نویسنده: علی شیرازی
هنگامی كه «حارثة بن سراقه» در جنگ بدر وارد بركه‌ی آبی شد، تیری به گلویش اصابت كرد و او را از پا درآورد.
چون خبر شهادت وی در مدینه به مادرش رسید، گفت:
«به خدا قسم بر او گریه نخواهم كرد تا آن كه پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) را بیابم و از او بپرسم، اگر پسرم در بهشت باشد، هرگز بر او نمی‌گریم و اگر در آتش باشد، همه‌ی عمر بر او خواهم گریست.»
وقتی حضرت از جبهه‌ی بدر به مدینه برگشتند، مادر حارثه جلو آمد و از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، وضعیت اخروی پسرش را جویا شد.
پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
«چه می‌پنداری؟ آیا گمان می‌كنی كه فقط یك بهشت است؟
خیر، بهشت‌های فراوانی وجود دارد و سوگند به كسی كه جانم در دست اوست، فرزندت در بهترین بهشت‌هاست.»
مادر این شهید نیز عرض كرد: «بنابراین، هرگز بر او نخواهم گریست!» (1)
پی‌نوشت‌ها:
1. المغازی، ج1، ص 70.
منبع مقاله :شیرازی، علی؛ (1394)؛ زنان نمونه، قم: مؤسسه بوستان كتاب (مركز چاپ و نشر تبلیغات اسلامی)، چاپ هشتم.
