارند و زنگ تفریح ندارند.
این جا، نفس باد صبا، مشک افشان است و چشم عشاق، به هر سو نگران.
این جا، نه هیچ دلى غریب است و نه هیچ معجزه اى عجیب.
این جا، هر کس مى میرد، جو از بهشت مى گیرد.
این جا، وادى سیناست و حاجات دلشدگان، روا.
این جا، همه تشنه وصالند، نه در خواب و خیال.
این جا، بنیادش بر تقواست و پر از عشق و صفا.
این جا، دل ها مى جوشند و جان ها مى خروشند؛ بیایید؛ این جا، معنویت مى فروشند.
***
این جا، به ترین جاى دنیاست؛ جاى پیوستن به خدا.
این جا، نیایشگاه فقیهان و میکده عارفان است.
این جا، بر فرش مى نشینند و عرش را مى بینند.
این جا، مقام زاده زهرا(س) و مصداق رمز «علّم الاسماء» است.
این جا، کانون عشق و محبت، و قبله اهل ولایت است.
این جا، اصل معجزات مسیحا و وادى طور سیناست.
این جا، خاکش براى اهل بصیرت، توتیا و براى دردمندان، شفاست.
این جا، مهد امان و پناهگاه عاشقان است.
این جا، مسجدالاقصاى ایران و نمایشگاه عشق و عرفان است.
این جا، همه خون دل مى خورند و امید از دیگران مى برند.
این جا، همه اهل دل اند، نه از آب و گل.
این جا، چهره ها سپیدند و دل ها، لرزان چون بید.
این جا، چشم ها در انتظارند و دل ها امیدوار.
این جا، مى توان نواى لبیک خداوند را شنید و حجتش را دید.
این جا، جمالش بسى عیان است و سایه آن سرو سیمین، روان.
این جا، دل ها مى جوشند و جان ها مى خروشند؛ بیایید؛ این جا، سعادت مى فروشند.
این جا، سرشار از صمیمیت و صفا و گریه هاى بى صدا است.
این جا، همه مى سوزند و مى سازند و فقط دل به عشق مى بازند.
این جا، بهار در بهار است و لحظه- لحظه اش خوش ترین ایام روزگار.
این جا، تکه اى از آسمان است؛ مسجد جمکران.
منبع: روزنامه جوان الف
این جا، صداها مى مانند و فقط «او» را مى خوانند.
این جا، سینه ها پر آهند و نگاه ها بر راه بقیةالله (عج).
این جا، کاشانه خلق جهان و خانه صاحب زمان است.
این جا، بزم سرور و هنگامه شوق و شور است.
این جا، همه صاحب نظرند و در انتظار سحر.
این جا، جایگاه حضور است و فضایش غرق در نور.
این جا، گنجینه یار است و مخزن اسرار.
این جا، همه مبتلایند و غریبان، آشنا.
این جا، همگان در حال نمازند و دل ها، پر از سوز و گداز.
این جا، همه او را مى جویند و از آرزو مى گویند.
این جا، دردمندان را، شفا مى دهند و بر زخم ها، مرهم مى نهند.
این جا، همه واله اند و شیدا، و چشم ها فقط در انتظار تماشا.
این جا، چشم ها خواب ندارند، و دل ها تاب.
این جا، چشمه حیات است و بر لب ها، ذکر صلوات.
این جا، دل ها مى جوشند و جان ها مى خروشند؛ بیایید؛ این جا، ثواب مى فروشند.
***
این جا، از باغ نرگس، گل محمدى مى چینند! و ارباب صفا، هر دم، هزار پرده مى بینند.
این جا، حریم حضرت حجت (عج) و دریاى مهر و محبت است.
این جا، بهشت دنیاست؛ مثل رویا.
این جا، همه چشم ها دیدنى است و همه آواها، شنیدنى.
این جا، مقام اهل نعیم و مسجدى رفیع و عظیم است.
این جا، عطر یوسف گمگشته مى آید و هر دلى از عشق مى سراید.
این جا، همه، فرصت ها را غنیمت مى شمارند و زنگ تفریح ندارند.
این جا، نفس باد صبا، مشک افشان است و چشم عشاق، به هر سو نگران.
این جا، نه هیچ دلى غریب است و نه هیچ معجزه اى عجیب.
این جا، هر کس مى میرد، جو از بهشت مى گیرد.
این جا، وادى سیناست و حاجات دلشدگان، روا.
این جا، همه تشنه وصالند، نه در خواب و خیال.
این جا، بنیادش بر تقواست و پر از عشق و صفا.
این جا، دل ها مى جوشند و جان ها مى خروشند؛ بیایید؛ این جا، معنویت مى فروشند.
***
این جا، به ترین جاى دنیاست؛ جاى پیوستن به خدا.
این جا، نیایشگاه فقیهان و میکده عارفان است.
این جا، بر فرش مى نشینند و عرش را مى بینند.
این جا، مقام زاده زهرا(س) و مصداق رمز «علّم الاسماء» است.
این جا، کانون عشق و محبت، و قبله اهل ولایت است.
این جا، اصل معجزات مسیحا و وادى طور سیناست.
این جا، خاکش براى اهل بصیرت، توتیا و براى دردمندان، شفاست.
این جا، مهد امان و پناهگاه عاشقان است.
این جا، مسجدالاقصاى ایران و نمایشگاه عشق و عرفان است.
این جا، همه خون دل مى خورند و امید از دیگران مى برند.
این جا، همه اهل دل اند، نه از آب و گل.
این جا، چهره ها سپیدند و دل ها، لرزان چون بید.
این جا، چشم ها در انتظارند و دل ها امیدوار.
این جا، مى توان نواى لبیک خداوند را شنید و حجتش را دید.
این جا، جمالش بسى عیان است و سایه آن سرو سیمین، روان.
این جا، دل ها مى جوشند و جان ها مى خروشند؛ بیایید؛ این جا، سعادت مى فروشند.
این جا، سرشار از صمیمیت و صفا و گریه هاى بى صدا است.
این جا، همه مى سوزند و مى سازند و فقط دل به عشق مى بازند.
این جا، بهار در بهار است و لحظه- لحظه اش خوش ترین ایام روزگار.
این جا، تکه اى از آسمان است؛ مسجد جمکران.
منبع: روزنامه جوان الف
