فتواى من

سر كوى تو، به جان تو قسم جاى من است
به خـــــــــم زلف تو، در ميكده ماواى من است
عارفانِ رخ تو جملــــــــــــــــه ظلومند و جهول
اين ظلومىّ و جهولى سر و سوداى من است
عاشـــق روى تو حسرت زده اندر طلب است
ســــــر نهادن به سر كوى تو فتواى من است
عالـــــــم و جاهل و زاهد همه شيداى تواند
اين نه تنهـــــــــــــا رقم سرّ سويداى من است
رخ گشـــــــا، جلوه نما، گوشه چشمى انداز
اين هــــــــــواى دل غمديده شيداى من است
مسجد و صومعـــــــــه و بتكده و دير و كنيس
هر كجا مــــــــــــى‏گذرى ياد دل‏آراى من است
در حجابيم و حجـــــــــابيم و حجابيم و حجاب
اين حجاب است كه خود راز معماى من است