قهرمان
21 فروردین، سالروز شهادت امیری است که اسوه وفاداری و عشق بود؛ سردارعلی صیاد شیرازی؛ همو که میگفت: «قهرمان کسی است که در جهاد اکبر، بر نفس اماره خود غالب آمده باشد، آن طوری که آرزوی یکبار غفلت کردن و خدا را از نظر دور داشتن را در دل شیطان به گور فرستد. قهرمان کسی است که در وابستگی به خدا و خط ولایت، آن چنان آبداده و توانمند شده باشد که با اطمینان قلبی، مهیای انجام هر تکلیفی باشد که از محور ولایت بر عهده او بسپارند. قهرمان کسی است که دل به دنیا نسپارد و در التهاب هجرت به دیاردوست، سر از پا نشناسد» و شهید صیاد شیرازی، در عرصههای مختلف اجتماعی و نظامی، حقیقت این قهرمان را در وجود خویش متبلور ساخت.
یوم اللّه
امروز روزی است که شهید علی صیاد شیرازی، یکی از بزرگ مردان عرصه ایثار و از خود گذشتگی، قدم از عرصه خاکی بر میدارد و پای در گستره آسمانها مینهد. در میان یاران دیر آشنای خود، به مهمانی میرود و هلهله شادی ملائک را به هنگام ورود خود به فردوس برین، به گوش جان میشنود، او امروز میرود تا ندای مظلومیت ایران وایرانیان، دیگر بار در گوش جان جهانیان طنین اندازد و آنان را شرمنده خویش سازد.
سپهبد سرفراز
امیر شجاع و دلاور ارتش پر افتخار جمهوری اسلامی ایران، سپهبد صیاد شیرازی، نامی پرافتخار و جاودانه است که با هشت سال دفاع مقدس و دلاوریها و از خودگذشتگیها، عجین میباشد. این عارف عاشق، نمونه بارز شرف و غیرت ایرانی بود که جان شیرین خویش را، فدای عزت و سربلندی اسلام و ولایت نمود. سپهبد سرافرازی که عمر با برکت خویش را، در راه خدمت به ملت و مملکت اسلامیاش، سپری نمود و در راه رسیدن به لذت وصل، هرگز دل به زیورهای دنیوی نبست و عارفانه و عاشقانه، سلوک وصل را طی نمود تا آن گاه که جام شیرین شهادت را سرکشید.
گلبرگی از گلستان وجود
امیرسپهبد شهید علی صیاد شیرازی، در سال 1323 هجری شمسی، در «کبود گنبد» از توابع شهرستان در گز، در شمال خراسان، در خانوادهای مذهبی دیده بر این دنیای خاکی گشود. پدرش از عشایر فارس بود که به استخدام ژاندارمری درآمده و سپس به ارتش منتقل شده بود. وی از جاذبهای خاص برخوردار بود و از این رو، علی تحت تأثیر پدر، از کودکی به شغل نظامی و ارتش علاقهمند شد. دوران کودکیاش را به علت شغل پدر در شهر مقدس مشهد و دوران جوانیاش را در شهرهای گرگان، شاهرود، گنبد و آمل گذرانید و در طی این سالها، تحت تأثیر جوّ مذهبی خانواده، ریشههای علاقهمندی به مذهب و ولایت، در عمق جانش پای گرفت.
تحصیلات
شهید علی صیاد شیرازی، پس از پایان آخرین سال دوره متوسطه در دبیرستان امیر کبیر تهران، در سال 1343 وارد دانشکده افسری شد وسه سال بعد، پس از اخذ درجه لیسانس، از دانشگاه افسری فارغ التحصیل شده و برای به پایان رسانیدن دوره مقدماتی توپخانه، عازم اصفهان گردید. در سال 1351 پس از اتمام آموزش زبان انگلیسی در تهران، به دلیل لیاقتها و دقتهایش در کار، برای تکمیل تخصصهای توپخانه، از طرف ارتش، عازم آمریکا شد تا دوره هواسنجی بالستیک را بگذراند. او پس از بازگشت ازآمریکا، به عنوان استاد در مرکز آموزش توپخانه اصفهان به تدریس پرداخت.
