بیماری‌های مثانه

نویسنده: احمد حاجی شریفی

بیماری‌های مثانه، عبارتند از: ورم مثانه (سیس تیت)، سنگ‌ها، انگل‌ها، زخم‌ها و عفونت‌ها. در هر نوع بیماری مثانه باید از خوردن کنگر پرهیز کنید و از خوردنی‌های موافق بیشتر استفاده فرمایید، مانند: توت فرنگی، کرفس، قمری و سیب زمینی تنورپز با پرتقال.
بهتر آن است که به مدت چهار روز صبح‌ها، یک لیوان آب ترب سیاه را با عسل شیرین کنید و بنوشید.

تقویت مثانه:

اگر میل دارید مثانه‌ی خود را تقویت کنید، گاهی 10 گرم تخم مورد را با 10 گرم تخم تره مخلوط کنید و نرم بسایید، سپس کفلمه کنید.

شستشوی مثانه:

مصرف خربزه مثانه را شستشو می‌دهد، هم چنین بدین منظور نیز می‌توانید برگ‌های تازه و جوان درخت گلابی را گاهی دم کنید و آب آن را بنوشید.

تحریکات کیسه‌ی مثانه:

در این مورد باید هر روز 50 گرم عناب زخمی شده یا نیم کوب شده را در یک لیتر آب روی حرارت ملایم حدود 30 دقیقه بجوشانید و بعد با فشار، آن آب را صاف کرده و بنوشید.

درد مثانه:

اگر دچار درد مثانه شده‌اید ضمن پرهیز از مصرف کنگر باید از خوراکی‌هایی که درد مثانه را تسکین می‌دهند بیشتر استفاده کنید، مانند: تخم شوید، شوید پخته، مرزه، گلابی و آب دم کرده‌ی کاکل ذرت.
* نیم لیتر آب شاهی تازه را بگیرید و با مقداری روغن زیتون یا روغن بادام شیرین مخلوط کنید و بنوشید.
* برگ‌های چغندر قرمز را با سرکه و پودر خردل بخورید.
* پنجاه گرم پودر شیرین بیان را در یک لیتر آب بجوشانید و 10 دقیقه هم آن را دم کنید، سپس آب صاف کرده‌ی آن را به مرور، هر بار کمی بنوشید. (کسانی که دچار فشار خون هستند نباید از این نسخه استفاده کنند).
* روغن بنفشه یا روغن بابونه را بر موضع مالش دهید.
* به مدت 5 روز، روزی 20 گرم پوست خیار، 20 گرم ریشه‌ی کاسنی و 5 گرم پوست شاخه‌های جوان بید را بجوشانید و آب آن را صبح و عصر بنوشید.

زخم مثانه:

اگر دچار زخم مثانه شده‌اید ضمن پرهیز از خوردن کنگر، باید بادام، روغن بادام، مغز تخم کدو و شیره‌ی چهارتخمه (تخم کدو، تخم گرمک، تخم خیارین و تخم هندوانه) را هر روز مصرف کنید.

عفونت مثانه:

برای درمان عفونت مثانه باید هر روز بوته‌ی توت فرنگی یعنی برگ و ریشه‌ی خشک آن را به مقدار 30 تا 40 گرم در یک لیتر آب بجوشانید و صاف کرده‌ی آن را سه بار در روز بنوشید.

ضد رسوبات مثانه:

در این مورد باید عود بلیسان و قرنفل از هرکدام 10 گرم، تخم کرفس و مصطکی رومی از هرکدام 20 گرم، تخم زردک و تخم شبت از هرکدام 30 گرم، همه را نرم بسایید، بعد با 500 گرم عسل مخلوط کنید. هر روز صبح، ظهر و شب هر مرتبه یک قاشق شربت خوری از آن را میل فرمایید.

تومور یا غده‌ی مثانه

اکثر این تومورها در ابتدا به صورت سطحی و مانند یک زگیل رشد می‌کنند که به آن‌ها پاپیلوما (1) گفته می‌شود. این تومورها از مخاط پوشاننده‌ی دیواره‌ی مثانه رشد کرده و به سمت حفره‌ی مثانه کشیده می‌شوند. تومورهای مثانه در آقایان سه برابر خانم‌ها شایع‌تر می‌باشد. تومورهای مثانه را تماماً با فرض این که سرطانی هستند درمان می‌کنند.

