چهار نوع ارتباطات

مترجم: امین حسین پور
منبع:راسخون
ارتباط فرآیند تبادل اطلاعات به شکل پیام‌ها، نماد‌ها، افکار، علائم و عقاید است. ارتباط بر چهار قسم اصلی است که به طریق مختلف با توجه به روش تبادل اطلاعات مورد استفاده قرار می‌گیرد. تصور دنیا بدون نوعی از تعامل بین فردی بسیار دشوار است. تعامل یا عمل به اشتراک گذاری اطلاعات با عنوان ارتباطات شناخته می‌شود. برخی از روش‌های پایه که با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنیم عبارتند از گفتار، زبان علائم، زبان بدن، لامسه و ارتباط چشمی. از ارتباطات برای انتقال اطلاعات از موجودیتی به موجودیت دیگر استفاده می‌شود و همیشه فرستنده و گیرنده وجود دارد. چرخه ارتباط هنگامی گفته می‌شود کامل شده است که گیرنده پیام و مقصود فرستنده را درک کرده باشد. به طور عمده چهار نوع ارتباطات وجود دارد که به طریق مختلف برای انتقال پیام نهایی به دریافت کننده مورد استفاده قرار می‌گیرند. ارتباط غیر کلامی بدون استفاده از کلمات پیام فرستنده را منتقل می‌کند. این نوع ارتباط به خاطر کاربرد و تأثیرگذاری خود جایگزین همه انواع دیگر می‌شود. ارتباط غیر کلامی شامل استفاده از روش‌های فیزیکی برقراری ارتباط مانند تُن صدا، لامسه و حالات است.

ارتباط کلامی

ارتباط کلامی شامل صداها، کلمات، زبان و گفتار است. صحبت کردن روش مؤثری برای برقراری ارتباط است و به بیان احساسات به صورت کلمات کمک می‌کند. این شکل از ارتباط خود به چهار نوع تقسیم می‌شود که عبارتند از:
1.ارتباط درون فردی: این شکل از ارتباط بسیار خصوصی و محدود به خود ما است. ارتباط درون فردی گفته‌هایی است که با خود داریم. این فرآیند برقراری ارتباط هنگامی که تحلیل می‌شود می‌تواند به صورت کلامی به کسی انتقال داده شود یا محدود به افکار باقی بماند.
2.ارتباط بین فردی: این نوع ارتباط بین دو نفرد اتفاق می‌افتد و بدین ترتیب مکالمه یک به یک است. در اینجا، دو نفر نقش فرستنده و گیرنده را به منظور برقراری ارتباط ایفا خواهند کرد.
3.ارتباط گروه کوچک: این نوع ارتباط تنها هنگامی اتفاق می‌افتد که بیشتر از دو نفر وجود دارند. در اینجا تعداد افراد به قدری کوچک خواهد بود که هر نفر بتواند با دیگران تعامل برقرار کند. کنفرانس‌ها، جلسات هیئت مدیره‌ها، جلسات تیمی و غیره از نوع ارتباط گروه کوچک هستند.
4.ارتباط عمومی: این نوع ارتباط در رابطه با گروه بزرگی از افراد اتفاق می‌افتد. کمپین‌های انتخاباتی و سخنرانی‌های عمومی از نوع ارتباط عمومی به شمار می‌روند. در چنین مواردی، معمولاً یک فرستنده اطلاعات و چندین گیرنده اطلاعات وجود دارند.

بیشتر بخوانید: ارتباطات حضوری یا حضور ارتباط

 

ارتباط غیر کلامی

ارتباط غیر کلامی بدون استفاده از کلمات پیام فرستنده را منتقل می‌کند. این نوع ارتباط به خاطر کاربرد و تأثیرگذاری خود جایگزین همه انواع دیگر می‌شود. ارتباط غیر کلامی شامل استفاده از روش‌های فیزیکی برقراری ارتباط مانند تُن صدا، لامسه و حالات است. نمادها و زبان اشاره نیز جزء ارتباط غیر کلامی دسته بندی می‌شوند. زبان بدن پیام‌های غیر کلامی زیادی را هنگام برقراری ارتباط کلامی منتقل می‌کند.

ارتباط نوشتاری

ارتباط نوشتاری وسیله‌ای است که از طریق آن پیام فرستنده با کمک واژگان مکتوب انتقال داده می‌شود. نامه‌ها، ژورنال‌ها، پست‌های الکترونیکی، مقالات، گزارشات و خاطرات برخی از اشکال ارتباط نوشتاری هستند. بر خلاف اشکال دیگر ارتباطات، پیام‌های نوشتاری را می‌توان ویرایش و اصلاح کرد. این نوع ارتباط ویژگی‌های ارتباط دیداری را خصوصاً هنگامی که پیام‌ها از طریق دستگاه‌های الکترونیکی منتقل می‌شوند دربرمی‌گیرد.

ارتباط دیداری

این نوع ارتباط شامل ارائه بصری اطلاعات است که پیام به کمک ابزارهای دیداری درک یا بیان می‌شود. برای مثال، توپوگرافی، عکاسی، نقشه‌ها، رنگ‌ها، پوسترها، بنرها و غیره به درک دیداری پیام کمک می‌کنند. فیلم‌ها، نمایش‌های تلویزیون، کلیپ‌های ویدئویی و غیره جزء ابزارهای ارتباط دیداری هستند. ارتباط دیداری همچنین شامل انتقال اطلاعات به شکل متن است که از طریق وسایل الکترونیکی مانند رایانه، تلفن همراه و غیره دریافت می‌شوند. بزرگ‌ترین مثال ارتباط دیداری وب جهان گستر است.