حضور در میدان رزم قبل از انقلاب
شهید صیاد شیرازی، پس از آن که دوره مقدماتی توپخانه را در اصفهان طی کرد، مدتی در مناطق غرب کشور و در مشاغل افسر دیدهبان توپ خانه، معاون آتشبار، فرمانده آتش بار و بعد هم در لشکر 81 کرمانشاه، به خدمت پرداخت. وی که پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه افسری، با درجه ستوان دومی وارد ارتش شده بود، همزمان با پیشرفت در زمینههای شغلی، به فعالیتهای خویش در زمینههای مذهبی ادامه داد و انجمن اسلامی مرکز توپ خانه اصفهان را تأسیس کرد و با گروههای توپخانه 44 و 55 اصفهان و هوانیروز و پایگاه هشتم شکاری اصفهان، ارتباط برقرار نموده و تشکیلات مذهبی این پادگانها را هدایت مینمود.
شهید و فعالیتهای پس از انقلاب
شهید صیّاد شیرازی در ردیف اولین فرماندهانی بود که وارد کردستان شد و شهید دکتر چمران را در حل بحران پدید آمده در غرب کشور، یاری نمود. طرحهایی که باعث شکستن محاصره شهرهای سنندج، پادگان مریوان، بانه و سقز شد، از طرحهایی بود که شهید در آنها دخالت اساسی داشت و آن گاه که این طرحها با موفقیت به پایان رسید، با ارتقای درجه، با درجه سرهنگی، به فرماندهی عملیات غرب کشور منصوب شد. بدین ترتیب، لشکرهای 28 کردستان، کرمانشاه، تیپ 23 نیروهای مخصوص، بخشی از لشکر 16، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیز نیروهای انتظامی کردستان، همگی تحت فرماندهی وی قرار گرفت.
مسؤولیتها در دوران دفاع مقدس
شهید صیاد شیرازی، پس از آن که به دلیل مخالفتهایش با بنی صدر، درجات تشویقیاش توسط وی لغو و از مسؤولیت عملیات غرب کشور بر کنار شد، با دعوت شهید کلاهدوز، در سپاه پاسداران مشغول به خدمت شد و تا برکناری بنی صدر، به مدت چهار ماه در معاونت طرح و عملیات سپاه انجام وظیفه کرد. او پس از انتخاب شهید رجایی به سمت ریاست جمهوری، دوباره با درجه سرهنگی به ارتش فراخوانده شد و قرارگاه عملیاتی شمال غربی کشور را تشکیل داد و به پاکسازی شهرهای بوکان و اشنویه پرداخت. پس از شهادت سرلشکر فلاحی در سال 1360، با حکم امام خمینی رحمهالله به عضویت شورای عالی دفاع منصوب شد. صیاد در سال 1368، به درخواست رئیس ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح و با موافقت مقام معظم رهبری، به سمت معاونت بازرسی ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح منصوب شد.
تشکیل هیأت معارف جنگ
شهید صیاد شیرازی، در سال 1372، با حکم فرمانده معظم کل قوا، به سمت جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح منصوب و در عید غدیر 1378، به درجه سرلشکری نایل آمد. وی در این آخرین شغل خود، بخشی از اوقات کاری اش را به امور فرهنگی دفاع مقدس میپرداخت و هیأت پژوهشی و آموزشی معارف جنگ را تشکیل داد و به مسائل حاشیهای مربوط به دفاع مقدس و ثبت و ضبط تاریخ جنگ پرداخت. او این کار را، با هدف انتقال تجربههای جنگ به نسل جوان و دانشجویان، به ویژه دانشجویان دانشگاه افسری انجام داد.
اخلاص و شهامت سپهبد شهید
علی صیاد شیرازی، مردی در نهایت خلوص، پاک نیت و صبور بود. وی عمر با برکت خویش را، در راه خدمت به اسلام و میهن بر ضد دشمنان و به جنگیدن با آنان سپری نمود. بزرگ مردی که قلبش همیشه برای مردم ایران میطپید. مردی که مردم انقلابی و نیروهای مردمی و سپاهی در سراسر کشور، وی را با نام رزمندهای شجاع و ارتشیِ دلاور میشناختند. او که خود را خدمت گزار مردم میدانست و با وجود مشغله زیادی که داشت، هرگز از پاسخگویی به درخواستهای مردمی و رسیدگی به مشکلات آنان وانمیماند. صیاد، خویش را در مقابل خانواده شهدا خجل میدید و در این زمینه با خود میگفت: چرا من به فیض شهادت نائل نشدم؟»
شهید و خانواده
جایگاه شهید صیاد شیرازی، به اندازهای بزرگ است که کمتر کلامی قادر به بیان آن است. دختر شهید درباره برخورد پدرشان با اعضای خانواده میگوید: «با توجه به گسترده بودن حجم کار پدرم، رسیدگی ایشان به امور خانواده در اوقات فراغت، از جمله کارهای در خور توجه ایشان بود». صیاد با وجود مشغله زیاد کاری، به خانواده خود توجه خاص داشت. حتی گاهی جارو به دست میگرفت و در نظافت و کارهای خانه به همسر خویش کمک میکرد. فرزندان خویش را به خواندن نماز اول وقت توصیه مینمود. در طی هشت سال جنگ، به علت حضور مداوم در جبهههای نبرد علیه دشمنان، نمیتوانست آن چنان که بایسته و شایسته است، به امور فرزندان خود رسیدگی کند، اما پس از جنگ، با وجود تمام کارهایی که داشت، در ایام استراحت، تمام وقت خویش را صرف خانواده مینمود.