علل ایجاد تومورهای مثانه

بیش از 50% موارد تومورهای مثانه در افرادی دیده می‌شود که سیگاری هستند. هم چنین از هر 6 نفری که به تومورهای مثانه دچار می‌شوند یک نفرشان در کارخانه‌ی لاستیک سازی یا رنگ سازی کار می‌کند. کارگران این کارخانه‌ها مستعد ابتلاء به تومورهای مثانه هستند زیرا این افراد با مواد سرطان‌زا که جذب بدن شده و از طریق ادرار دفع می‌شوند سروکار دارند. بنابراین مواد سرطان زا در هنگام خروج از طریق ادرار با دیواره‌ی مثانه تماس پیدا کرده و باعث رشد غیرطبیعی بافت آن و در نتیجه ایجاد سرطان می‌شوند. تخلیه‌ی ناکافی مثانه در هنگام ادرار کردن باعث می‌شود که ادرار در مثانه باقی بماند و باکتری‌ها محل مناسبی برای تکثیر خود پیدا کنند. علت زمینه‌ای بروز تومورهای مثانه هنوز شناخته نشده است اما احتمال این که این وضعیت ارثی باشد در حال بررسی است. در بعضی مناطق جهان ابتلاء به نوعی انگل به نام شیستوزوما (2) یک علت شایع بروز سرطان مثانه می‌باشد.

علایم تومورهای مثانه

تومورهای مثانه در ابتدا هیچ گونه علایمی را ایجاد نمی‌کنند اما بعد از مدتی ممکن است علایم زیر را ایجاد شوند:
-وجود خون در ادرار
-درد مبهم در پایین شکم
-اشکال در دفع ادرار
اگر جلوی جریان ادرار تا حدودی گرفته شود، باقی ماندن ادرار در مثانه ممکن است باعث بروز عفونت‌هایی در مجاری ادراری شود. تومورهای بزرگ ممکن است به طور کامل جلوی خروج ادرار از مثانه را گرفته و باعث احتباس ادراری شوند. اگر تومورهای مثانه را درمان نکنیم، سرطان ممکن است به قسمت‌های مجاور مثانه نیز انتشار یابد. هم چنین سلول‌های سرطانی می‌توانند از تومور جدا شده و از طریق خون، خود را به سایر قسمت‌های بدن برسانند.

التهاب یا ورم مثانه

در التهاب مثانه یا سیستیت (3)، لایه‌ی پوشاننده‌ی دیواره‌ی مثانه دچار التهاب شده و باعث می‌شود که فرد دایماً نیاز به ادرار کردن داشته باشد و این ادرار کردن نیز دردناک خواهد بود. در اکثر موارد این وضعیت بر اثر یک عفونت باکتریایی ایجاد می‌شود. التهاب مثانه در خانم‌ها بسیار شایع‌تر از آقایان است. حدود نیمی از تمام خانم‌ها حداقل یک بار در طول زندگی‌شان دچار عفونت باکتریایی التهاب مثانه شده اند و بعضی از خانم‌ها نیز چندین بار دچار این مشکل شده‌اند. التهاب مثانه در مردان نادر می‌باشد و معمولاً همراه با یک بیماری در دستگاه ادراری ایجاد می‌شود. در کودکان التهاب مثانه می‌تواند بر اثر یک مشکل آناتومیکی و یا ساختمانی باشد که می‌تواند باعث صدمه زدن به کلیه‌ها شود.

انواع التهاب مثانه:

