مترجم: رزیتا ملکی‌زاده
ناپلئونِ اول که همچنین با نام ناپلئون بناپارت شناخته می‌شد، از جمله بزرگترین نابغه‌های ارتشی دوران خود و شاید بزرگترین ژنرال در تاریخ به حساب می‌آمد. او امپراتوری‌ای ساخت که اکثر اروپای غربی و مرکزی را تحت پوشش قرار می‌داد.
در 9 سالگی وارد مدرسه نظامی فرانسه شد. در حالی که در اکثر درسها دانش آموز متوسطی به حساب می‌آمد، اما ریاضیات او بسیار خوب بود. در 16 سالگی فارغ‌التحصیل شد و به عنوان افسر توپخانه در ارتش فرانسه خدمت نمود. پیروزی‌های ناپلئون او را میان مردم فرانسه بسیار محبوب ساخت. او توانست دولت فرانسه را متقاعد سازد که می‌تواند با تصرف مصر، از تجارت بریتانیا با آسیا جلوگیری کند.
پیروزی‌های ناپلئون او را میان مردم فرانسه بسیار محبوب ساخت. او توانست دولت فرانسه را متقاعد سازد که می‌تواند با تصرف مصر، از تجارت بریتانیا با آسیا جلوگیری کند. اما هوراتیو نلسون فرمانده بریتانیا در نبرد نیل در سال 1798 ناپلئون را شکست داده و بیشتر کشتی‌های جنگی او را نابود ساخت.
ناپلئون به محض این که کنترل فرانسه را در دست گرفت، شروع به اصلاح کشور نمود. او دولت نوین و متجددی ساخت، بانک فرانسه را تأسیس کرد و آموزش عالی را مجدداً سازماندهی کرد. اما بزرگترین دستاورد او کد ناپلئون یعنی مجموعه قوانینی بود که به مردم اجازه برخورداری از آزادی‌هایی را می‌داد که در طول انقلاب بدست آورده بودند. این قوانین هنوز هم پایه قوانین مدنی در فرانسه را تشکیل می‌دهند.
در سال 1804 ناپلئون فرانسه را از کنسولگری به امپراتوری تغییر داد. او امپراتور شد و در کلیسای نوتردام در پاریس تاج گذاری کرد.
هنگامی که ناپلئون قدرت را در دست گرفت شروع به تمرکز بر روی رؤیای خود یعنی کنترل تمام اروپا نمود. در جنگهای ناپلئونی او با کشورهای پروس، اتریش، بریتانیا و روسیه جنگید.
در سال 1805 ناوگان ناپلئون مجدداً توسط دریاسالار نلسون در نبرد ترافالگار در ساحل اسپانیا شکست خورد. ناپلئون به تلافی آن سعی کرد اقتصاد انگلستان را نابود سازد. او کشورهای تحت کنترل خود را از تجارت با انگلستان منع کرد، اما این کار نتیجه‌ای دربرنداشت به این دلیل که آنها به کالاهای بریتانیا نیاز داشتند. گرچه او مجبور بود برنامه خود مبنی بر تسخیر بریتانیای کبیر را به کناری گذارد، اما همچنان به پیروزی بر سایر ارتشهای اروپایی ادامه داد.
ناپلئون خویشاندان خود را بر حکومت سرزمینهای فتح شده گماشت. پس از آن که اولین ازدواج او به طلاق منجر شد، امپراتور با ماری لوئیس دختر امپراتور اتریش ازدواج کرد. ظرف یک سال آنها پسری به دنیا آوردند که به او عنوان پادشاهی روم را بخشید.
در سال 1812 ناپلئون به روسیه حمله کرد به این دلیل که روسها نمی‌خواستند به او در تحریم بریتانیا کمک کنند. مشخص شد که این بزرگترین اشتباه دوران حرفه‌ای او بود. هنگامی که فرانسه به سمت جلو پیشروی می‌کرد، ارتش روسیه عقب نشینی کرده و تمام آنچه فرانسه ممکن بود از آنها استفاده کند را به آتش کشید. هنگامی که در نهایت ناپلئون به مسکو رسید، آتش بزرگی ناگهان آغاز شده و بیشتر شهر را نابود ساخت. ناپلئون غیر از آنکه به عقب برگردد نتوانست کار دیگری از پیش برد. هنگامی که زمستان فرا رسید و برف شروع با باریدن کرد، بیشتر سربازان ناپلئون جان خود را از دست دادند. این بزرگترین شکست و فاجعه در تاریخ نظامی بود.