ویژگیهای اخلاقی
شهید صیاد شیرازی، فردی مؤمن و متعهد راستین به اسلام و تشیع بود. بزرگ مردی که هر کاری را با نام خدا و دعا برای فرج آقا امام زمان(عج) شروع و با دعا برای سلامتی و عزت رهبر معظم انقلاب به پایان میبرد. وی به شهادت اعضای خانواده و همکاران و اطرافیانش، همیشه با وضو بود و برای تصمیمگیری در کارهای مهم و اساسی، ابتدا دو رکعت نماز به جای میآورد. بنابر سفارش امام خمینی رحمهالله همیشه دوشنبهها و پنج شنبهها را روزه میگرفت. اوقات کاری اش و شروع و پایان جلسات اداریاش با اوقات شرعی منظم شده بود. به نماز شب بسیار مقیّد بود و سادهزیستی و دوری از تجملات و تکبر و ریا، از خصوصیات ویژه اخلاقی آن شهید بود. صیاد، نمونهای از یک افسر و فرمانده منضبط، جدی و سخت گیر، و البته مورد علاقه زیردستانش بود.
شهادت
امیر شهید علی صیاد شیرازی، حدیث دلدادگی را با شکوه و جاودانگی تمام، پس از سالها جستوجوی شیرین شهادت، سرانجام در تاریخ 21 فروردین 1378 هجری شمسی، مصادف با 23 ذیحجه 1419 هجری قمری، در ساعت 45/6 صبح به نمایش گذاشت. وی که بیست سال در پی صید گران بهای شهادت، دشت و دمن و شرق و غرب کشور از پاوه تا چزابه و فاو را طی کرده بود، سرانجام در کمند زلف یار گرفتار آمد و جام عشق لایزال الهی را مستانه سرکشید. و با تنپوشی از یاس و ارغوان راهی بهشت شد و امروز، همه شکوفههای بهاری، از داغ سترگ شقایق درسوز و گدازند.
گزیدهای از وصیت نامه شهید
شهید صیاد شیرازی، در قسمتی از وصیت نامهاش، چنین نوشته است: «پروردگارا! رفتن در دست توست. من نمیدانم چه موقع خواهم رفت، ولی میدانم که از تو باید بخواهم مرا در رکاب امام زمانم قرار دهی و آن قدر با دشمنان قسم خورده دینت بجنگم تا به فیض شهادت برسم. خداوندا! این تو هستی که قلبم را مالامال از عشق به راهت، اسلامت، نظامت و ولایتت قرار دادی. خدایا! تو خود میدانی که همواره آماده بودهام آن چه را تو خود به من دادی، در راه عشقی که به راهت دارم، نثار کنم».
خدایی شعر پرمضمون عشقی
تو مست باده گلگون عشقی
تو هم درد دل پرخون عشقی
تو در هر نیمه شب در کوی یارب
به سیل اشک، یک سیحون عشقی
تو در طی طریق وصل جانان
مراد و اصلِ بیچون عشقی
تو در گنجینه اخلاص و عرفان
خدایی شعر پرمضمون عشقی
تو همچون مالک اشتر به میدان
سراسر شعلهای، مشحون عشقی
تورازی بودی اندر سینه ما
که رخشان دُرّهای مکنون عشقی
تو صیادی شهادت صید کردی
شهید شاهدی، مفتون عشقی
به بانگ «ارجعی» لبیک گفتی
چرا؟ چون واله و مجنون عشقی
( ناصر آراسته )
منابع
1. احمد حسینیا، صیاد دلها، تهران: سازمان عقیدتی سیاسی ارتش، چ 1، 1379.
2. خاطرات امیر سپهبد صیاد شیرازی، تهران: انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چ 1، 1379.
3. خاطرات همسر شهید صیاد شیرازی، تهران: سازمان عقیدتی سیاسی ارتش، چ 1، 1379.
4 .سایت حوزه/الف
