مکتب پارناس
پارناس در افسانه های یونانی نام کوهی است که نه دختر زئوس خدای خدایان افسانه های یونان که حافظ هنرهای زیبا بودند با برادرشان آپولون که خدای شعر بود زندگی میکردند.وجه تسمیه این مکتب نیز علاقه شاعران این مکتب به شعر به عنوان هنری که فقط به خودی خود ارزش دارد و هدفی جز زیبایی و کمال ندارد.
۲- هنر برای هنر:از نظر پیروان این مکتب هنر را باید فقط برای خودش تحسین نمود مانند خدایی که فقط باید به خاطر خودش پرستش شود از هنر نیز نباید انتظار سود و منفعتی داشته باشیم و در آن فقط باید به دنبال زیبایی باشیم.آنها با هر گونه ذهنیت گرایی مخالف بودند و زیبایی غالب و بیان را برتر از محتوا میدانستند.
۳- زیبایی پرستی:از نظر پارناسها تنها یک نخبه است که ارزش زیبایی را درک میکند و تنها یک دیوانه است که نمیتواند زیبایی را درک کند.از این رو شاعران این مکتب در شعرهای خود فارق از هرگونه پیامی به دنبال عناصر زیبایی اشعار شان توسط مصراع و قافیه های متوازن بودند.
۴- توجه و الهام گیری از هنرهای تمدنهای باستانی:پیروان این مکتب به آثار و هنرهای یونان باستان و روم باستان علاقه زیادی داشتند و آنها را دارای زیبایی ایده آل مدنظر خود و موجب آرامش انسان و جاودانه میدانند.از این رو این تمدنها را الگوی مناسب برای خود از لحاظ زیبایی و فلسفی میدانند.در ادبیات نیز پارنسین ها به ادبیات کلاسیک که جنبه ی ذهنی ندارد متمایل هستند.
۵- دخیل نکردن احساسات شخصی در شعر:از نظر پارنسین ها دخیل کردن عواطف و احساسات و عشق شخصی در شعر باعث بی ارزش شدن شعر و همچنین امری ناپسند است.پس باید برای رسیدن به زیبایی و هنر جاودانه به بیان احساسات غیر شخصی پرداخت.
۶- ارج نهادن به کار سخت:پیروان این مکتب به الهامات شاعرانه اعتقادی نداشتند و معتقد به انجام کار سخت و درگیر شدن با مشکلات برای رسیدن به زیبایی ظاهر بودند.
۷- یاس و نا امیدی:پارناسین ها شعر را یک هنر مشکل و سخت میدانند و بیان زیبایی را ایده آلی میدانند که افراد عامی و توده مردم از درکش عاجزند.به نظر آنان زندگی وهم و خیال و جریان بی پایان حوادث است و نست به زندگی و جامعه اشان به دیده یاس و نا امیدی و بدبینی می نگرند.به نظر آنها هیچ چیز وجود ندارد حتی خدا تنها مرگ است که وجود دارد.در این ارتباط دو ویل میگوید:بدی زاییده زندگی است پس از این رو باید تا حد امکان کم زندگی کرد باید هیجان را در خود كشت و گریبان را از دست بیماری امید نجات داد و روح را از تمام آرزو‌ها و هوس‌ها دور نگاه داشت.
منبع:www.fa.wikipedia.org
/س
تشکیل مکتب پارناس
.jpg "مکتب پارناس")
تئوفیل گوتیه
.jpg "مکتب پارناس")
تئودور دو بانویل
.jpg "مکتب پارناس")
لوکنت دو لیل
.jpg "مکتب پارناس")
ژوزه‌ماریا دو هردیا
محتوای اشعار پارناسین ها
عقاید پارناسین ها
۲- هنر برای هنر:از نظر پیروان این مکتب هنر را باید فقط برای خودش تحسین نمود مانند خدایی که فقط باید به خاطر خودش پرستش شود از هنر نیز نباید انتظار سود و منفعتی داشته باشیم و در آن فقط باید به دنبال زیبایی باشیم.آنها با هر گونه ذهنیت گرایی مخالف بودند و زیبایی غالب و بیان را برتر از محتوا میدانستند.
۳- زیبایی پرستی:از نظر پارناسها تنها یک نخبه است که ارزش زیبایی را درک میکند و تنها یک دیوانه است که نمیتواند زیبایی را درک کند.از این رو شاعران این مکتب در شعرهای خود فارق از هرگونه پیامی به دنبال عناصر زیبایی اشعار شان توسط مصراع و قافیه های متوازن بودند.
۴- توجه و الهام گیری از هنرهای تمدنهای باستانی:پیروان این مکتب به آثار و هنرهای یونان باستان و روم باستان علاقه زیادی داشتند و آنها را دارای زیبایی ایده آل مدنظر خود و موجب آرامش انسان و جاودانه میدانند.از این رو این تمدنها را الگوی مناسب برای خود از لحاظ زیبایی و فلسفی میدانند.در ادبیات نیز پارنسین ها به ادبیات کلاسیک که جنبه ی ذهنی ندارد متمایل هستند.
۵- دخیل نکردن احساسات شخصی در شعر:از نظر پارنسین ها دخیل کردن عواطف و احساسات و عشق شخصی در شعر باعث بی ارزش شدن شعر و همچنین امری ناپسند است.پس باید برای رسیدن به زیبایی و هنر جاودانه به بیان احساسات غیر شخصی پرداخت.
۶- ارج نهادن به کار سخت:پیروان این مکتب به الهامات شاعرانه اعتقادی نداشتند و معتقد به انجام کار سخت و درگیر شدن با مشکلات برای رسیدن به زیبایی ظاهر بودند.
۷- یاس و نا امیدی:پارناسین ها شعر را یک هنر مشکل و سخت میدانند و بیان زیبایی را ایده آلی میدانند که افراد عامی و توده مردم از درکش عاجزند.به نظر آنان زندگی وهم و خیال و جریان بی پایان حوادث است و نست به زندگی و جامعه اشان به دیده یاس و نا امیدی و بدبینی می نگرند.به نظر آنها هیچ چیز وجود ندارد حتی خدا تنها مرگ است که وجود دارد.در این ارتباط دو ویل میگوید:بدی زاییده زندگی است پس از این رو باید تا حد امکان کم زندگی کرد باید هیجان را در خود كشت و گریبان را از دست بیماری امید نجات داد و روح را از تمام آرزو‌ها و هوس‌ها دور نگاه داشت.
منبع:www.fa.wikipedia.org
/س