فتح اروپا توسط ناپلئون بناپارت
فرانسوی‌ها مجدداً سلطنت طلب شدند و کشور یک بار دیگر پادشاهی شده و لوئیس هجدهم بر تخت نشست. ناپلئون به جزیره اِلبا در نزدیکی کورسیکا تبعید شد اما او تنها 10 ماه در آنجا ماند. در مارس 1815 او از زندان فرار کرد و همراه با حامیان قدیمی خود به سوی پاریس حرکت کرد. شاه فرار کرد و برای مدت زمان کوتاهی ناپلئون بار دیگر بر فرانسه حکومت نمود. این دوره تحت عنوان دوره صد روزه شناخته شده و در تاریخ ژوئن سال 1815 زمانی که ناپلئون برای آخرین بار در نبرد واترلو در بلژیک شکست خورد، پایان یافت.
منبع مقاله :
برگرفته از سایت اینگیلیش آنلاین
سال های نخست زندگی
ناپلئون در 15 آگوست 1769 در جزیره کورسیا واقع در دریای مدیترانه متولد شد. از آنجا که این جزیره به فرانسه تعلق داشت، ناپلئون یک شهروند فرانسوی به حساب می‌آمد.در 9 سالگی وارد مدرسه نظامی فرانسه شد. در حالی که در اکثر درسها دانش آموز متوسطی به حساب می‌آمد، اما ریاضیات او بسیار خوب بود. در 16 سالگی فارغ‌التحصیل شد و به عنوان افسر توپخانه در ارتش فرانسه خدمت نمود. پیروزی‌های ناپلئون او را میان مردم فرانسه بسیار محبوب ساخت. او توانست دولت فرانسه را متقاعد سازد که می‌تواند با تصرف مصر، از تجارت بریتانیا با آسیا جلوگیری کند.
زندگی نظامی
در طول انقلاب فرانسه ناپلئون به قرارگاهی واقع در پاریس فرستاده شد. این اوقات دورانی بحرانی برای فرانسه بود به این دلیل که کشور درگیر جنگ با بسیاری از کشورهای اروپایی بود. در آن سال سلطنت سرنگون و فرانسه به کشوری جمهوری تبدیل شد. در طول انقلاب، ناپلئون از دولت جدید دفاع کرد و به ژاکوبینها که گروه سیاسی تندرو در فرانسه بودند ملحق شد.به قدرت رسیدن
در سالهای پس از آن، ناپلئون به جنگهای بسیاری در اکثر نقاط اروپا رفت. در سال 1796 او به درجه فرمانده کل نیروهای ارتش فرانسه در ایتالیا رسید. ناپلئون از ایتالیا به اتریش یعنی قوی‌ترین دشمن فرانسه حمله کرد. با نزدیک شدن ناپلئون به وین، اتریشی‌ها تسلیم شده و مجبور به واگذاری بلژیک به فرانسه شدند.پیروزی‌های ناپلئون او را میان مردم فرانسه بسیار محبوب ساخت. او توانست دولت فرانسه را متقاعد سازد که می‌تواند با تصرف مصر، از تجارت بریتانیا با آسیا جلوگیری کند. اما هوراتیو نلسون فرمانده بریتانیا در نبرد نیل در سال 1798 ناپلئون را شکست داده و بیشتر کشتی‌های جنگی او را نابود ساخت.
کنسول و امپراتور
در سال 1799 ناپلئون به پاریس بازگشت. او با کمک پیروانش، دولت فرانسه، که در آن زمان در میان مردم بسیار منفور بود به دلیل آنکه در جنگهای دیگر شکست خورده بود، را سرنگون ساخت. کنسولگری متشکل از سه نفر برای حکومت بر فرانسه تشکیل شد، اما ناپلئون که اولین کنسول بود تمام قدرت را در اختیار داشت.بیشتر بخوانید: ناپلئون بناپارت کیست؟
ناپلئون به محض این که کنترل فرانسه را در دست گرفت، شروع به اصلاح کشور نمود. او دولت نوین و متجددی ساخت، بانک فرانسه را تأسیس کرد و آموزش عالی را مجدداً سازماندهی کرد. اما بزرگترین دستاورد او کد ناپلئون یعنی مجموعه قوانینی بود که به مردم اجازه برخورداری از آزادی‌هایی را می‌داد که در طول انقلاب بدست آورده بودند. این قوانین هنوز هم پایه قوانین مدنی در فرانسه را تشکیل می‌دهند.