چندین نوع التهاب مثانه وجود دارند که شایع‌ترین آنها، نوع باکتریایی آن می‌باشد که اغلب بر اثر باکتری اِشِریشیاکُلی (4) ایجاد می‌شود. این باکتری به طور طبیعی در روده‌ها زندگی می‌کند. التهاب مثانه معمولاً وقتی رخ می‌دهد که این باکتری‌ها از سوراخ مقعد یا مهبل از طریق پیشابراه وارد مثانه می‌شوند، اغلب این انتقال در هنگام فعالیت جنسی روی می‌دهد و یا هنگامی که مقعد بعد از دفع مدفوع با روش غلط یعنی از عقب به جلو تمیز شود. خانم‌ها بسیار بیشتر از آقایان در خطر ابتلا به این عفونت هستند زیرا طول پیشابراه خانم‌ها کوتاه‌تر از آقایان بوده و سوراخ پیشابراه خانم‌ها نزدیک مقعدشان می‌باشد.
اگر در هنگام ادرار کردن مثانه به طور کامل تخلیه نشود احتمال بروز التهاب مثانه از نوع باکتریایی افزایش می‌یابد. تخلیه‌ی ناکافی مثانه در هنگام ادرار کردن باعث می‌شود که ادرار در مثانه باقی بماند و باکتری‌ها محل مناسبی برای تکثیر خود پیدا کنند.
خانم‌ها بعد از یائسگی بیشتر مستعد ابتلا به التهاب مثانه از نوع باکتریایی هستند. زیرا میزان هورمون استروژن آن‌ها کاهش می‌یابد و باعث می‌شود که لایه‌ی پوشاننده‌ی دیواره‌ی پیشابراه آن‌ها بیشتر مستعد عفونت شود. خانم‌هایی که برای جلوگیری از بارداری از دیافراگم و اسپرم کش استفاده می‌کنند بیشتر در خطر ابتلا به این بیماری هستند زیرا دیافراگم که باید چند ساعت در مهبل باقی بماند از تخلیه‌ی کامل مثانه جلوگیری می‌کند و کرم‌های اسپرم کش هم ممکن است باعث تقویت رشد باکتری‌ها در مهبل شوند.
افرادی که به مرض قند مبتلا هستند نیز به چند دلیل بیشتر مستعد ابتلاء به التهاب مثانه می‌باشند. قند (گلوکز) موجود در ادرار این افراد باعث رشد و تکثیر باکتری‌ها می‌شود. این افراد بدن‌شان ایمنی کمتری نسبت به عفونت‌ها دارد. نکته‌ی آخر این که افراد دچار مرض قند (دیابت) ممکن است عصب مثانه‌شان دچار آسیب شده باشد و به طور کامل نتوانند مثانه‌شان را از ادرار تخلیه کنند. سایر بیماری‌هایی که می‌توانند از تخلیه‌ی کامل مثانه جلوگیری کنند شامل: ‌بزرگ شدن پروستات و تنگی پیشابراه می‌باشند. التهاب مثانه‌ی بینابینی (5) التهابی نادر و طولانی مدت در دیواره‌ی پوشاننده و بافت مثانه می‌باشد که ممکن است به بروز زخم در مثانه منجر شود. علت ایجاد این وضعیت مشخص نشده است.
نوعی التهاب مثانه وجود دارد که بر اثر تابش اشعه‌ای که در هنگام رادیوتراپی در بیمارانی که دچار سرطان پروستات یا سرطان مثانه و یا سرطان دهانه‌ی رحم شده‌اند ایجاد می‌شود. بعضی از خانم‌ها دچار تکرار ادرار دردناک می‌شوند اما در ادرار آن‌ها هیچ باکتری‌ای یافت نمی‌شود، این وضعیت را اصطلاحاً سندروم پیشاب راهی (6) می‌نامند. کبودشدگی‌های جزیی بعد از مقاربت جنسی گاهی اوقات به عنوان عامل ایجادکننده‌ی این وضعیت شناخته می‌شود (به خصوص در خانم‌های یائسه که بافت دستگاه تناسلی آن‌ها ممکن است نازک شده باشد و به آسانی آسیب ببیند).

علایم التهاب مثانه:

