سرود عشق

آمــــــــد و گلـــزار نور باران شد
چمـــــــــن ز عشق رُخ يار، لاله افشــان شد
ســـــرود عشق ز مـــــرغان بوستان بشنو!
جــــــمال يار ز گلبــــرگِ سبز تابـــــــــان شد
ندا به ســــــــــاقى سرمستِ گلعذار رسيد
كه طـــرْف دشت چو رُخسار سرخِ مستان شد
به غنچه گوى كه از روى خويش پرده فكن
كــــــــــــه مرغ دل ز فراق رُخت پريشان شد
ز حـــــال قلبِ جفا ديده ام مپرس، مپرس
چــــــو ابـــــــــــر از غم دلدار اشك ريزان شد