نویسنده: علی شیرازی
«اُمّ اوفی» عبدی، از جمله كسانی است كه پس از جنگ جمل، عایشه را با منطقی محكم مورد سرزنش قرار داد.
روزی وی، بر عایشه وارد شد و از او سؤال كرد: «ای ام المؤمنین! درباره‌ی زنی كه فرزند خوردسالش را كشته است، چه می‌گویی؟»
عایشه پاسخ داد: «كیفر او آتش جهنم است.»
اُمّ اوفی ادامه داد: «این طفل خردسال، كوچك تر از آن است كه تو فكر می‌كنی! مادر آن طفل، او را قبل از تولد، سقط نموده است.»
عایشه گفت: «باز هم كیفر او آتش جهنم است.»
اُمّ اوفی پرسید: «درباره‌ی زنی كه هزاران نفر از فرزندان بی گناه و بزرگسال خود را كشته است، چه می‌گویی؟»
مراد اُمّ اوفی، شهیدان جنگ جمل بودند كه به دستور عایشه و همراهی طلحه و زبیر به راه افتاد.
عایشه، از منظور اُمّ اوفی آگاه شد. به شدّت ناراحت شد و گفت: «دست این دشمن خدا را بگیرد و از پیش من دور كنید!» (1)
پی‌نوشت‌ها:
1. اعیان الشیعه، ج12، ص 301.
منبع مقاله :شیرازی، علی؛ (1394)؛ زنان نمونه، قم: مؤسسه بوستان كتاب (مركز چاپ و نشر تبلیغات اسلامی)، چاپ هشتم.