علایم اصلی انواع التهاب‌های مثانه شبیه هم بوده و شامل موارد زیر می‌باشند:
-درد و سوزشی در هنگام ادرار کردن
-تکرر ادرار و نیاز به دفع ادرار به طور فوری که در هر بار دفع ادرار، فقط کمی خارج می‌شود.
-داشتن این احساس که مثانه‌ی آن‌ها به طور کامل از ادرار تخلیه نشده است.
اگر علت التهاب مثانه یک عفونت باکتریایی باشد ممکن است موارد زیر نیز دیده شوند:
-عفونت مثانه می‌تواند از مثانه بالا رفته و خود را به کلیه‌ها برساند و باعث بروز درد شدیدی در قسمت پشت شود. در بعضی از موارد شدید التهاب مثانه، از دست دادن کنترل به طور کامل و یا جزیی و تأثیر آن بر روی عملکرد مثانه، می‌تواند بر اثر تحریک و التهاب عضلات دیواره‌ی مثانه روی دهد.
اگر شما قبلاً دچار التهاب مثانه‌ی باکتریایی شده‌اید با انجام اقدامات زیر می‌توانید از عود مجدد آن جلوگیری کنید:
* روزی 2 تا 3 لیتر آب بنوشید و در هوای گرم باید بیشتر از این مقدار آب نوشیده شود.
* به طور مکرر و کامل اقدام به تخلیه‌ی مثانه کنید. (با ادرار کردن)
* مراقب بهداشت خود باشید. بعد از دفع مدفوع برای تمیز کردن مقعدتان همیشه از جلو به عقب اقدام به تمیز کردن آن کنید. (اول جلو را خوب شستشو دهید بعد به تمیزکردن عقب بپردازید) تا از انتقال باکتری‌های اطراف مقعد به پیشاب راه جلوگیری شود.
* قبل از اقدام به مقاربت جنسی دستگاه تناسلی‌تان را خوب بشویید. مطمئن شوید که شریک جنسی‌تان نیز خود را خوب می‌شوید و بهداشت را کاملاً رعایت می‌کند.
* بلافاصله بعد از مقاربت جنسی حتماً به توالت رفته و ادرار کنید.
* برای جلوگیری از بارداری از دیافراگم یا کرم‌های اسپرم کش استفاده نکنید.
* اگر دچار ورم مثانه شده‌اید، ضمن پرهیز از مصرف کنگر یا مارچوبه، بهتر است از پیاز خام، هم چنین جوشانده‌ی جو یا ماءالشعیر همه روزه استفاده کنید.
به عنوان درمان روزی 2 یا 3 مرتبه، هر بار مقداری کاکل ذرت را بجوشانید و آب آن را بنوشید.
* هر بار مقداری تره فرنگی بجوشانید و پخته‌ی آن را از خارج روی مثانه ضماد گذارید.
* صد گرم برگ خشک گلابی را به مدت 20 دقیقه در آب جوش دم کنید و آب آن را بنوشید.
* پانزده تا سی گرم ریشه‌ی خشک خطمی را خرد کرده و در نیم لیتر آب سرد بریزید، بعد یک کیلو شکر به آن اضافه کرده و بگذارید 24 ساعت بماند، سپس آب آن را صاف کرده و در مکانی خنک نگه دارید. هر صبح ناشتا یک قاشق سوپ خوری از آن را میل فرمایید. (این نسخه برای خانم‌های باردار مضر است).

ورم مثانه در گرم مزاجان:

علایم ورم مثانه در مزاج‌های گرم و پرخون عبارتند از: سوزش ادرار به خصوص بعد از ادرار کردن، تکرار ادرار و احساس سنگینی در قسمت پایین شکم. برای درمان اول، بدن را پاک سازی کنید (به قسمت اخلاط اربعه در همین کتاب مراجعه شود)، بعد خون گیری کنید و نیز به عنوان درمان می‌توانید عرق کاسنی یا شربت گل بنفشه مصرف کنید.
* ترنجبین و شیرخشت را در آب جوشانده‌ی عناب حل کنید و بنوشید و به جای آب از ماءالشعیر استفاده کنید.
* شیره‌ی تخم خرفه و یا شیره‌ی چهارتخمه را که عبارتند از: تخم کدو، تخم خیارین، تخم هندوانه و تخم گرمک مصرف کنید.
* تخم انجره، گل بنفشه، پودر شیرین بیان و کاکنج از هرکدام 30 گرم، همه را مخلوط کرده و آن را 10 قسمت کنید و هر روز یک قسمت از آن را بجوشانید و آب آن را مصرف فرمایید.
* گل بنفشه، گل نیلوفر، گل خطمی و کوکنار را به میزان مساوی بجوشانید و با آب آن شستشو کنید.
* گل بابونه 5 گرم، برگ کلم و برگ شلغم از هرکدام15 گرم و خارخاسک 30 گرم، همه را نرم بکوبید و بپزید و به شکل خمیر از خارج روی مثانه ضماد گذارید.
* گل بنفشه و گل خطمی را بسایید، بعد با آرد جو مخلوط کنید. سپس با آب کاسنی یا آب تاج ریزی خمیر کرده و از خارج روی مثانه ضماد گذارید.