در سال 1804 ناپلئون فرانسه را از کنسولگری به امپراتوری تغییر داد. او امپراتور شد و در کلیسای نوتردام در پاریس تاج گذاری کرد.
هنگامی که ناپلئون قدرت را در دست گرفت شروع به تمرکز بر روی رؤیای خود یعنی کنترل تمام اروپا نمود. در جنگهای ناپلئونی او با کشورهای پروس، اتریش، بریتانیا و روسیه جنگید.
در سال 1805 ناوگان ناپلئون مجدداً توسط دریاسالار نلسون در نبرد ترافالگار در ساحل اسپانیا شکست خورد. ناپلئون به تلافی آن سعی کرد اقتصاد انگلستان را نابود سازد. او کشورهای تحت کنترل خود را از تجارت با انگلستان منع کرد، اما این کار نتیجه‌ای دربرنداشت به این دلیل که آنها به کالاهای بریتانیا نیاز داشتند. گرچه او مجبور بود برنامه خود مبنی بر تسخیر بریتانیای کبیر را به کناری گذارد، اما همچنان به پیروزی بر سایر ارتشهای اروپایی ادامه داد.
ناپلئون خویشاندان خود را بر حکومت سرزمینهای فتح شده گماشت. پس از آن که اولین ازدواج او به طلاق منجر شد، امپراتور با ماری لوئیس دختر امپراتور اتریش ازدواج کرد. ظرف یک سال آنها پسری به دنیا آوردند که به او عنوان پادشاهی روم را بخشید.
در سال 1812 ناپلئون به روسیه حمله کرد به این دلیل که روسها نمی‌خواستند به او در تحریم بریتانیا کمک کنند. مشخص شد که این بزرگترین اشتباه دوران حرفه‌ای او بود. هنگامی که فرانسه به سمت جلو پیشروی می‌کرد، ارتش روسیه عقب نشینی کرده و تمام آنچه فرانسه ممکن بود از آنها استفاده کند را به آتش کشید. هنگامی که در نهایت ناپلئون به مسکو رسید، آتش بزرگی ناگهان آغاز شده و بیشتر شهر را نابود ساخت. ناپلئون غیر از آنکه به عقب برگردد نتوانست کار دیگری از پیش برد. هنگامی که زمستان فرا رسید و برف شروع با باریدن کرد، بیشتر سربازان ناپلئون جان خود را از دست دادند. این بزرگترین شکست و فاجعه در تاریخ نظامی بود.
فتح اروپا توسط ناپلئون بناپارت
انحطاط و افول ناپلئون
دشمنان ناپلئون فرصت را غنیمت شمرده و یکی پس از دیگری علیه او قد علم کردند. بریتانیا و استرالیا به روسیه در جنگ علیه ناپلئون پیوستند. فرانسوی‌ها در نبرد لایپزیگ در آلمان کنونی شکست خوردند. در سال 1814 دشمنان، پاریس را تسخیر کرده و ناپلئون مجبور به کناره گیری از تاج و تخت شد.فرانسوی‌ها مجدداً سلطنت طلب شدند و کشور یک بار دیگر پادشاهی شده و لوئیس هجدهم بر تخت نشست. ناپلئون به جزیره اِلبا در نزدیکی کورسیکا تبعید شد اما او تنها 10 ماه در آنجا ماند. در مارس 1815 او از زندان فرار کرد و همراه با حامیان قدیمی خود به سوی پاریس حرکت کرد. شاه فرار کرد و برای مدت زمان کوتاهی ناپلئون بار دیگر بر فرانسه حکومت نمود. این دوره تحت عنوان دوره صد روزه شناخته شده و در تاریخ ژوئن سال 1815 زمانی که ناپلئون برای آخرین بار در نبرد واترلو در بلژیک شکست خورد، پایان یافت.
سالهای آخر
پس از این شکست نهایی، بریتانیایی‌ها ناپلئون را در جزیره‌ی کوچک سنت هِلنا واقع در جنوب اقیانوس اطلس زندانی کردند. او تا زمان مرگش در سال 1821 در آن جا به سر برد.منبع مقاله :
برگرفته از سایت اینگیلیش آنلاین
