معرفی آناناس و خواص درمانی آن

نام علمی:

Ananas comosus Merr، نام فرانسه Ananas و نام انگلیسی آن Pineapple می‌باشد.

تیره گیاه:

آناناس Bromeliaceae

نوع گیاه:

بوته

مشخصات ظاهری:

گیاهی است چند ساله به ارتفاع حدود یک متر با ساقه‌ای ضخیم و برگ‌هایی دراز، نوک تیر، خاردار و سرنیزه‌ای که به صورت گروهی از بیخ (یقه) گیاه بیرون می‌آیند. گلهایش مجتمع به صورت سنبله منتهی به دسته‌ای از براکته، میوه آناناس به صورت سته‌هایی است که به یکدیگر و به براکته‌ها و محور گوشتدار گل آذین پیوستگی دارد و در بالای هر میوه به شکل کاکل یک دسته از برگ‌ها دیده می‌شود.

طبیعت میوه:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم است.

رویش جغرافیایی:

در اغلب نواحی گرم و مرطوب کشورها خصوصاً در جنوب آمریکا و برزیل انتشار داشته و کاشته نیز می‌شود.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در میوه:

بروملین، آرسنیک، قند، اسیدهای آزاد عالی، وانیلین، آب، پروتئین، چربی، مواد قندی، خاکستر، کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، ویتامین A، تیامین، رایبوفلاوین، نیاسین و ویتامین C در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

میوه

نحوه مصرف:

میوه‌ی رسیده مصرف خوراکی داشته و در صنایع غذایی نیز کاربرد دارد.

خواص درمانی:

تقویت کننده و تصفیه کننده خون، ضد انگل و کرم کش، کاهنده کلسترول و اشتهاآور، تحریک و تعدیل کننده سیستم ایمنی بدن و مفید برای ناراحتی‌های کلیه و کبد، التیام‌بخش زخم و جراحات بدن و از بین برنده عفونت‌ها (عفونت سینوزیت و کلیه)، قابض و منعقد کننده خون، ضد التهاب مفاصل و استحکام‌بخش استخوان‌ها، ملین و ضد سرطان می‌باشد. در ضمن برای دوره نقاهت بیماران بخصوص در بیمارستان، زخم معده و نارسایی شیره معده، سوء هاضمه، ضعف عمومی، آنژین صدری و تصلب شرائین نیز مفید است. میوه نارس آناناس برای درمان بیماری قند مؤثر و آب آناناس رسیده به صورت غرغره برطرف کننده درد گلو می‌باشد.

نکته:

باید توجه داشت که کمپوت آناناس زیاد مفید نیست زیرا آناناس بسیاری از خاصیت‌های خود را به هنگام کمپوت شدن از دست می‌دهد.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.