ورم مثانه در سوداوی مزاج‌ها:

ورم مثانه در مزاج‌های سوداوی به ندرت وجود دارد. در صورتی که به آن دچار شدید برای درمان آن: مارچوبه، انیسون و پر سیاوشان را به نسبت مساوی بجوشانید، بعد با شیره‌ی چهار تخمه مخلوط کنید و میل فرمایید. هم چنین گل بابونه، گل خطمی، تخم کتان، شنبلیله، تخم کافشه، خارخاسک و پرسیاوشان را به نسبت مساوی بجوشانید و با آب آن مثانه را شستشو دهید و تفاله‌ی آن را نیز روی محل ضماد کنید.

سنگ مثانه

اگر مواد زاید موجود در ادرار کریستالیزه شوند در مثانه سنگ ایجاد می‌شود. حدود 80% سنگ‌های مثانه حاوی کلسیم می‌باشند که به خاطر وجود بیش از حد نمک‌های ادرار تشکیل می‌شوند. اندازه‌ی بیشتر این سنگ‌ها بین 2 میلی متر تا 2 سانتیمتر می‌باشد اما بعضی از آن‌ها نیز دارای اندازه‌های بزرگتری هستند. سنگ‌های مثانه در آقایان سه برابر بیشتر از خانم‌ها ایجاد می‌شود و در افراد بالای 45 سال شایع‌تر هستند.
اگر به خاطر عدم تخلیه‌ی کامل مثانه، ادرار در مثانه باقی بماند احتمال ساخته شدن سنگ‌های مثانه بیشتر می‌شود. احتمال ساخته شدن سنگ‌های مثانه در افرادی که دچار عفونت‌های ادراری مکرر و دایمی می‌شوند بیشتر می‌باشد. بعضی از اختلالات و بیماری‌های متابولیک مثل نقرس می‌توانند باعث افزایش میزان مواد زاید در ادرار شده و احتمال تشکیل شدن سنگ را افزایش دهند.

علایم سنگ‌های مثانه:

وجود یک سنگ کوچک در مثانه ممکن است باعث بروز هیچ گونه مشکلی نشود. با این حال وقتی که اندازه‌ی سنگ بزرگتر می‌شود ممکن است باعث تحریک مخاط دیواره‌ی مثانه گردد که این کار باعث بروز علایم زیر می‌شود:
- با مشکل و دردناک ادرار کردن.
-تکرار ادرار و احساس دفع ادرار به طور فوری.
-وجود خون در ادرار.
اگر هریک از این علایم فوق در شما ایجاد شد باید بدون تلف کردن وقت به پزشک مراجعه کنید. اگر سنگ‌های مثانه را درمان نکنید ممکن است باعث تحریک عضلات دیواره‌ی مثانه شده و بی اختیاری ادراری از نوع فوریتی (7) را ایجاد کنند. سنگی که جلوی دهانه‌ی خروجی مثانه را بگیرد می‌تواند منجر به احتباس ادراری یا سیستیت شود که ممکن است بسیار دردناک باشد. سنگ‌های مثانه اغلب دوباره عود می‌کنند، 60% افرادی که سنگ‌های مثانه‌شان به طور موفقیت آمیزی خارج شده است، حدود 7 سال بعد دوباره دچار این سنگ‌ها شده‌اند.
اگر دچار سنگ مثانه شده‌اید ضمن پرهیز از خوردن برگ ترشک، تخم هماض، کنگر و اسفناج، برای دفع سنگ مثانه باید روزی چند مرتبه و هر بار مقدار زیادی به مرور آب خربزه بنوشید و در این کار مداومت کنید.
* چهل روز، روزی 20 گرم ریشه‌ی پونه را بجوشانید و آب آن را بنوشید.
* هر روز سه مرتبه آب ترب سیاه را بگیرید و بنوشید. هم چنین روزی سه مرتبه و هر بار نصف لیوان عرق خارشتر را با آب مخلوط کنید و بنوشید و روزی سه مرتبه نیز ماءالشعیر بنوشید.
* پنجاه گرم شیرخشت را در یک لیتر آب هندوانه و اگر آب پوست هندوانه باشد بهتر است، مخلوط کرده و به مرور در طول روز بنوشید.
* هر روز 50 گرم برگ درخت گلابی و 50 گرم پوست سیب درختی که خشک شده را دم کنید، بعد آب آن را صاف کرده و بنوشید.
* پوست هلیله‌ی زرد، بلیله، آمله‌ی مقشر، فلفل سیاه، دارچین، زنجبیل، گل شقایق، انیسون، خولنجان و دار فلفل از هرکدام به نسبت مساوی، همه را مخلوط بکوبید و در روغن گاو بپزید، بعد با کمی عسل مخلوط کنید. هر روز به اندازه‌ی یک فندق از آن را بخورید.
* ده برابر مغز هسته‌ی گیلاس و 1 برابر رازیانه را بجوشانید و آب آن را بخورید.
* دُم گیلاس، هسته‌ی آلبالو، کاکل ذرت، بار درخت کاج، خارخاسک، گل بنفشه و عناب نیم کوب یا زخمی شده از هرکدام 5 مثقال را بجوشانید و آب صاف کرده‌ی آن را بخورید و 7 روز ادامه دهید.
* چهل روز، روزی یک مرتبه 4 مثقال ریشه‌ی پونه را بجوشانید و آب آن را بخورید.
* هسته‌های خرما را نرم بکوبید، بعد بجوشانید و آب آن را بنوشید.
* هر روز 1 مثقال کف دریا را نرم بسایید و در یک لیوان شیر جوشیده حل کنید و بخورید.
* صد گرم خارخاسک را بجوشانید و آب آن را با شیر مخلوط کرده و بخورید و چند روز این کار را انجام دهید.
* سی گرم مغز تخم زبان گنجشک را دم کنید و قبل از هر غذا، روزی سه فنجان از آب آن را به نوبت بخورید.
* بیست روز ریشه‌ی نعناع، ریشه‌ی پونه، ریشه‌ی اریسا، ریشه‌ی باباآدم و ریشه‌ی شیرین بیان را به میزان مساوی، در 2 لیوان آب بجوشانید تا یک استکان از آب آن باقی بماند، بعد آن را صاف کرده و صبح ناشتا بخورید.
* دو لیوان آب انگور، یکی بین صبحانه و ناهار و یکی بین ناهار و شام بخورید. (حتماً مدتی از صرف غذا باید گذشته باشد).
* صبح ناشتا، آب پوست لوبیاسبز تازه را بگیرید و یک استکان از آن را بخورید.
* هر روز صبح ناشتا یک قاشق غذاخوری اشک مو بخورید، سنگ آب می‌شود.
* مغز هسته‌ی آلبالو را بکوبید و شیره بکشید و همراه با 3 گرم بادیان کوبیده شده بخورید.
* نیم مثقال ریشه‌ی پونه و 4 مثقال علف هفت بند را همه روزه تا 40 روز و هر روز، روزی دو مرتبه بجوشانید، بعد آب آن را صاف کرده و با نبات بخورید.
* هر روز ساقه‌های بدون برگ ترب را آب بگیرید و دو قاشق بزرگ از آن را با سکنجبین مخلوط کنید و بنوشید.
* حجرالیهود را بسیار نرم کوبیده، بعد با روغن بادام مخلوط کنید و بخورید.
* هسته‌ی ازگیل کوبیده را در آب انگور بخیسانید و آن آب انگور را بنوشید.
* عرق بهارنارنج را با آب کرفس تازه به میزان مساوی مخلوط کنید و بنوشید.
* برگ شاهدانه را چند روز مثل چای دم کنید و آب آن را بنوشید.
* هر روز یک فنجان از آب دم کرده‌ی ذنب الخیل را بخورید.
* آب جوشانده‌ی سیب زمینی را با آب دم کرده‌ی شیرین بیان مخلوط کنید و بنوشید.
* برگ تیول برژیکی را دم و صاف کنید، سپس تخم شلغم را بسایید و با آب آن مخلوط کرده و بنوشید.
* سی گرم برگ کاسنی وحشی را در یک لیتر آب جوش دم کنید و آب آن را بنوشید.
* هر روز صبح ناشتا یک لیوان آب هویج خام را بگیرید و بخورید.
* یک هندوانه را با شحم، تخم و پوست، به طور کامل قطعه قطعه کرده، خوب در آب خودش بپزید، بعد با فشار، آب آن را خارج ساخته و روزی چند لیوان بنوشید.
ضمناً باید از خوردنی‌هایی که کمک به نابود کردن سنگ مثانه می‌کنند بیشتر استفاده کنید، مانند: آلبالو، گیلاس، عناب، گرمک، گوجه فرنگی، خربزه‌ی رسیده قبل از غذا یا آب خربزه، تاج ریزی، آب جوشانده‌ی باکس گیلاس، تره فرنگی، پیاز خام، آب شلغم خام، شنگه، عسل، آب دم کرده‌ی ریشه‌ی بید، تخم زردک، برگ کرفس، تخم کرفس، تخم گشنیز، تخم کاسنی، آب دم کرده‌ی گل بابونه، آب دم کرده‌ی گل قاصد، آب جوشانده‌ی نخود سیاه، غازیاقی، آب دم کرده‌ی رقیق شاه تره، آب جوشانده‌ی کاکل ذرت، هسته‌ی سرخ ولیک، صمغ فارسی، روغن بادام شیرین، شیرزن با عسل، تخم کاهو، آب دم کرده‌ی پر سیاوشان، تخم کتان، آب جوشانده‌ی ریشه‌ی باباآدم، آب جوشانده‌ی مغز ناخنک و کاکنج.

سرطان مثانه

سرطان مثانه (8) در حدود 2% تا 3% از سرطان‌ها را شامل می‌شود. این بیماری بیشتر در افرادی که سن آن‌ها بالای 50 سال است شایع می‌باشد. هم چنین سرطان مثانه در مردان بیشتر از زن‌ها اشاعه دارد. تقریباً یک چهارم افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند فاقد نشانی‌های اولیه‌ی بیماری هستند. در هر حال در اثر این بیماری خون بیشتری در ادرار دیده می‌شود. سایر علایم عبارتند از: ایجاد درد بعد از ادرار، انجام ادرار در دفعات زیاد به خصوص در شب و انجام ادرار به صورت چکه‌ای یا قطره‌ای.
درباره‌ی علل تولید سرطان مثانه عوامل زیر را مؤثر و مقصر می‌دانند: توتون و تنباکو، نیترات‌ها، رنگ‌های آنیلین و غیره.
قرار گرفتن در معرض رنگ‌های شیمیایی، پاک کن، محصولات رنگی و عفونت‌های مزمن شیستوزوماهماتوبیوم از فاکتورهای خطرزا برای این بیماری است. کارسینوم سلول ترانزیشنال شایع‌ترین نوع سرطان مثانه است.

علایم و نشانه‌ها:

شایع‌ترین نشانه، وجود خون در ادرار است. وقتی تومور به خارج از مثانه پیشروی می‌کند، علایم می‌تواند مربوط به فشار تومور به ساختارهای موضعی باشد مثل تورم پا، درد لگنی و یا فشار روی اعصاب شبکه‌ی لگنی. سرطان‌های مثانه به سطحی مهاجم و متاستاتیک تقسیم می‌شوند. مهمترین فاکتور مشخص کننده‌ی میزان تهاجم تومور به دیواره‌ی عضلانی مثانه است.

درمان:

تومورهای سطحی مثانه را می‌توان با عمل جراحی و با مشاهده از راه مجرای ادرار، به وسیله‌ی دستگاه مثانه‌بین (9) برطرف کرد. در هر حال اگر یک غده یا تومور در بافت جداری مثانه نفوذ کرده باشد، برحسب محل تومور ممکن است لازم باشد که قسمتی از مثانه یا تمام آن قطع و از بدن خارج شود. تومورهایی که به جدار عضلانی تهاجم کرده‌اند نیاز به درمان‌های وسیع‌تری دارند.

پیش‌گیری:

ریسک فاکتور عمده در این بیماری کشیدن سیگار است. سیگاری‌ها 4 تا 7 برابر افراد غیرسیگاری به این نوع سرطان دچار می‌شوند، لذا اگر میل دارید به انواع سرطان دچار نشوید، توصیه می‌شود که از مصرف دخانیات پرهیز کنید.

عوامل خطرزای دیگر

جنس:

مردان 2 برابر زنان به این بیماری مبتلا می‌شوند، ولی زنان بیشتر در اثر این بیماری می‌میرند. در گذشته که آمار زنان سیگاری خیلی کمتر از مردان بود، تعداد مردان مبتلا نیز 5 تا 6 برابر زنان نشان داده بود، اما هم اکنون با بالا رفتن تعداد زنان سیگاری بروز این سرطان در زنان نیز افزایش یافته است.